Michael Wilks

Michael Wilks
Ilustracja
Oklahoma City Thunder
Asystent trenera
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1979
Milwaukee

Wzrost

178 cm

Masa ciała

82 kg

Kariera
Aktywność

2001–2011

Szkoła średnia

Rufus King (Milwaukee, Wisconsin)

College

Rice (1997–2001)

Draft

2001
niewybrany

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
2001 Mobile Revelers (D-League)
2001–2002 Huntsville Flight (D-League)
2002–2003 Atlanta Hawks
2003 Minnesota Timberwolves
2003–2004 Houston Rockets
2004–2005 San Antonio Spurs
2005–2006 Cleveland Cavaliers
2006–2007 Seattle SuperSonics
2007 Denver Nuggets
2007 Washington Wizards
2008 Seattle SuperSonics
2008 Montepaschi Siena (Włochy)
2009 Oklahoma City Thunder
2010–2011 Asseco Prokom Gdynia
Kariera trenerska
Lata Drużyna
od 2019 Oklahoma City Thunder (asystent)

Michael Wilks (ur. 7 maja 1979 w Milwaukee) – amerykański koszykarz, rozgrywający, mistrz NBA z 2005. Po zakończeniu kariery zawodniczej – trener koszykarski, obecnie asystent trenera Oklahoma City Thunder.

Jest absolwentem Rufus King International School. Grał w Rice University, uczelni w której to specjalizował się w ekonomii. Będąc na ostatnim roku notował średnio 20,1 punktu, 4,9 zbiórki oraz 3 asysty[1]. Do NBA trafił jako Undrafed, czyli wolny agent. Nie został wybrany w drafcie NBA w 2001 roku, podpisał jednak kontrakt z Atalantą Hawks, po sezonie spędzonym w D-League. To właśnie tam w trakcie 15. rozegranych spotkań uzyskał najwyższe w swojej karierze w NBA średnie 5,7 punktu, 2,7 zbiórki, 2,8 asysty i 1,1 przechwytu[1]. Następnie jeszcze w tym samym sezonie (2002/03) przeniósł się do Minnesoty. Kolejnym przystankiem w jego karierze był Teksas, gdzie przez rok występował w barwach Houston Rockets.

W sezonie 2004/05 zdobył mistrzostwo NBA z San Antonio Spurs. Pomimo iż nie rozegrał w barwach Spurs ani jednego spotkania play-off może się poszczycić posiadaniem pierścienia mistrzowskiego. Po opuszczeniu Teksasu występował kolejno w Cleveland, Seattle, Denver, Waszyngtonie, po czym ponownie w Seattle.

Kolejnym etapem jego kariery był wyjazd do Włoch, gdzie przez niedługi okres reprezentował Montepaschi Siena. Po powrocie do USA zatrudnili go Oklahoma City Thunder, z którymi rozegrał zaledwie 4 spotkania sezonu zasadniczego. Były to jego ostatnie występy na parkietach najlepszej ligi świata[1].

Wilks zaliczył też sporo krótkoterminowych umów z różnymi klubami NBA. Nie rozegrał w ich barwach ani jednego spotkania sezonu regularnego. Dla przykładu w październiku 2001 roku spędził 9 dni w Sacramento Kings. Od września do października 2002 był przez nieco ponad miesiąc graczem Milwaukee Bucks. W 2004 spędził ok. 1,5 miesiąca z Chicago Bulls. Na podobnych zasadach był także zawodnikiem Orlando Magic (2008), ponownie Rockets (2009), Hawks (2009), Grizzlies (2009) oraz po raz kolejny Wizards (2011)[1].

W 2010 zespół mistrza Polski z Gdyni zakończył sukcesem negocjacje z zespołem z Oklahomy i podpisał z Wilksem kontrakt. W Polsce jednak również nie zabawił długo. W lutym 2011 został zwolniony z Asseco Prokom Gdynia[2][3].

Wilks jest pierwszym posiadaczem pierścienia mistrzowskiego NBA, który występował na polskich parkietach.

Karierę zakończył w 2011, mając za sobą występy w kilkunastu drużynach NBA.

Osiągnięcia

NCAA

  • Zaliczony do I składu All-WAC (2001)

NBA

D-League

Przypisy

  1. a b c d Mike Wilks - Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  2. Rafał Juć: PLK: Prokom zwalnia. PolskiKosz.pl, 2011-02-01. [dostęp 2011-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-03)]. (pol.).
  3. Tomasz Sulka: PLK: Zwolnienia w Asseco Prokomie. probasket.pl, 2011-02-01. [dostęp 2011-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-05)]. (pol.).
  4. Finals Champions and MVPs. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Oklahoma City Thunder – skład w sezonie 2023/2024
  • p
  • d
  • e
  • 2002: Wilks
  • 2003: Thomas
  • 2004–05: nie przyznano
  • 2006: Udoka
  • 2007: Powell
  • 2008: Thomas
  • 2009: Conroy
  • 2010: Ingram
  • 2011: Owens
  • 2012: Ehambe
  • 2013: Howard
  • 2014: Howard
  • 2015: Major
  • 2016: Suggs
  • 2017: Wright
  • 2018: Williams
  • 2019: York
  • 2020: Rabb
  • 2021: Robinson
  • 2022: Ingram
  • 2023: Pierre-Louis