WikiMini

Niskienicze

Niskienicze
Низкиничі
Ilustracja
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Niskieniczach
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

włodzimierski

Populacja (2001)
• liczba ludności


731[1]

Nr kierunkowy

+380 (0)3344

Kod pocztowy

45400

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Niskienicze”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Niskienicze”
Ziemia50°44′N 24°10′E/50,733333 24,166667

Niskienicze (lub Nizkinicze[2][3], ukr. Низкиничі) – wieś na Wołyniu w zachodniej części Ukrainy, położona niedaleko Włodzimierza; w rejonie włodzimierskim obwodu wołyńskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Niskienicze było gniazdem rodowym Kisielów[4].

Do 2020 w rejonie iwanickim[5].

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej

[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Bożej z pięcioma kopułami, wybudowana w 1643 (spotyka się też datę 1653) dla zakonu bazylianów przez wojewodę kijowskiego i senatora Adama Kisiela. Cerkiew została wybudowana na planie krzyża greckiego. Prezbiterium i boczne aneksy są zamknięte półkoliście, a położony od zachodu babiniec – na planie kwadratu. Miejsce przecięcia ramion krzyża przykrywa kopuła podbudowana tamburem i pendentywami, boczne aneksy zwieńczone są zaś mniejszymi kopułami. Układ przestrzenny oraz wyważone proporcje brył tworzą harmonijną kompozycję architektoniczną. Centralny plan świątyni wskazuje, że jej fundator wzorował się na powstających w 1. poł. XVII wieku kościołach-mauzoleach[6].

Nagrobek senatora Adama Kisiela

[edytuj | edytuj kod]

We wnętrzu świątyni, na południowo-zachodnim filarze jej centralnej części, znajduje się wykonany z marmuru i alabastru nagrobek senatora Adama Kisiela. Półpostaciowa figura fundatora cerkwi ustawiona jest we wnęce arkady otoczonej marmurowym obramieniem. U dołu umieszczono tablice inskrypcyjne, całość wieńczy zaś herb rodu Światołdycz-Kisiel. Zmarły został przedstawiony w zbroi, pierwotnie postać dzierżyła w lewej dłoni buzdygan[6].

W 2017 roku przystąpiono do generalnych prac konserwatorsko-restauratorskich mających przywrócić pomnikowi jego pierwotny wygląd[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu wołyńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Niskienicze, w dok. Nizkinicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII, s. 156.
  3. Матеріяли і замітки. Три тестаменти Адама Кисїля. (ukr. • pol.)
  4. dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Kowel - Włodzimierz – Poryck, cz. 5. wolyn.ovh.org. [dostęp 2013-12-26].
  5. Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2025-04-01] (ukr.).
  6. a b c Konserwacja nagrobka Adama Kisiela w Niskieniczach – Fundacja Dziedzictwa Kulturowego [online], www.dziedzictwo.org [dostęp 2019-07-18] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]