Martín López de Córdoba

Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Marcin Lopez de Cordoba (hiszp. Martin López de Córdoba) – wielki mistrz zakonu Alcantara w latach 1364–1369 i zakonu Calatrava w latach 1365–1371.

Był synem majordomusa królowej Blanki, żony króla Kastylii i Leónu Piotra I. Jego żona była krewną króla.

Był wiernym dworzaninem i żołnierzem Piotra I. Przez prawie 2 lata po śmierci króla, zamordowanego przez przyrodniego brata, który wstąpił na tron jako Henryk II, bronił się wraz z rodziną w twierdzy w Carmonie. Poddał się w końcu w 1371 r., gdy król obiecał mu swobodne opuszczenie kraju. Po opuszczeniu miasta został jednak pojmany, a następnie ścięty w Sewilli.

Jego rodzina została uwięziona w Sewilli, gdzie była przetrzymywana przez 9 lat aż do śmierci Henryka II, a ich dobra zagarnięte zostały przez króla. W międzyczasie jego żona i synowie zmarli, uwolniona została tylko córka Leonora z mężem. Napisała ona później słynne pamiętniki (Memorias de DŞ. Leonor López de Córdoba), przybliżające nam wydarzenia tamtych czasów.