WikiMini

Mariel Hemingway

Mariel Hemingway
Ilustracja
Mariel Hemingway (2011)
Imię i nazwisko

Mariel Hadley Hemingway

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1961
Mill Valley (Kalifornia)

Zawód

aktorka, producentka filmowa

Współmałżonek

Stephen Crisman
(1984–2009; rozwód)

Lata aktywności

od 1976

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mariel Hadley Hemingway (ur. 22 listopada 1961 w Mill Valley) – amerykańska aktorka i producentka filmowa. Odtwórczyni roli Tracey, licealnej miłości Isaaca (Woody Allen) w melodramacie komediowym Woody’ego Allena Manhattan (1979), za którą była nominowana do nagrody Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej, Young Artist Award dla najlepszej aktorki młodzieżowej w filmie fabularnym i Nagrody BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Mill Valley w hrabstwie Marin w Kalifornii jako najmłodsza córka Byry Louise „Puck” Whittlesey (ur. 5 stycznia 1922, zm. 24 czerwca 1988 na raka)[2][3] i Jacka Hemingwaya (ur. 10 października 1923, zm. 1 grudnia 2000)[4], najstarszego syna amerykańskiego pisarza Ernesta Hemingwaya[5][6]. Jego rodzina miała korzenie angielskie i niemieckie[7].

Miała dwie starsze siostry, Joan Hemingway „Muffet” (ur. 1950)[8] i Margot „Margaux” (ur. 16 lutego 1954, zm. 1 lipca 1996)[9]. Jej imię „Mariel” zostało zaczerpnięte od nazwy kubańskiego portu, gdzie jej ojciec i słynny dziadek lubili jeździć na połów ryb[1]. Dorastała w Ketchum w Idaho, gdzie ukończyła szkołę średnią[10], Los Angeles i Nowym Jorku.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała na dużym ekranie w wieku piętnastu lat w dramacie sądowym Dziewczyna z reklamy (Lipstick, 1976) w roli młodszej siostry modelki (w tej roli wystąpiła jej prawdziwa siostra Margaux) – ofiary gwałtu dokonanego przez kompozytora (Chris Sarandon)[11][12], gdzie zachwyciła widzów i krytyków[13][14], zdobywając nominację do Złotego Globu dla najbardziej obiecującej nowej aktorki. Zajęła drugie miejsce po Jodie Foster w konkursie głównym, ubiegając się o rolę Iris Steensma w filmie Martina Scorsese Taksówkarz (1976). W dramacie telewizyjnym CBS Chcę zatrzymać moje dziecko (I Want to Keep My Baby!, 1976), nominowanym do Złotego Globu za najlepszy miniserial lub film telewizyjny, zagrała główną rolę 15–letniej matki Sue Ann Cunningham.

W 1982 zadebiutowała na scenie Plaza Theatre w Dallas w Teksasie w roli Charlene Loody w przedstawieniu Pałac amatorów[15] u boku Johna Goodmana. Po roli biseksualnej atletki w dramacie sportowym Życiowy rekord (Personal Best, 1982), zebrała znakomite recenzje za kreację kanadyjskiej fotomodelki i aktorki Dorothy Stratten, gwiazdy magazynu „Playboy”, zamordowanej przez zaślepionego własną ambicją agresywnego menadżera, przyjaciela i męża (Eric Roberts) w biograficznym dramacie Boba Fosse’a Star 80 (1983)[16][17]. Dla roli powiększony miała biust, implanty zostały usunięte w 2001.

Odrzucił główną rolę Madison w komedii romantycznej Rona Howarda Plusk (1984), którą otrzymała Daryl Hannah. W 1985 wystąpiła na Off-Broadwayu w Manhattan Theatre Club jako zamożna studentka antropologii Sarah w spektaklu Walki psów w Kalifornii z Jamesem Remarem[18]. W filmie fantastycznonaukowym Sidneya J. Furiego Superman IV (Superman IV: The Quest for Peace, 1985) została obsadzona w roli Lacy Warfield[19], obiektu uczuć Nuclear Mana, córki potentata (Sam Wanamaker), zakochanej w Clarku Kencie (Christopher Reeve), za którą była nominowana do Złotej Maliny dla najgorszej aktorki drugoplanowej. Była producentką dreszczowca Klub samobójców (The Suicide Club, 1987)[20], gdzie zagrała postać Sashy Michaels, która przeżywa traumę po samobójstwie brata, zostaje wciągnięta w świat gier, w których główną rolę gra morderstwo. Rola właścicielki sklepu ze słodyczami w komedii kryminalnej Blake’a Edwardsa Zachód słońca (Sunset, 1988) u boku Bruce’a Willisa przyniosła jej także nominację do Złotej Maliny dla najgorszej aktorki drugoplanowej.

