Mścisław (książę obodrzycki)
Mścisław – książę Obodrytów panujący na początku XI wieku. Prawdopodobnie syn Mściwoja[1].
Jedyna pewna informacja na jego temat pochodzi z kroniki Thietmara, który pod rokiem 1018 zanotował wybuch reakcji pogańskiej w państwie obodrzyckim, wywołanej odwetową interwencją wielecką za nieudzielenie im pomocy w wyprawie przeciwko Polsce. Mścisław usiłował bronić się w stołecznym Schwerinie, opuszczony jednak przez poddanych musiał wraz z żoną i synową uchodzić z kraju. Zmarł na wygnaniu w Saksonii[2]. Po wygnaniu władcy państwo rozpadło się na trzy części, a Obodryci na pewien czas powrócili do pogaństwa[3]. W 1019 roku w sprawie obalonego Mścisława interweniował zbrojnie król duński Kanut, zdobywając jeden z obodrzyckich grodów.
Jego synem był Przybygniew (książę obodrzycki).[potrzebny przypis]
Przypisy
- ↑ Jerzy Strzelczyk: Zapomniane narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2009, s. 250.
- ↑ Jerzy Strzelczyk: Słowianie połabscy. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002, s. 50.
- ↑ Jerzy Skowronek, Mieczysław Tanty, Tadeusz Wasilewski: Historia Słowian południowych i zachodnich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977, s. 68.
Bibliografia
Słownik starożytności słowiańskich. T. III, cz. 2. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967.
- p
- d
- e
|
