WikiMini

Maciej Lang

Maciej Lang
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1968
Piotrków Trybunalski

Ambasador RP w Turkmenistanie
Okres

od 2007
do 2009

Następca

Stefan Radomski

Ambasador RP w Afganistanie
Okres

od 2009
do 2012

Poprzednik

Jerzy Więcław

Następca

Piotr Łukasiewicz

Ambasador RP w Kazachstanie
Okres

od 2015
do 2016

Poprzednik

Jacek Kluczkowski

Następca

Selim Chazbijewicz

Ambasador RP w Turcji
Okres

od 2016
do 2018

Poprzednik

Mieczysław Cieniuch

Następca

Jakub Kumoch

Podsekretarz stanu w MSZ
Okres

od 2018
do 2020

Ambasador RP w Rumunii
Okres

od 2020
do 2023

Poprzednik

Marcin Wilczek

Następca

Paweł Soloch

Ambasador RP w Turcji
Okres

od 2023

Poprzednik

Jakub Kumoch

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Maciej Lang jako wiceminister podczas powitania delegacji czeskich parlamentarzystów (2019)

Maciej Przemysław Lang (ur. 1968 w Piotrkowie Trybunalskim[1]) – polski politolog i dyplomata, doktor nauk humanistycznych. Ambasador RP w Turkmenistanie (2007–2009), Afganistanie (2009–2012), Kazachstanie (2015–2016), Turcji (2016–2018, od 2023), Rumunii (2020–2023), w latach 2018–2020 podsekretarz stanu w MSZ.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1993 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2016 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Orientalistyki UW[2] na podstawie napisanej pod kierunkiem Jolanty Sierakowskiej-Dyndo dysertacji na temat koncepcji państwa i narodu w myśli politycznej muzułmanów subkontynentu indyjskiego w okresie panowania brytyjskiego[3][4].

W latach 1993–1997 pracował w Departamencie do Spraw Migracji i Uchodźstwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W 1997 związał się zawodowo z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W latach 1997–2003 pełnił funkcję radcy w Ambasadzie RP w Ałmaty. Po powrocie do kraju był radcą ministra w Departamencie Europy oraz w Departamencie Polityki Wschodniej MSZ. Od marca 2006 do stycznia 2007 kierował Ambasadą RP w Grecji jako chargé d’affaires. W latach 2007–2009 pełnił funkcję pierwszego po utworzeniu placówki ambasadora RP w Aszchabadzie[5][6], a od sierpnia 2009 do czerwca 2012 kierował polską placówką dyplomatyczną w Kabulu[7][8]. Po zakończeniu pracy na placówce objął stanowisko pełnomocnika MON ds. misji zagranicznych[9]. Od kwietnia 2014 do lipca 2015 kierował terenowym zespołem obserwatorów specjalnej misji monitoringowej OBWE na Ukrainie[10]. W sierpniu 2015 powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Kazachstanie[11], a w listopadzie tego roku akredytowanym także w Kirgistanie[12]. W październiku 2016 został powołany na ambasadora RP w Turcji[13][14].

W listopadzie 2018 objął stanowisko podsekretarza stanu w MSZ ds. dyplomacji ekonomicznej, współpracy rozwojowej, polityki azjatyckiej, polityki afrykańskiej i bliskowschodniej[15]. W styczniu 2020 został mianowany ambasadorem RP w Rumunii[16]. W lipcu tegoż roku otrzymał nominację na tę funkcję[17] (odchodząc w konsekwencji ze stanowiska ministerialnego), w tym samym miesiącu objął ją oraz złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Klausa Iohannisa[18]. W sierpniu 2021 jako były ambasador w Afganistanie został wysłany do Kabulu, gdzie brał udział w ewakuacji obywateli polskich i innych państw[19][20]. W grudniu 2022 mianowany ponownie ambasadorem Polski w Turcji[21] oraz odwołany (ze skutkiem na 5 lutego 2023) z funkcji ambasadora w Rumunii[22]. Stanowisko w Ankarze objął w lutym 2023[23].

Zna języki: angielski, francuski, perski, rosyjski i ukraiński[10]. Jego żoną jest Joanna Lang[24].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2012, za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej, został odznaczony przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[25].

