Lucjusz Witeliusz (ojciec)
Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Ten artykuł dotyczy ojca cesarza Aulusa Witeliusza. Zobacz też: Lucjusz Witeliusz (syn).
Data i miejsce urodzenia | 7 p.n.e. | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 51 n.e. | ||
prokonsul Syrii | |||
Okres | od 35 | ||
cenzor rzymski | |||
Okres | od 47 | ||
|
Lucjusz Witeliusz (ur. prawdopodobnie 7 p.n.e., zm. 51) - czwarty syn Publiusza Witeliusza, konsul w 34, 43 i 47, prokonsul Syrii 35-37, cenzor 47-48. Jako prokonsul Syrii odwołał Poncjusza Piłata z urzędu prefekta Judei.
Z małżeństwa z Sekstylią miał synów Aulusa Witeliusza, późniejszego cesarza, oraz Lucjusza.
Pojawia się w powieściach Paula L. Maiera: Poncjusz Piłat i Rzym w płomieniach.
Bibliografia
- Swetoniusz, Witeliusz, (w:) Swetoniusz, Żywoty cezarów, przekł. J. Niemirska-Pliszczyńska, Wrocław 1987.
- Tacyt, Roczniki, (w:) Tacyt, Dzieła, przekład Seweryn Hammer, Warszawa 1957.