WikiMini

Marcin Bosacki

Marcin Bosacki
Ilustracja
Marcin Bosacki (2019)
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1970
Poznań

Sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres

od czerwca 2025

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Ambasador RP w Kanadzie
Okres

od 2013
do 2016

Poprzednik

Zenon Kosiniak-Kamysz

Następca

Andrzej Kurnicki

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Marcin Rafał Bosacki (ur. 5 listopada 1970 w Poznaniu[1]) – polski dziennikarz prasowy, publicysta i polityk, ambasador RP w Kanadzie (2013–2016), senator X kadencji, poseł na Sejm X kadencji, sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (od 2025).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Generałowej Zamoyskiej i Heleny Modrzejewskiej w Poznaniu[2]. Pod koniec lat 80. był zaangażowany w działalność Szkolnych Kół Oporu Społecznego[1]. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza[3]. Od 1990 był związany z „Gazetą Wyborczą”. Był reporterem oddziału poznańskiego i sekretarzem tamtejszej redakcji, następnie redaktorem działu zagranicznego, wiceszefem działu politycznego „GW”, a w latach 2000–2006 szefem działu zagranicznego tej gazety. W 2007 został stałym korespondentem w Stanach Zjednoczonych[4].

Jest współautorem tekstu Państwo Elektromis nagrodzonego przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich[5]. Opublikował książkę Podziemie w Cegielskim (NSZZ „Solidarność” ZPM H. Cegielski Poznań od 13 grudnia 1981 do 17 kwietnia 1989)[6].

We wrześniu 2010 objął funkcję rzecznika prasowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[7][8]. We wrześniu 2013 został powołany na ambasadora RP w Kanadzie. 31 lipca 2016 zakończył misję[9]. Powrócił następnie do publicystyki. W 2019 był kandydatem Platformy Obywatelskiej do Parlamentu Europejskiego z listy Koalicji Europejskiej[2].

W tym samym roku z ramienia Koalicji Obywatelskiej został wybrany do Senatu X kadencji, otrzymując 213 492 głosy w okręgu nr 91[10]. Po wyborach wstąpił do PO. 28 września 2020 został wybrany na przewodniczącego klubu KO w Senacie[11]. W styczniu 2022 został wybrany przez Senat na przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej ds. wyjaśnienia przypadków nielegalnej inwigilacji, ich wpływu na proces wyborczy w Rzeczypospolitej Polskiej oraz reformy służb specjalnych[12][13].

W wyborach w 2023 kandydował do Sejmu z listy KO w okręgu poznańskim. Uzyskał mandat posła X kadencji, zdobywając 24 197 głosów[14]. W styczniu 2024 powołany na wiceprzewodniczącego sejmowej komisji śledczej ds. wykorzystania oprogramowania Pegasus[15]. W 2024 z ramienia KO wystartował w kolejnych wyborach europejskich, nie zdobywając mandatu eurodeputowanego[16]. 17 czerwca 2025 objął stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[17][18].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2019 Koalicja Europejska Parlament Europejski IX kadencji nr 7 39 288 (3,28%)N[19]
2019 Koalicja Obywatelska Senat X kadencji nr 91 213 492 (72,02%)T[10]
2023 Sejm X kadencji nr 39 24 197 (4,06%)T[14]
2024 Parlament Europejski X kadencji nr 7 48 748 (4,74%)N[16]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Zenona (dziennikarza) i Marii (nauczycielki). Jest kuzynem Bartosza Bosackiego. Zawarł związek małżeński z dziennikarką Katarzyną Bosacką; mają czworo dzieci: Jana, Marię, Zofię i Franciszka[2]. Małżonkowie rozstali się w 2023[20]; w 2024 ich małżeństwo zakończyło się rozwodem[21]. Deklaruje biegłą znajomość języka angielskiego[22].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Dane osoby z katalogu osób rozpracowywanych, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2014-10-26].
  2. ↑ a b c Marcin Bosacki, koalicjaeuropejska.pl [zarchiwizowane 2019-10-15].
  3. ↑ Marcin Bosacki, God Bless America, „W drodze”, Nr 9 (433), 2009 [zarchiwizowane].
  4. ↑ Marcin Bosacki, wyborcza.pl [zarchiwizowane 2008-06-07].
  5. ↑ Grzegorz Kopacz, Z prokuratora adwokat, „Press”, Nr 9, 2003 [dostęp 2022-02-04].
  6. ↑ Marcin Bosacki, Podziemie w Cegielskim (NSZZ „Solidarność” ZPM H. Cegielski Poznań od 13 grudnia 1981 do 17 kwietnia 1989), Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora, 1996, ISBN 83-7112-055-9.
  7. ↑ Informacja o wyniku naboru na ogłoszenie nr: BRP 24/2010, msz.gov.pl, 8 września 2010 [zarchiwizowane 2013-04-23].
  8. ↑ Rzecznik Prasowy, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2013-04-23].
  9. ↑ Marcin Bosacki 31 lipca odwołany z funkcji ambasadora RP w Kanadzie [online], onet.pl, 30 lipca 2016 [dostęp 2018-09-10].
  10. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2019-10-14].
  11. ↑ Marcin Bosacki nowym szefem senackiego klubu KO [online], gazetaprawna.pl, 28 września 2020 [dostęp 2020-09-28].
  12. ↑ Daria Kania, Senat: Marcin Bosacki (PO) przewodniczącym komisji nadzwyczajnej ds. Pegasusa [online], gazetaprawna.pl, 13 stycznia 2022 [dostęp 2022-06-30].
  13. ↑ W Senacie powstała Komisja Nadzwyczajna ds. inwigilacji [online], senat.gov.pl, 12 stycznia 2022 [dostęp 2022-06-30].
  14. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-19].
  15. ↑ Sejm wybrał członków komisji śledczej ds. Pegasusa. Nie było głosów przeciw [online], rp.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-29].
  16. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2024 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-10].
  17. ↑ Marcin Bosacki Sekretarzem Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gov.pl, 17 czerwca 2025 [zarchiwizowane 2025-06-17].
  18. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2025-06-26].
  19. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2024-05-31].
  20. ↑ Katarzyna Bosacka rozstała się z mężem [online], onet.pl, 11 sierpnia 2023 [dostęp 2023-12-30].
  21. ↑ Katarzyna Jaraczewska, Nagły zwrot w rozwodzie Katarzyny i Marcina Bosackich. 34 minuty i koniec [online], fakt.pl, 18 marca 2024 [dostęp 2024-03-18].
  22. ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 97/ [online], sejm.gov.pl, 30 sierpnia 2013 [dostęp 2022-02-04].