Luis Antonio Fernández de Córdoba Portocarrero
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | Hiszpania | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 stycznia 1696 | ||
| Data i miejsce śmierci | 26 marca 1771 | ||
| Arcybiskup Toledo | |||
| Okres sprawowania | 1755–1771 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Sakra biskupia | 28 września 1755 | ||
| Kreacja kardynalska | 18 grudnia 1754 | ||
| |||
| Data konsekracji | 28 września 1755 |
|---|---|
| Konsekrator | Manuel Quintano Bonifaz |
| Współkonsekratorzy | Andrés Núñez Monteagudo |
Luis Antonio Fernández de Córdoba Portocarrero (ur. 22 stycznia 1696 w Montilli, zm. 26 marca 1771 w Toledo) – hiszpański kardynał.
Życiorys
Urodził się 22 stycznia 1696 roku w Montilli, jako syn Antonia Fernándeza de Córdoby y Figueroy i Cataliny Portocarrero de Guzmán y de la Cerdy[1]. Studiował na Uniwersytecie w Alcalá de Henares, gdzie uzyskał doktorat z prawa, a następnie został kanonikiem kapituły w Toledo[1]. 18 grudnia 1754 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nie otrzymał kościoła tytularnego[1]. Po rezygnacji z kapelusza kardynalskiego Ludwika Antoniego Burbona, Cordoba został arcybiskupem Toledo, pomimo że wielokrotnie prosił by nie nominować go na tę funkcję[1]. Wybór miał miejsce 4 sierpnia 1755 roku, a 28 września przyjął sakrę[2]. Sprzeciwiał się kasacie zakonu jezuitów[1]. Zmarł 26 marca 1771 roku w Toledo[1].
