Lew Sznirelman
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1905 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | matematyk |
Alma Mater | Uniwersytet Moskiewski |
Lew Gienrichowicz Sznirelman, ros. Лев Генрихович Шнирельман (ur. 20 grudnia 1904?/2 stycznia 1905 w Homlu, zm. 24 września 1938 w Moskwie) – rosyjski matematyk pochodzenia żydowskiego, członek korespondent Akademii Nauk ZSRR. Rozwijał teorię liczb, geometrię różniczkową, analizę globalną i topologię.
Życiorys
Był absolwentem Uniwersytetu Moskiewskiego (1925; jego promotorem był Nikołaj Łuzin), w latach 1934–1938 pracował w Instytucie Stiekłowa w Moskwie oraz wykładał na Uniwersytecie Moskiewskim. Badał hipotezę Goldbacha, m.in. dowiódł, że każda liczba naturalna (większa od jedności) może być zapisana w postaci sumy skończenie wielu liczb pierwszych, najmniejsza niezbędna liczba składników w tej hipotezie nazywana jest stałą Sznirelmana. Wprowadził gęstość Sznirelmana, wspólnie z Lusternikiem dowiódł hipotezy Poincarégo. W 1954 roku w Polsce ukazała się książka, której autorem jest Lew Sznirelman. Książka pod tytułem Liczby Pierwsze ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa PWN. Autor w przedmowie pisze: Niniejsza książeczka może służyć za wstęp do działu matematyki, który zajmuje się badaniem własności liczb całkowitych i nosi nazwę teorii liczb.[1]
Przypisy
- ↑ Przedmowa autora, [w:] LewL. Sznirelman LewL., Liczby pierwsze, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 8 marca 1954, s. 8 (pol.).