Powróciła triumfalnie na mały ekran w roli najlepszej prawniczki rozwodowej w Nowym Jorku – Sydney Guilford serialu ABC Cywilne wojny (Civil Wars, 1991–1993), za którą otrzymała nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w serialu dramatycznym. Była pierwszą aktorką, która pojawiła się nago w serialu HBO Opowieści z krypty (1991). Brała udział w przesłuchaniach do głównej roli w dreszczowcu erotycznym Paula Verhoevena Nagi instynkt (1992), ale wybrano Sharon Stone. W sitcomie ABC Roseanne (1994–1995) pojawiła się jako biseksualna Sharon, a w operze mydlanej CBS Central Park West (1995) wystąpiła w roli dynamicznej dziennikarki Stephanie Wells, która przybyła na Manhattan by zostać redaktorem naczelnym magazynu „Communique”. W dramacie telewizyjnym ZDF Rosamunde Pilcher: Wrzesień (September, 1996) zagrała rolę Virginii, żony bogatego przedsiębiorcy Edmunda Airda (Michael York)[21]. Współpracowała z reżyserką Barbarą Kopple przy realizacji filmu dokumentalnego Running From Crazy (2014), który przedstawia długą historię chorób psychicznych i nadużywania substancji psychoaktywnych w rodzinie Hemingwayów[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

9 grudnia 1984 zawarła związek małżeński ze Stevenem Douglasem Crismanem, restauratorem, pisarzem i producentem[22]. Mają dwie córki – Dree Louise (ur. 4 grudnia 1987) i Langley Fox (ur. 22 sierpnia 1989). W 2008 doszło do separacji, a rok później (2009) do rozwodu[23].

