Paaliaq (księżyc)
Strzałka wskazuje położenie księżyca w odstępach 15-minutowych (zdj. ESO) | |||
Planeta | Saturn | ||
---|---|---|---|
Odkrywca | Brett Gladman i inni | ||
Data odkrycia | 7 sierpnia 2000[1] | ||
Tymczasowe oznaczenie | S/2000 S2 | ||
Charakterystyka orbity | |||
Półoś wielka | 15 204 000 km[2] | ||
Mimośród | 0,3325[2] | ||
Okres obiegu | 686,95 d[2] | ||
Nachylenie do ekliptyki | 46,228°[2] | ||
Długość węzła wstępującego | 330,022°[2] | ||
Argument perycentrum | 237,522°[2] | ||
Anomalia średnia | 321,654°[2] | ||
Własności fizyczne | |||
Średnica równikowa | 22 km[1] | ||
Albedo | 0,06[1] | ||
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 21,3m | ||
|
Paaliaq (Saturn XX) – jeden z nieregularnych księżyców Saturna, odkryty w 2000 roku przez B.J. Gladmana i jego zespół za pomocą teleskopu naziemnego. Należy on do grupy inuickiej nieregularnych księżyców poruszających się ruchem prostym (zgodnie z kierunkiem obrotu Saturna) wokół planety[1].
Jego nazwa pochodzi od fikcyjnego inuickiego szamana z książki Michaela Arvaarluka Kusugaka The Curse of the Shaman[1].
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna
Przypisy
- p
- d
- e
Księżyce pasterskie (6) |
|
---|---|
Księżyce koorbitalne (2) |
|
Pierścień G (1) |
|
Alkyonidy (3) |
|
Duże wewnętrzne (4) z księżycami trojańskimi (4) |
|
Duże zewnętrzne (4) |
|
Grupa inuicka (15) |
|
Grupa nordycka (100) |
|
Grupa galijska (7) |
|
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.
- p
- d
- e
Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Planety karłowate | |||||||||||||||||
Małe ciała Układu Słonecznego |
|
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na