|
|
|---|---|
|
|
|
Pchnięcie kulą mężczyzn było jedną z konkurencji rozgrywanych podczas XIII mistrzostw Europy w Atenach. Kwalifikacje rozegrano 8 września, a finał 9 września 1982 roku. Zwycięzcą tej konkurencji został reprezentant Niemieckiej Republiki Demokratycznej Udo Beyer. W rywalizacji wzięło udział dwudziestu zawodników z jedenastu reprezentacji.
Rekordy
[edytuj | edytuj kod]| Rekord świata |  Udo Beyer (GDR) |
22,15 | Göteborg, Szwecja | 06.07.1978[1] |
| Rekord Europy | Udo Beyer (GDR) |
22,15 | Göteborg, Szwecja | 06.07.1978 |
| Rekord mistrzostw | Hartmut Briesenick (GDR) |
21,08 | Helsinki, Finlandia | 13.08.1971[2] |
| Udo Beyer (GDR) |
21,08 | Praga, Czechosłowacja | 01.09.1978[2] |
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Minimum wynosiło 19,50 m.
| Miejsce | Zawodnik | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Udo Beyer |
20,14 | Q |
| 2 |  Remigius Machura |
20,09 | Q |
| 3 |  Jānis Bojārs |
20,00 | Q |
| 4 |  Edward Sarul |
19,91 | Q |
| 5 | Mathias Schmidt |
19,89 | Q |
| 6 | Wołodymyr Kyselow |
19,82 | Q |
| 7 | Peter Block |
19,81 | Q |
| 8 |  Vladimir Milić |
19,72 | Q |
| 9 |  Nikoła Christow |
19,62 | Q |
| 10 |  Alessandro Andrei |
19,59 | Q |
| 11 | Luigi De Santis |
19,55 | Q |
| 12 |  Reijo Ståhlberg |
19,54 | Q |
| 13 | Siergiej Gawriuszin |
19,54 | Q |
| 14 | Marco Montelatici |
19,34 | |
| 15 | Aulis Akonniemi |
19,30 | |
| 16 | Jovan Lazarević |
19,27 | |
| 17 |  Anders Jönsson |
19,22 | |
| 18 |  Udo Gelhausen |
18,87 | |
| 19 | Per Nilsson |
18,28 | |
| 20 |  Luc Viudès |
18,25 |
Finał
[edytuj | edytuj kod]| Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Próby | Wynik | Uwagi | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |||||
|
Udo Beyer | NRD |
20,91 | 20,61 | 20,88 | 20,47 | 20,72 | 21,50 | 21,50 | 
|
|
Jānis Bojārs | ZSRR |
20,75 | 20,81 | 20,50 | 20,68 | 20,76 | x | 20,81 | |
|
Remigius Machura | Czechosłowacja |
20,59 | x | x | 19,37 | x | x | 20,59 | |
| 4. | Vladimir Milić | Jugosławia |
20,52 | 20,49 | x | 20,13 | x | 20,44 | 20,52 | |
| 5. | Mathias Schmidt | NRD |
x | 19,40 | 20,12 | 20,51 | 20,05 | 20,07 | 20,51 | |
| 6. | Peter Block | NRD |
20,49 | 20,43 | 20,17 | 20,45 | x | 20,36 | 20,49 | |
| 7. | Wołodymyr Kyselow | ZSRR |
20,06 | 20,37 | x | x | x | 20,40 | 20,40 | |
| 8. | Siergiej Gawriuszin | ZSRR |
20,06 | x | 19,67 | x | 19,96 | 20,15 | 20,15 | |
| 9. | Reijo Ståhlberg | Finlandia |
19,49 | |||||||
| 10. | Alessandro Andrei | Włochy |
19,28 | |||||||
| 11. | Edward Sarul | Polska |
19,19 | |||||||
| 12. | Nikoła Christow | Bułgaria |
19,04 | |||||||
| 13. | Luigi De Santis | Włochy |
18,88 | |||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 187 [dostęp 2021-02-06] (ang.).
- ↑ a b Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 690 [dostęp 2021-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 564 [dostęp 2021-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- European Athletics Championships – Athína 1982 [online], European Athletics [dostęp 2021-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-26] (ang.).
- Jacek Żemantowski. Kula. „Lekkoatletyka”. XXVII (6), s. 12, listopad 1982. Jacek Żemantowski (red. naczelny). Warszawa: RSW Prasa–Książka–Ruch. (pol.).
