![]() | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
1,84 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3550 |
Kod pocztowy |
47361 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() |
Lubianki Niższe, Łubianki Niższe (ukr. Нижчі Луб'янки, Nyżczi Łubjanky) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim[1]. W 2025 roku liczyła 1550 mieszkańców[2].
Wieś została założona w 1463 roku. W II Rzeczypospolitej miejscowość była początkowo siedzibą gminy wiejskiej Lubianki Niższe, a od 1 sierpnia 1934 roku wchodziła w skład gminy wiejskiej Łubianki Wyższe w powiecie zbaraskim, w województwie tarnopolskim.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie zbaraskim województwa tarnopolskiego.
W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków[3].
W miejscowości rośnie objęta ochroną kilkusetletnia lipa Bohdana Chmielnickiego. Znajduje się tu również murowana cerkiew z 1868 roku.
Do 2020 w rejonie zbaraskim[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-16] (ukr.).
- ↑ Соціальний паспорт Збаразької міської територіальної громади Тернопільської області (станом на 1 січня 2025 року)
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 361, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
- ↑ Розпорядження Кабінету Міністрів України від 12 червня 2020 року № 724-р «Про визначення адміністративних центрів та затвердження територій територіальних громад Тернопільської області»
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lubianki Niższe na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Grzegorz Rąkowski: Podole Przewodnik krajoznaczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza ,,Rewasz", 2005, s. 90. ISBN 83-89188-46-5.
- Łubianki Niżne (pow. zbaraski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 772 .