Macrovipera schweizeri
Macrovipera schweizeri[1] | |||
(Werner, 1935) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | gady | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | żmijowate | ||
Podrodzina | |||
Rodzaj | Macrovipera | ||
Gatunek | Macrovipera schweizeri | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
|
Macrovipera schweizeri – endemiczny gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych[1][3]. Występuje jedynie na kilku wyspach archipelagu Cyklad – Milos, Sifnos, Kimolos, Poliegos, na wysokości bezwzględnej od poziomu morza do około 400 m (najwyższe punkty wysp)[2].
IUCN od 2006 uznaje żmiję za gatunek zagrożony wyginięciem (EN), ponieważ zasięg jej występowania jest nie większy od 100 km² i ciągle ulega zmniejszeniu. Trend populacji stosunkowo stabilny, jednak w ostatnim czterdziestoleciu kilkukrotnie wystąpiły nagle spadki liczebności. Szacuje się, że na czterech wyspach żyje około 3000 osobników, z czego około 2500 zamieszkuje zachodnie Milos. W latach 1996–2006 gatunek uważany był za krytycznie zagrożony wyginięciem. Wśród największych zagrożeń dla żmii wymienia się kłusownictwo, celowe uśmiercanie przez miejscową ludność i ruch drogowy. Do innych należą częste pożary i ekspansja turystyki, powodujące utratę siedlisk[2]. Ocenia się, że celowo uśmierconych lub rozjechanych przez samochody osobników jest około 500–600 rocznie[4].
Bytuje w miejscach suchych, dobrze nasłonecznionych, najczęściej na zboczach skalnych, także na polach uprawnych, terenach gęsto porośniętych roślinnością w pobliżu wód ze skalistymi brzegami[2]. Osiąga przeważnie 65–75 cm długości, rzadko 100 cm i więcej. Ciało koloru szarego, dobrze maskujące węża wśród skał. Zdarzają się osobniki ceglastoczerwone. Na grzbiecie ma płowe lub pomarańczowe pasy[5].
Przypisy
- ↑ a b Macrovipera schweizeri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d WolfgangW. Böhme WolfgangW., PetrosP. Lymberakis PetrosP., ClaesC. Andrén ClaesC., Macrovipera schweizeri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2009, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2009.RLTS.T12654A3369754.en [dostęp 2018-05-23] (ang.).
- ↑ Macrovipera schweizeri (WERNER, 1935). The Reptile Database. [dostęp 2018-05-23]. (ang.).
- ↑ Göran Nilson, Claes Andrén, Yiannis Ioannidis, Maria Dimaki. Ecology and conservation of the Milos viper, Macrovipera schweizeri (Werner, 1935). „Amphibia-Reptilia”. 20 (4), s. 355–375, 1999. DOI: 10.1163/156853899X00411. ISSN 0173-5373. (ang.).
- ↑ Philippe Geniez: Snakes of Europe, North Africa and the Middle East: A Photographic Guide. Princeton University Press, 2018, s. 330. ISBN 978-06911-7239-2.