W swoich wspomnieniach Out Came the Sun (2015) Hemingway opowiadała o tym, jak podrywali ją starsi mężczyźni z Hollywood, w tym Bob Fosse, Robert De Niro i Robert Towne[24]. Woody Allen zaprosił ją w podróż do Paryża, ale zdała sobie sprawę, że nie życzył sobie, by mieli oddzielne pokoje. Choć odrzuciła jego zaloty, twierdzi, że nadal „kochała go jak przyjaciela” i była wdzięczna, że utrzymywali kontakt w późniejszych latach[25].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1976 Dziewczyna z reklamy (Lipstick) Kathy McCormick Lamont Johnson
Chcę zatrzymać moje dziecko (I Want to Keep My Baby!, TV) Sue Ann Cunningham Jerry Thorpe
1979 Manhattan Tracy Woody Allen
1982 Życiowy rekord (Personal Best) Chris Cahill Robert Towne
1983 Star 80 Dorothy Stratten Bob Fosse
1985 Stwórca (Creator) Meli Ivan Passer
Niebezpieczna aura (The Mean Season) Christine Connelly Phillip Borsos
1987 Superman IV (Superman IV: The Quest for Peace) Lacy Warfield Sidney J. Furie
Klub samobójców (The Suicide Club) Sasha Michaels James Bruce
1988 Na podbój nieba (Steal the Sky, TV-HBO) Helen Mason John D. Hancock
Zachód słońca (Sunset) Cheryl King Blake Edwards
1990 Ogień, lód i dynamit (Feuer, Eis und Dynamit) w roli samej siebie Willy Bogner, Jr.
1991 Majaki (Delirious) Janet Dubois / Louise Tom Mankiewicz
Into the Badlands (TV) Alma Heusser Sam Pillsbury
1992 Złudne szczęście (Falling from Grace) Alice Parks John Mellencamp
1993 Siła nadziei (Desperate Rescue: The Cathy Mahone Story, TV) Cathy Mahone Richard A. Colla
1994 Naga broń 33⅓: Ostateczna zniewaga (The Naked Gun 33⅓: The Final Insult) w roli samej siebie Peter Segal
Frajer (Deceptions II: Edge of Deception) Joan Branson George Mihalka
Normandia: Wielka krucjata (Normandy: The Great Crusade, TV) Martha Gelhorn (głos) Christopher Koch
1995 Killer Lady Ren Jie Cheung
1996 Zły wpływ księżyca (Bad Moon) Janet Harrison Eric Red
Płacz dziecka (The Crying Child, TV) Madeline Jeffreys Robert Michael Lewis
Rosamunde Pilcher: Wrzesień (September, TV) Virginia Aird Colin Bucksey
1997 Przejrzeć Harry’ego (Deconstructing Harry) Beth Kramer Woody Allen
Ślepy zaułek (Road Ends) Kat Rick King
Little Men Josephine „Jo” March Baer Rodney Gibbons
1998 Pocałunek nieznajomego (Kiss of a Stranger, TV) Nova Clarke Sam Irvin
1999 Córka prezydenta (First Daughter, TV) Alex McGregor Armand Mastroianni
The Sex Monster Laura Barnes Mike Binder
2000 Ukryta prawda (The Contender) Cynthia Charlton Lee Rod Lurie
2001 Kwartet (Londinium/Fourplay) Carly Matthews Portland Mike Binder
Perfumy (Perfume) Lesse Hotton Michael Rymer
Hunter Carson
2002 Od pierwszego wystrzału (First Shot, TV) agentka United States Secret Service Alex McGregor Armand Mastroianni
Uwaga: Ocenzurowane przez rodziców (Warning: Parental Advisory, TV) Tipper Gore Mark S. Waters
2003 American Reel Disney Rifkin Mark Archer
2005 Kampania Arnolda (See Arnold Run, TV) Maria Shriver James B. Rogers
Time of Change Mariel Alexander Izotov
2006 Air Force Two (In Her Line of Fire) starszy sierżant Lynn Delaney Brian Trenchard-Smith
Niewygodna prawda i kłamstwa (Between Truth and Lies) dr Claire Parker John Bradshaw
2007 Nankin (Nanking) Minnie Vautrin Bill Guttentag
Dan Sturman
Greetings from Earth (krótkometrażowy) Helen Kim Jacobs
2008 Chłopcy z Chatham (The Golden Boys) Martha Snow Daniel Adams
2009 Moje samobójstwo (My Suicide/Archie’s Final Project) Charlotte Silver David Lee Miller
2010 Ay Lav Yu Pamela Sermiyan Midyat
2012 Inwazja zombie (Rise of the Zombies, TV) dr Lynn Snyder Nick Lyon
2013 Running from Crazy (dokumentalny TV) w roli samej siebie Barbara Kopple
Man Camp Brian Brightly
2014 Unity narrator Shaun Monson
Lap Dance ciotka Billie Greg Carter
2015 Książę (The Prince, TV) Beverly Gavin O’Connor
Papa: Hemingway in Cuba gość Bob Yari
2016 Finding Fortune (TV) Madison Kayli Fortun
2019 Wielki Mur Meksykański (The Wall of Mexico) burmistrz Ann Mason Zachary Cotler
Magdalena Zyzak
2021 Śmiertelni nieśmiertelni (Grace and Grit) Sebastian Siegel
2023 On Sacred Ground (TV) Marion Joshua Tickell
Rebecca Tickell
God’s Country Song Sara Bryan Johnny Remo

