WikiMini

Olgierd Narkiewicz

Olgierd Narkiewicz
Data i miejsce urodzenia

21 października 1925
Wilno

Data i miejsce śmierci

9 października 2010
Gdańsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: anatomia, neuroanatomia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Gdańsku

Habilitacja

1960

Profesura

1971

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Gdańsku

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
grób prof. Olgierda Narkiewicza i jego żony na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Olgierd Stanisław Narkiewicz (ur. 21 października 1925 w Wilnie, zm. 9 października 2010 w Gdańsku) – polski lekarz, anatom i neuroanatom, profesor doktor habilitowany nauk medycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze żmudzkiej szlachty, urodził się w rodzinie Adolfa (1882–1941), lekarza rejonowego, i Anny z Umiastowskich. Edukację rozpoczął w Wilnie, gdzie do roku 1939 uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta[1].

W czasie litewsko-radzieckiej okupacji Wileńszczyzny zrobił tzw. małą maturę. Świadectwo dojrzałości uzyskał w ramach tajnego nauczania. W ramach repatriacji wyjechał najpierw do Łodzi, a potem do Lublina[1].

Po zakończeniu działań wojennych przez rok studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1946 studia lekarskie kontynuował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku, którą ukończył w 1950. W trakcie studiów podjął pracę w Zakładzie Anatomii Prawidłowej u prof. Michała Reichera[1]. Od 1952 był mężem Mirosławy z domu Broda, lekarza kardiochirurga. Ojciec Krzysztofa, lekarza internisty[2].

Zmarł 9 października 2010[3][4], pochowany 15 października 2010 na gdańskim cmentarzu Srebrzysko[1] (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 1)[5].

Kariera naukowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1952–1954 – asystent
  • 1954 – doktor na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku – praca doktorska pt. „Budowa i zmienność mięśni płatowych u człowieka”
  • 1954–1962 – adiunkt
  • 1959 – specjalizacja z neurologii
  • 1960 – habilitacja – praca habilitacyjna pt. „Segmenty tętnicze nerki”
  • 1962–1963 – stypendysta Fundacji Rockefellera na University of Wisconsin-Madison
  • 1963–1971 – docent
  • 1964–1996 – kierownik Katedry Anatomii Prawidłowej, przekształconej następnie w Katedrę Anatomii i Neurobiologii
  • 1967–1970 – prodziekan Wydziału Lekarskiego
  • 1970–1972 – dziekan Wydziału Lekarskiego
  • 1971 – profesor nadzwyczajny
  • 1974 – Członek Komisji Neurofizjologii Komitetu Fizjologii Polskiej Akademii Nauk
  • 1974 – Członek Komitetu Cytobiologii Polskiej Akademii Nauk
  • 1979 – profesor zwyczajny
  • 1991 – członek korespondent PAN[6]
  • 1994–1996 – członek Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych
  • 1997 – członek Komitetu Nauk Neurologicznych Polskiej Akademii Nauk
  • 1999 – członek Komitetu Neurobiologii Polskiej Akademii Nauk
  • 2007 – członek rzeczywisty PAN[6]

Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych (w tym około 100 oryginalnych), głównie z zakresu neuroanatomii i anatomii makroskopowej, szczególnie na temat organizacji strukturalnej i połączeń ośrodków podkorowych mózgu. Do jego głównych osiągnięć należy odkrycie połączeń przedmurza, jednego z głównych ośrodków podkorowych, z korą mózgową, tworzących neuronalne pętle przedmurzowo-korowe, oraz zbadanie niektórych połączeń cholinergicznych mózgu. Zasadniczymi kierunkami jego badań były:

  • organizacja strukturalno-czynnościowa połączeń kory mózgu z ośrodkami podkorowymi,
  • połączenia przedmurza – przedmurzowo-korowa pętla neuronalna,
  • ultrastruktura synaptyczna ośrodków podkorowych (przedmurza i ciała migdałowatego),
  • ośrodki i połączenia cholinergiczne w układzie limbicznym,
  • połączenia aferentne kory czołowej i ciała migdałowatego,
  • lokalizacja i dynamika zmian patologicznych w układzie limbicznym w przebiegu fizjologicznego procesu starzenia się i choroby Alzheimera.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[2].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]
  • 25 października 2010 aula Auditorium Primum w Atheneum Gedanense Novum (GUMed) otrzymała imię prof. Olgierda Narkiewicza.
  • W 2010 Polskie Towarzystwo Lekarskie przyznało mu pośmiertnie tytuł „Medicus Nobilis”[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Gdański Uniwersytet Medyczny: Odszedł prof. Olgierd Narkiewicz [online], gumed.edu.pl [dostęp 2025-02-17].
  2. a b c d NARKIEWICZ OLGIERD, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2025-02-17].
  3. Gdański Uniwersytet Medyczny: Strona główna [online], gumed.edu.pl [dostęp 2017-11-25].
  4. Gdańsk: Zmarł prof. dr hab. Olgierd Narkiewicz [online], www.dziennikbaltycki.pl [dostęp 2017-11-25].
  5. Olgierd Narkiewicz. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2020-05-27].
  6. a b Narkiewicz, Olgierd, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-10-13].
  7. M.P. z 2005 r. nr 46, poz. 629 „za wybitne zasługi dla rozwoju nauki polskiej”.
  8. M.P. z 1995 r. nr 58, poz. 639 „za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej”.
  9. Laureaci Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2025-02-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kto jest kim w polskiej medycynie. Warszawa: 1987.