Latania sinolistna
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | arekowce | ||
| Rodzina | arekowate | ||
| Rodzaj | latania | ||
| Gatunek | latania sinolistna | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Latania loddigesii Mart. Hist. Nat. Palm. 3: 226 1838[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| |||
Latania sinolistna (Latania loddigesii Hort ex Baker) – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (popularnie nazywanych palmami). Strefy mrozoodporności: 8–11[5]. Endemit wysp Maskarenów, na stanowiskach naturalnych krytycznie zagrożony[6].
Morfologia
- Kłodzina
- Smukła, z nabrzmiałą podstawą, pokryta zgrubiałymi bliznami liściowymi. Osiąga wysokość do 15 m[6].
- Liście
- Pióropusz składa się z niebieskawo zabarwionych, wachlarzowatych liści. Ogonki liściowe oraz młode liście owłosione[6].
- Kwiaty
- Jednopłciowe, kwiaty męskie i żeńskie na osobnych drzewach. Kwiatostany męskie ułożone poziomo u podstawy pióropusza, w postaci złożonych kłosów. Osiągają długość niemal 2 m. Żeńskie są znacznie krótsze, wyrastają pomiędzy ogonkami liściowymi[6].
- Owoc
- Żółtooliwkowy pestkowiec, mezokarp mięsisty, endokarp mocno rzeźbiony, otaczający stwardniałe bielmo[6].
Zastosowanie
Roślina ozdobna, sadzona w parkach i ogrodach[6].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-16] (ang.).
- ↑ a b Latania loddigesii. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-16].
- ↑ Latania loddigesii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003, s. 107. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
- ↑ a b c d e f Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 194. ISBN 978-83-61320-17-3.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
