Kuna japońska
Martes melampus[1] | |||
(Wagner, 1840) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Rząd | drapieżne | ||
Podrząd | psokształtne | ||
Rodzina | łasicowate | ||
Podrodzina | łasice | ||
Rodzaj | kuna | ||
Gatunek | kuna japońska | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
| |||
|
Kuna japońska (Martes melampus) – gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Występuje endemicznie w Japonii. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Morfologia
Długość ciała wynosi 47–54,5 cm. Długość ogona wynosi 170–223 mm. Masa ciała waha się między 500 a 1700 g. U 9 zważonych samców średnia masa wyniosła 1563 g, a u 4 samic – 1011 g. Barwa sierści zmienna, od żółtobrązowej po ciemnobrązową[3].
Zasięg występowania
IUCN rozróżnia dwa podgatunki. Przedstawiciele M. m. melampus występują na Honsiu, Sikoku, Kiusiu i przyległych wyspach, zaś kuny z podgatunku M. m. tsuensis zamieszkują wyspy Cuszima[2].
Ekologia i zachowanie
Kuny japońskie zamieszkują lasy, pojawiają się również na zadrzewionych obszarach podmiejskich[2]. Pełnią ważną rolę w przenoszeniu nasion owoców w podgórskich zakrzewieniach[4]. Choć kuny japońskie zjadają różnorodne owoce, najprawdopodobniej są głównie mięsożerne. Tatara (1994) badał te ssaki za pomocą nadajników w celu ustalenia, jakie środowisko życia preferują. Przedstawiciele M. m. tsuensis najczęściej przebywali w lasach z drzewami zrzucającymi liście i w lasach wiecznie zielonych; unikały otwartych pól i plantacji drzew iglastych oraz obszarów porośniętych młodymi drzewami. Reprezentantów M. m. melampus odnotowno na wysokościach 609–1687 m n.p.m. Osobniki z Japonii najchętniej jako siedlisko życia wybierają wiecznie zielone lasy szerokolistne[2]. Okres rozrodczy trwa od końca marca do środka maja. Miot liczy od 1 do 5 młodych. Po 3 lub 4 miesiącach życia są zdolne do samodzielnego pozyskiwania pożywienia i wkrótce potem opuszczają matkę[3].
Status
IUCN uznaje kunę japońską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1966 (stan w 2017)[2].
Przypisy
- ↑ Martes melampus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e A.V.A.V. Abramov A.V.A.V., Y.Y. Kaneko Y.Y., R.R. Masuda R.R., Martes melampus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-13] (ang.).
- ↑ a b Bill Barthen: Martes melampus. Japanese marten. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. University of Michigan, 2003. [dostęp 2017-03-01].
- ↑ Otani, T.. Seed dispersal by Japanese Marten Martes melampus in the subalpine shrubland of northern Japan. „Ecological Research”. 17, s. 29-38, 2002.
- NDL: 00576727