NGC 1365
Galaktyka NGC 1365 (ESO) | |||
Odkrywca | James Dunlop | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 2 września 1826 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | spiralna z poprzeczką (SBb) | ||
Rektascensja | 03h 33m 36,7s | ||
Deklinacja | –36° 08′ 27″ | ||
Odległość | 60 milionów ly | ||
Przesunięcie ku czerwieni | 0,005476[1] | ||
Jasność obserwowana | 9,5m | ||
Rozmiary kątowe | 11,0' × 6,2' | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary | ∅ 200 tys. ly | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
PGC 13179, ESO 358-17, MCG -6-8-26, VV 825, FCC 121, IRAS03317-3618 | |||
|
NGC 1365 (również PGC 13179) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBb), znajdująca się w gwiazdozbiorze Pieca w odległości około 60 milionów lat świetlnych. Została odkryta 2 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[2]. Galaktyka ta ma 200 tys. lat świetlnych średnicy. Jest zaliczana do galaktyk Seyferta typu 1.8[2].
Galaktyka NGC 1365 należy do gromady w Piecu.
W NGC 1365 zaobserwowano cztery supernowe: SN 1957C, SN 1983V, SN 2001du i SN 2012fr[3].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 1365 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- NGC 1365 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1365 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 1365 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)