Najash
Najash | |||
Apesteguía & Zaher, 2006 | |||
Okres istnienia: 90 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 90/90 ↓ 90/90 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | zauropsydy | ||
Podgromada | diapsydy | ||
Nadrząd | lepidozaury | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzaj | Najash | ||
Gatunki | |||
|
Najash – rodzaj wczesnego węża żyjącego w późnej kredzie, około 90 mln lat temu, na terenie dzisiejszej Argentyny.
Wąż ten osiągał długość około 1,5 m i podobnie jak wiele innych kredowych węży miał dwie tylne kończyny. Skamieniałości Najash odkryto w osadach lądowych, co wskazuje na lądowy tryb życia węża. Hipotezę tę wspiera także budowa kręgów oraz kończyn, sugerująca przystosowania do rycia i prowadzenia podziemnego trybu życia. U Najash obecna jest zarówno kość krzyżowa, jak i miedniczna, które zanikły u późniejszych węży, nie odnaleziono ich także u innych węży z kończynami, takich jak Haasiophis, Dinilysia i Pachyrhachis[1].
Analizy filogenetyczne wskazują, że Najash to najbardziej bazalny spośród wszystkich znanych węży[1].
Odkrycie Najash rionegrina przeczy teorii postawionej pierwotnie w XIX wieku przez Edwarda Drinkera Cope'a, a popartej odkryciem w latach 90. XX wieku w morskich osadach w Libanie bazalnych węży ze szczątkowymi kończynami, mówiącej o istnieniu wspólnego morskiego przodka węży i mozazaurów (Mosasauridae)[1].
Nazwa rodzaju pochodzi od imienia biblijnego węża Nachasha, który nakłonił Adama i Ewę do zjedzenia owocu z drzewa poznania dobra i zła. Epitet gatunkowy gatunku typowego, Najash rionegrina, pochodzi od miejsca odkrycia węża w prowincji Río Negro w Argentynie[1].
Przypisy
- p
- d
- e