Omikron Herculis
ο Her | |||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||
Rektascensja | 18h 07m 32s[1] | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Deklinacja | +28° 45′ 44″[1] | ||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||
Odległość | 338,0 ± 5,7 ly | ||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | 8,55 ± 0,14 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||
Prędkość radialna | −29,50 ± 1,78 km/s[1] | ||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
Typ widmowy | B9,5 III[1] | ||||||||||||||||||
Masa | 3,5 M☉[2] | ||||||||||||||||||
Promień | 6,2 R☉[2] | ||||||||||||||||||
Jasność | 296 L☉[2] | ||||||||||||||||||
Okres obrotu | <1,8 d[2] | ||||||||||||||||||
Prędkość obrotu | 171 km/s[2] | ||||||||||||||||||
Wiek | ~240 mln lat[2] | ||||||||||||||||||
Temperatura | 8600–10 590 K[2] | ||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
|
Omikron Herculis (ο Her) – gwiazda w gwiazdozbiorze Herkulesa (wielkość gwiazdowa 3,8m), odległa o 338 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Gwiazda miała dawniej nazwę własną Maasym, która wywodziła się od arabskiego المعصم al Miʽṣam, co oznacza „nadgarstek”, i nawiązywała do położenia w wyobrażonej postaci Herkulesa. Nazwa ta jednak została przez Bayera przypisana gwieździe Lambda Herculis i przypisanie to utrwaliło się[2][3].
Charakterystyka
Omikron Herculis to biała gwiazda typu widmowego B9,5. Jest klasyfikowana jako karzeł lub olbrzym, a najprawdopodobniej jest podolbrzymem. Gwiazda ma temperaturę określaną według różnych pomiarów na 8600–10 590 K. Przyjmując średnią wartość 9660 K można ocenić jej jasność na 296 razy większą niż jasność Słońca, a promień na 6,2 promieni Słońca. Masa gwiazdy jest 3,5 raza większa niż masa Słońca. Wiek gwiazdy jest oceniany na 240 milionów lat, zakończyła ona względnie niedawno syntezę wodoru w hel, a w przyszłości zakończy życie jako biały karzeł. W związku z szybką rotacją wokół osi Omikron Herculis jest spłaszczony, a z otaczającego go dysku materii emitowane jest promieniowanie. Jest to gwiazda zmienna typu Gamma Cassiopeiae, choć zmiany jasności są nieznaczne, rzędu dziesiątych części wielkości gwiazdowej[2].
Widoczność
Obecnie Omikron Herculis jest gwiazdą o wielkości gwiazdowej 3,8m, widoczną gołym okiem, ale niespecjalnie wyróżniającą się jasnością[1][2]. Jednak apeks Słońca, czyli punkt, w kierunku którego zdąża Słońce w ruchu wokół Centrum Galaktyki, znajduje się na niebie blisko tej gwiazdy[2]. Oznacza to, że odległość między Układem Słonecznym a Omikron Herculis maleje, a jej obserwowana jasność rośnie. Według obliczeń opartych na pomiarach sondy Hipparcos, w okresie od 3,05 do 3,87 miliona lat w przyszłości Omikron Herculis stanie się najjaśniejszą (po Słońcu) gwiazdą ziemskiego nieba. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa osiągnie −0,63m. Wiąże się to z faktem, że gwiazda zbliży się do Układu Słonecznego na odległość 44 lat świetlnych. Obecnie Syriusz i Kanopus są jaśniejsze, ale już trzeci co do jasności Arktur świeci słabiej. W czasie, kiedy Omikron Herculis osiągnie największą jasność widomą, Syriusz i Kanopus oddalą się od Słońca na tyle, że ich jasność będzie mniejsza[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Omikron Herculis w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j k Jim Kaler: Omicron Herculis. [w:] STARS [on-line]. 2014-09-12. [dostęp 2017-07-13]. (ang.).
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 244–245. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Jocelyn Tomkin. Once and Future Celestial Kings. „Sky and Telescope”. 95 (4), s. 59–63, kwiecień 1998. Bibcode: 1998S&T....95d..59T.