Ludwik Antoni de Bourbon-Condé
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
książę Enghien | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Kondeusze | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1772 | ||
Data i miejsce śmierci | 21 marca 1804 | ||
Przyczyna śmierci | rozstrzelanie | ||
Miejsce spoczynku | kaplica zamku w Vincennes | ||
Ojciec | |||
Matka | Matylda Orleańska | ||
Żona | Charlotta de Rohan-Rochefort | ||
|
Ludwik Antoni de Bourbon-Condé, znany jako książę d'Enghien fr. Louis-Antoine-Henri de Bourbon, duc d’Enghien (ur. 2 sierpnia 1772 w Chantilly, zm. 21 marca 1804 w Vincennes). Pochodził z rodu Kondeuszy, spokrewnionych z domem królewskim Burbonów (wielokrotnych kandydatów na królów Francji i Polski).
Był jedynym synem Ludwika VI Henryka – księcia Condé i Matyldy Orleańskiej – siostry Ludwika Filipa Józefa, księcia Orleanu. Urodził się w Chateau de Chantilly. Jego nauczycielem był jezuita, o. Claude-François-Xavier Millot, zaś edukację wojskową odebrał od komodora de Vinieux. Karierę wojskową rozpoczął w 1788, ale w 1789 po wybuchu rewolucji francuskiej razem z ojcem i dziadkiem wyemigrował z Francji do Belgii – zaledwie kilka dni po upadku Bastylii. Na wygnaniu formował wojska, które najechałyby Francję i przywróciły w niej monarchię. W 1792 otrzymał dowództwo jednego z oddziałów armii pod komendą jego dziadka (Armii Kondeusza). Armia ta razem z wojskami księcia Brunszwiku dokonała nieudanej inwazji na Francję.
W 1795, po śmierci małoletniego księcia Normandii – jedynego syna i następcy zgilotynowanego króla Ludwika XVI, książę Enghien został ogłoszony przez część rojalistów następcą tronu jako Ludwik XVII. Po rozwiązaniu Armii Kondeusza na podstawie pokoju w Lunéville w lutym 1801, książę Enghien w sekrecie ożenił się z księżniczką Charlottą de Rohan-Rochefort (1767–1841) – siostrzenicą kardynała de Rohan, i osiadł w Ettenheim, w Badenii.
Śmierć
Młody książę Enghien jako ostatni potomek rodu Condé, stanowił realne zagrożenie dla republikańskiej władzy. W sytuacji trwającej wojny z Anglią, książę został oskarżony o udział w spisku Cadoudal-Pichegru. Z rozkazu Napoleona Bonaparte, Pierwszego Konsula, za namową ministra Talleyranda, książę został w marcu 1804 porwany z Ettenheim[1] w neutralnej Badenii. Po krótkim procesie, któremu przewodniczył zaufany Napoleona, generał Pierre-Augustin Hulin, rozstrzelano księcia w fosie zamku Vincennes, tuż obok wcześniej wykopanego grobu. Napoleon nie ułaskawił księcia mimo próśb swojej żony i Madame de Rémusat. Śmierć księcia wstrząsnęła europejskimi arystokratami, aż sam Napoleon odciął się od niej – winą obarczył Talleyranda.
W 1816 ciało księcia wykopano i przeniesiono do kaplicy zamku.
Przypisy
- ISNI: 000000011874011X
- VIAF: 24609898
- LCCN: n84236796
- GND: 118684884
- NDL: 001277874
- LIBRIS: dbqsssdx0w1c20z
- BnF: 11974335r
- SUDOC: 027772500
- NLA: 35502864
- NKC: js2016897677
- BNE: XX5628945
- NTA: 073361194
- Open Library: OL6641237A
- PLWABN: 9810618689305606
- NUKAT: n2010083985
- J9U: 987007280747505171
- CANTIC: a10237197
- ΕΒΕ: 144065
- LIH: LNB:CFva;=Bw
- PWN: 3898021
- Britannica: biography/Louis-Antoine-Henri-de-Bourbon-Conde-duc-dEnghien
- Universalis: louis-antoine-henri-de-enghien
- NE.se: louis-antoine-henri-enghien
- SNL: Louis_Antoine_Henri_de_Bourbon-Condé_Enghien
- Catalana: 0011289