Mastigusa macrophthalma
Mastigusa macrophthalma | |||
(Kulczyński, 1897) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | pajęczaki | ||
Rząd | pająki | ||
Rodzina | Hahniidae | ||
Rodzaj | Mastigusa | ||
Gatunek | Mastigusa macrophthalma | ||
Synonimy | |||
|
Mastigusa macrophthalma – gatunek pająka z rodziny Hahniidae.
Taksonomia
Takson ten opisany został w 1897 roku przez Władysława Kulczyńskiego jako podgatunek Tuberta arietina w publikacji, której współautorem był Cornelius Chyzer[1]. Do rangi osobnego gatunku w obrębie rodzaju Tetrilus wyniósł go w 1969 roku Imre Loksa[2]. W rodzaju Mastigusa umieszczony został w 1986 przez Jörga Wunderlicha[3].
Opis
Pająk o ciele osiągającym od 3 do 3,5 mm długości[4][5]. Ubarwienie karapaksu ma jasnożółtobrązowe, sternum i odnóży żółtobrązowe, a opistosomy (odwłoka) jasnożółtawe, czasem ze słabo wyodrębnionym wzorem barwy brązowawej lub czarnej na wierzchu[4]. Od podobnego M. arietina różni się odległościami między oczami w rzędzie tylnym równymi lub niewiele większymi od średnic tych oczu oraz znacznie większymi rozmiarami wszystkich oczu[5].
Budowa aparatu kopulacyjnego na nogogłaszczkach samca jak i płytki płciowej samicy zbliżone są do tych u M. arietina[5]. Końcowa część konduktora jest smukła, bardzo długa i równomiernie zagięta. Płytka płciowa samicy ma rozjaśniony środkowy obszar części tylnej oraz otwór kopulacyjny współdzielony przez dwa bardzo cienkie i gęsto poskręcane przewody kopulacyjne[4].
Biologia i występowanie
Pająk znany z Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Austrii, Włoch, Słowenii, Chorwacji, Polski, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, Serbii, Czarnogóry, Bośni i Hercegowiny, Rosji[6][4] i Gruzji[4].
Gatunek myrmekofilny, związany głównie ze starymi drzewostanami, gdzie spotykany jest w gniazdach mrówek: kartonówki zwyczajnej i hurtnicy wstydliwej, podziemnicy cieniolubnej, pierwomrówki łagodnej i mrówki rudnicy. Samica umieszcza kokon jajowy w korytarzach mrówek, często w bardzo głębokich partiach mrowiska. Poza mrowiskami spotkać go można wśród niskiej roślinności, w ściółce i pod korą. Osobniki dojrzałe są prawdopodobnie aktywne przez cały rok[5].
Przypisy
- ↑ C. Chyzer, W. Kulczyński: Araneae Hungariae. Tomus II. Budapest: Academia Scientarum Hungaricae, 1897, s. 147-366.
- ↑ I. Loksa. Araneae I. „Fauna Hungariae”. 97, s. 1-133, 1969.
- ↑ J. Wunderlich: Spinnenfauna gestern und heute: Fossile Spinnen in Bernstein und ihre heute lebenden Verwandten. Wiesbaden: Quelle & Meyer, 1986.
- ↑ a b c d e Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Mastigusa macrophthalma. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-08-03].
- ↑ a b c d M.J. Roberts: Spiders of Britain & Northern Europe. London: HarperCollins, 1995, s. 250-251, seria: Collins Field Guide.
- ↑ Mastigusa macrophthalma. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-08-05].