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Mariel Hemingway: Finding My Balance: A Memoir. Simon & Schuster, 2002, s. 256. ISBN 0-7432-3807-9.
  • Mariel Hemingway: Healthy Living from the Inside Out: Every Woman’s Guide to Real Beauty, Renewed Energy, and a Radiant Life. HarperOne, 2006, s. 288. ISBN 978-0-06-089039-1.
  • Mariel Hemingway: Mariel’s Kitchen: Simple Ingredients for a Delicious and Satisfying Life. HarperOne, 2009, s. 288. ISBN 978-0-06-164987-5.
  • Mariel Hemingway, Bobby Williams: Running with Nature: Stepping Into the Life You Were Meant to Live. Changing Lives Press, 2013, s. 200. ISBN 978-0988247611.
  • Mariel Hemingway, Ben Greenman: Out Came the Sun: Overcoming the Legacy of Mental Illness, Addiction, and Suicide in My Family. Regan Arts, 2013, s. 288. ISBN 978-1941393239.
  • Mariel Hemingway, Ben Greenman: Invisible Girl. Regan Arts, 2015, s. 160. ISBN 978-1941393-24-6.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Mariel Hemingway Actor, Producer, Director, „TV Guide” [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  2. ↑ Byra Louise Whittlesey Hemingway (1922–1988). Find a Grave. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  3. ↑ Byra Puck Louise Hemingway (Whittlesey; 1922–1988). Geni. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  4. ↑ John „Jack” Hadley Nicanor Hemingway. Geni. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  5. ↑ Michael Shelden, 'The Hemingway curse? Not me' [online], The Daily Telegraph, 22 kwietnia 2003 [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  6. ↑ Mariel Hemingway reveals the story of her famous family haunted by depression, alcoholism and suicide in two new memoirs, „Daily Mail”, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  7. ↑ Mariel Hemingway What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 6 maja 2014. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  8. ↑ Daddy abused both my sisters..., „Daily Mail” [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  9. ↑ Lynette Holloway, Margaux Hemingway Is Dead; Model and Actress Was 41, „The New York Times”, 3 lipca 1996 [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  10. ↑ Hemingway, Mariel (1961–). Encyclopedia.com. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  11. ↑ Konrad J. Zarębski. W kinach: Dziewczyna z reklamy. „Film”. nr 31 (1547/XXXIII), s. 23, 30 lipca 1978. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  12. ↑ Wideo: Dziewczyna z reklamy. „Film”. nr 17 (2180/XLVI), s. 23, 28 kwietnia 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  13. ↑ Kinorama: Mowa oskarżycielska. „Film”. nr 5 (1469/XXXII), s. 12–13, 30 stycznia 1977. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  14. ↑ Cezary Wiśniewski. W kinach: Sztucer. „Film”. nr 32 (1548/XXXIII), s. 23, 6 sierpnia 1978. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  15. ↑ Mariel Hemingway Biography (1961–). Film Reference. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  16. ↑ Cezary Wiśniewski. To ja ją znalazłem!. „Film”. nr 8 (1860/XL), s. 8, 24 lutego 1985. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  17. ↑ Konrad J. Zarębski. Wideo: Star 80. „Film”. nr 15 (2126/XLV), s. 23, 15 kwietnia 1990. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  18. ↑ Frank Rich, The Theater: „California Dog Fight”, „The New York Times”, 1 maja 1985 [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  19. ↑ Mariel Hemingway. Rotten Tomatoes. [dostęp 2025-08-08]. (ang.).
  20. ↑ The Suicide Club (1987) w bazie IMDb (ang.)
  21. ↑ Neil Genzlinger, Rosamunde Pilcher, author of 'The Shell Seekers,' dies at 94, „The Irish Times”, 8 lutego 2019 [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  22. ↑ Spotkania: Mariel Hemingway. „Film”. nr 6 (1858/XL), s. 24, 10 lutego 1985. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  23. ↑ Amanda Fortini, The Importance of Not Being Ernest, „The New York Times”, 27 października 2013 [dostęp 2025-08-08] (ang.).
  24. ↑ Mariel Hemingway, Ben Greenman: Out Came the Sun: Overcoming the Legacy of Mental Illness, Addiction, and Suicide in My Family. Regan Arts, 2013, s. 102, 130–132. ISBN 978-1941393239.
  25. ↑ Helen Nianias, Woody Allen: Mariel Hemingway, granddaughter of writer Ernest, claims director had 'crush' on her when she was 17, „The Independent”, 26 marca 2015 [dostęp 2025-08-08] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Portret na życzenie: Mariel Hemingway. „Film”. nr 11 (1863/XL]), s. 22, 17 marca 1985. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  • Adam Synowiec. Stop–klatka: Mariel Hemingway. „Cinema Press Video”. nr 2 (I), s. 27, marzec 1990. Katowice: Śląski Oddział MAW. ISSN 0867-8774. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]