W 2022, za wybitne zasługi w działalności na rzecz bezpieczeństwa i ochrony obywateli polskich i cudzoziemców w akcji ewakuacyjnej w Islamskiej Republice Afganistanu, prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Komandorski tego orderu[26].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem publikacji i opracowań analitycznych poświęconych Azji Centralnej i Bliskiemu Wschodowi (m.in. problemom etnicznym i demograficznym, procesom pokojowym i konfliktom oraz kwestiom energetycznym). Współpracował m.in. z Ośrodkiem Studiów Wschodnich. Jest współautorem publikacji z serii naukowej „Współczesna Azja Centralna” przygotowywanej przez Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Publikacje książkowe
  • Maciej Lang, W poszukiwaniu Nowej Medyny : muzułmańskie wizje niepodległych Indii u schyłku panowania brytyjskiego, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2021, ISBN 978-83-242-3742-5 [dostęp 2023-01-31].
Rozdziały w publikacjach zwartych
  • Jacek Multanowski, Maciej Lang, Nastroje migracyjne w Kazachstanie. Przypadek Polaków, [w:] Państwo polskie wobec Polaków na Wschodzie. Poszukiwanie modelu polityki, Tomasz Gąsowski (red. nauk.), Kraków: OMP, Księgarnia Akademicka, 2000 (Studia i analizy), OCLC 69629490.
Artykuły
  • Maciej Lang, Przekształcenia struktury etnicznej Kazachstanu w XX wieku, „Sprawy Narodowościowe” (Z. 16/17), 2000, s. 169–191.
  • Maciej Lang, Kwestia egejska w stosunkach grecko-tureckich, „Przegląd Europejski” (Nr 1), 2003, s. 219–235.
  • Maciej Lang, Religia i polityka w islamie, „Bliski Wschód” (Nr 1), 2004, s. 113–128.
Tłumaczenia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Lang kandydatem na ambasadora RP w Afganistanie [online], wprost.pl, 12 marca 2009 [dostęp 2021-12-08].
  2. Ogólnopolski wykaz osób, którym nadano stopień doktora lub doktora habilitowanego [online], polon.nauka.gov.pl [dostęp 2016-09-28].
  3. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 118/ [online], sejm.gov.pl, 16 listopada 2022 [dostęp 2024-12-25].
  4. Maciej Lang, Koncepcje państwa i narodu w piśmiennictwie alimów szkoły deobandyjskiej: Praca doktorska [online], Uniwersytet Warszawski – Archiwum Prac Dyplomowych, 2016 [dostęp 2025-06-19].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 marca 2007 r. nr 110-21-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 18, poz. 207).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 lipca 2009 r. nr 110-3-2009 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2009 r. nr 50, poz. 717).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 lipca 2009 r. nr 110-4-2009 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2009 r. nr 50, poz. 718).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 czerwca 2012 r. nr 110-28-12 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 518).
  9. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 2/, sejm.gov.pl, 18 grudnia 2019 [zarchiwizowane 2020-06-22].
  10. a b Zapis przebiegu posiedzenia komisji Spraw Zagranicznych /nr 36/, sejm.gov.pl, 20 lipca 2016 [zarchiwizowane 2021-08-08].
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 lipca 2015 r. nr 110.49.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 940).
  12. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 października 2015 r. nr 110.66.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 1107).
  13. Nominacje dla ambasadorów RP w Turcji i Hiszpanii, msz.gov.pl, 16 września 2016 [zarchiwizowane 2016-09-18].
  14. Polish Ambassador Presents His Credentials to President Erdoğan – Diplomatic Portal, mfa.gov.tr, listopad 2016 [zarchiwizowane 2021-08-08] (ang.).
  15. Podsekretarz stanu ds. dyplomacji ekonomicznej, współpracy rozwojowej, polityki azjatyckiej, polityki afrykańskiej i bliskowschodniej – Maciej Lang, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2018-11-05].
  16. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 stycznia 2020 r. nr 110.1.2020 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 213).
  17. Maciej Lang nowym ambasadorem RP w Rumunii, gov.pl, 14 lipca 2020 [zarchiwizowane 2020-07-19].
  18. Primirea de către Președintele României, domnul Klaus Iohannis, a unor ambasadori străini cu ocazia prezentării scrisorilor de acreditare, presidency.ro, 29 lipca 2020 [zarchiwizowane 2021-08-08] (rum.).
  19. Ewakuacja z Afganistanu w dramatycznych okolicznościach. Relacje polskich dyplomatów, TVN24, 1 września 2021 [zarchiwizowane 2021-09-01].
  20. Minister Rau o akcji ewakuacyjnej z Afganistanu, gov.pl, 1 września 2021 [zarchiwizowane 2021-09-01].
  21. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 grudnia 2022 r. nr 110.52.2022 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 137).
  22. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 grudnia 2022 r. nr 110.51.2022 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 136).
  23. Ambasador Maciej Lang, gov.pl [zarchiwizowane 2023-02-16].
  24. Lista Corpului Diplomatic acreditat în România, mae.gov.ro, listopad 2020, s. 143 [zarchiwizowane 2021-08-08] (rum.).
  25. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 274).
  26. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 stycznia 2022 r. nr rej. 17/2022 o nadaniu orderów (M.P. z 2022 r. poz. 300).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]