Narses (Bizancjum)
Data i miejsce urodzenia | ≈478 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 574 lub 568 | ||
Przebieg służby | |||
Stanowiska | praepositus sanctii cubilarii, | ||
Główne wojny i bitwy | |||
|
Narses (gr. Ναρσής; ur. ok. 478, zm. ok. 573) – pierwotnie eunuch cesarski, następnie wysoki urzędnik (praepositus sanctii cubilarii) i dowódca bizantyński. Pochodził z Persarmenii, części Armenii zajętej w 384 roku przez Persów.
Początkowo niewolnik-eunuch. Został urzędnikiem w cesarskim skarbcu. W latach (538–539) wspólnie z Belizariuszem dowodził wojskami posiłkowymi w Italii. Będąc zaufanym poddanym cesarzowej Teodory, żony cesarza bizantyjskiego Justyniana I, doszedł do najwyższych godności. Przyczynił się do stłumienia powstania Nika. Mianowany naczelnym wodzem na miejsce Belizariusza.
Został dowódcą armii bizantyńskiej w Italii, mimo że nie posiadał wykształcenia wojskowego i był w podeszłym wieku, odniósł szereg zwycięstw. W latach 552–555 rozbił Ostrogotów (Busta Gallorum 552, Cumae 555, Werona 562). Od 567 roku piastował stanowisko prefekta Italii. W czasie walk z Ostrogotami korzystał z pomocy Longobardów. Według Historii Longobardów Pawła Diakona popadłszy w niełaskę, nakłonił ich do opanowania Italii.
Został odwołany z urzędu na skutek skarg o nadużycia.
Był małego wzrostu i słabego zdrowia.
Bibliografia
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
- PWN: 3945897
- Britannica: biography/Narses-Byzantine-general
- Treccani: narsete
- Universalis: narses-478-env-env-573
- БРЭ: 2250115
- NE.se: narses
- Catalana: 0045446
- DSDE: Narses
- Hrvatska enciklopedija: 43016