Niszczyciele typu Gearing
USS „Hanson” (DD-832) | |||
Stocznia | Bath Iron Works, Bethlehem Steel, Fore River Shipyard | ||
---|---|---|---|
Planowane okręty | 152 | ||
Zbudowane okręty | 98 | ||
Okręty w służbie | 0 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność | standardowa – 2616 ton, | ||
Długość | 119 metrów | ||
Szerokość | 12,5 metra | ||
Zanurzenie | 4,4 metra | ||
Napęd | 2 śruby, turbiny parowe General Electric, 4 kotły, 60 000 koni parowych | ||
Prędkość | 36,8 węzłów | ||
Zasięg | 4500 mil morskich przy prędkości 20 węzłów | ||
Uzbrojenie | 6 x 127 mm Mark 12 (3xII) | ||
|
Niszczyciele typu Gearing – typ niszczycieli amerykańskich pochodzący z okresu końca II wojny światowej, kiedy Stany Zjednoczone potrzebowały niszczycieli o większym zasięgu i z większymi zdolnościami zwalczania samolotów w porównaniu do tego co oferowały okręty typu Allen M. Sumner. Zmiany dokonano, zwiększając długość kadłuba projektu Sumner o 4 metry w środkowej części. Pierwszym okrętem tego zmodyfikowanego typu Sumner był „Gearing” (DD-710).
W późnych latach 50. XX wieku wiele z niszczycieli typu Gearing przeszło znaczącą modernizację, znaną jako FRAM I, która miała na celu zwiększenie zdolności zwalczania okrętów podwodnych kosztem zdolności zwalczania samolotów. W 1962 roku, okręty tego typu brały udział w amerykańskiej operacji poszukiwania radzieckich okrętów podwodnych w trakcie „kryzysu kubańskiego”. Między innymi, USS „Charles P. Cecil” (DD-835) wykrył radziecki okręt B-36 projektu 641 (NATO: Foxtrot)[1].
Linki zewnętrzne
- Niszczyciele typu Gearing na stronie Destroyer History Foundation
- http://www.gyrodynehelicopters.com/gearing_class.htm
Przypisy
- ↑ Jan Drent: Confrontation in the Sargasso Sea: Soviet Submarines During the Cuban Missile Crisis. [w:] The Northern Mariner / Le marin du nord, XIII, No. 3 [on-line]. lipiec 2003. [dostęp 2011-05-10]. (ang.).
- p
- d
- e
|