Krzywa pogoni

Konstrukcja prostej krzywej pogoni

Krzywa pogoni – krzywa matematyczna, określająca tor punktu („ścigający”), który zmierza zawsze w kierunku drugiego punktu („ścigany”), poruszającego się po pewnej wyznaczonej krzywej.

Prosta krzywa pogoni

Prosta krzywa pogoni określa najprostszy przypadek, w którym ścigany porusza się po prostej. Pierre Bouguer opisał ją po raz pierwszy w 1732 roku. Pierre Louis Maupertuis później rozważał także inne krzywe pogoni.

Definicja

Niech A 0 {\displaystyle A_{0}} będzie punktem startowym „ściganego”, a P 0 {\displaystyle P_{0}} punktem startowym „ścigającego”.

Niech punkt A {\displaystyle A} porusza się ruchem jednostajnym z prędkością v = c o n s t {\displaystyle v=const} w jakimś kierunku, a punkt P {\displaystyle P} z prędkością w = c o n s t {\displaystyle w=const} zawsze w kierunku punktu A . {\displaystyle A.} Wówczas tor punktu P {\displaystyle P} to prosta krzywa pogoni.

Niech k = v w . {\displaystyle k={\tfrac {v}{w}}.}

Krzywe pogoni dla różnych wartości parametru k

Niech A 0 = ( 0 , 0 ) , P 0 = ( 1 , 0 ) {\displaystyle A_{0}=(0,0),P_{0}=(1,0)} i A {\displaystyle A} porusza się wzdłuż osi Y : {\displaystyle Y{:}}

y ( x ) = 1 2 ( 1 x ( 1 k ) ( 1 k ) 1 x ( 1 + k ) ( 1 + k ) ) {\displaystyle y(x)={\frac {1}{2}}\left({\frac {1-x^{(1-k)}}{(1-k)}}-{\frac {1-x^{(1+k)}}{(1+k)}}\right)} dla k 1 {\displaystyle k\neq 1}
y ( x ) = 1 4 ( x 2 ln x 2 1 ) {\displaystyle y(x)={\frac {1}{4}}\cdot \left({x^{2}}-\ln {x^{2}}-1\right)} dla k = 1 {\displaystyle k=1}

Wyprowadzenie

W dowolnym momencie „ścigany” znajduje się na stycznej do toru „ścigającego”, więc:

d x d y = x a y , {\displaystyle {\frac {\mathrm {d} x}{\mathrm {d} y}}={\frac {-x}{a-y}},}

co prowadzi do równania różniczkowego:

x + x ( a y ) = 0 , {\displaystyle x+x'(a-y)=0,}

gdzie x > 0. {\displaystyle x>0.}

Z a = v t {\displaystyle a=vt} wynika:

x x + v t = y , {\displaystyle {\frac {x}{x'}}+vt=y,}

po zróżniczkowaniu po y : {\displaystyle y{:}}

y ˙ = d y d t = v x 2 x x {\displaystyle {\dot {y}}={\frac {\mathrm {d} y}{\mathrm {d} t}}={\frac {v\cdot x'^{2}}{x\cdot x''}}}

Dalej stosowany jest wzór na długość łuku:

l = w t = k 0 y 1 + ( x ) 2 d y . {\displaystyle l=wt=k\int _{0}^{y}{\sqrt {1+(x')^{2}}}\mathrm {d} y.}

Z d x 2 + d y 2 = w 2 d t 2 {\displaystyle \mathrm {d} x^{2}+\mathrm {d} y^{2}=w^{2}\mathrm {d} t^{2}} wynika, że:

y ˙ = w 1 + x 2 {\displaystyle {\dot {y}}={\frac {w}{\sqrt {1+x'^{2}}}}}

Podobnie wykonywane jest różniczkowanie po x : {\displaystyle x{:}}

x k x 2 x 1 + x 2 = 0. {\displaystyle x''-k\cdot {\frac {x'^{2}}{x}}\cdot {\sqrt {1+x'^{2}}}=0.}

Rozwiązanie po podstawieniu

u = y = 1 x , x = 1 u 3 d u d x {\displaystyle u=y'={\frac {1}{x'}},\quad x''={\frac {-1}{u^{3}}}{\frac {\mathrm {d} u}{\mathrm {d} x}}}

prowadzi do:

d u 1 + u 2 = k d x x , {\displaystyle {\frac {-\mathrm {d} u}{\sqrt {1+u^{2}}}}=k\cdot {\frac {\mathrm {d} x}{x}},}

po scałkowaniu:

arsinh u = k ln x + C , {\displaystyle \operatorname {arsinh} u=k\cdot \ln x+C,}

a następnie po zastosowaniu formalnej definicji sinh z C 1 = e C {\displaystyle C_{1}=e^{C}} otrzymuje się:

y = d y d x = 1 2 [ ( C 1 x ) k ( C 1 x ) k ] . {\displaystyle y'={\frac {\mathrm {d} y}{\mathrm {d} x}}={\frac {1}{2}}\left[(C_{1}\cdot x)^{k}-(C_{1}\cdot x)^{-k}\right].}

Ponownie całkuje się, ze stałą C 2 . {\displaystyle C_{2}.} Z warunku brzegowego:

d y d x | x = 1 = 0 {\displaystyle \left.{\tfrac {dy}{dx}}\right|_{x=1}=0}

wynika C 1 = 1 , {\displaystyle C_{1}=1,} więc z

y | x = 1 = 0 {\displaystyle \left.y\right|_{x=1}=0}

wynika:

C 2 = k 1 k 2 {\displaystyle C_{2}={\frac {k}{1-k^{2}}}} względnie C 2 = 1 4 {\displaystyle C_{2}=-{\frac {1}{4}}} dla k = 1 , {\displaystyle k=1,}

czyli:

y ( x ) = 1 2 ( x ( 1 + k ) ( 1 + k ) { x ( 1 k ) ( 1 k ) ln | x | } ) + { k 1 k 2 1 4 }   { k 1 k = 1 {\displaystyle y(x)={\frac {1}{2}}\left({\tfrac {x^{(1+k)}}{(1+k)}}-\left\{{\begin{matrix}{\frac {x^{(1-k)}}{(1-k)}}\\\ln {|x|}\end{matrix}}\right\}\right)+\left\{{\begin{matrix}{\frac {k}{1-k^{2}}}\\-{\frac {1}{4}}\end{matrix}}\right\}\ {\begin{cases}k\neq 1\\k=1\end{cases}}}

skąd wynikają wzory podane na początku.

Wyrażenie zależności odwrotnej x ( y ) {\displaystyle x(y)} nie jest możliwe w funkcjach elementarnych.

Zobacz też

Zobacz galerię związaną z tematem: Krzywa pogoni
  • lista krzywych

Linki zewnętrzne

  • Applet Javy symulujący pogoń (niem.)
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Pursuit Curve, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
Encyklopedie internetowe (krzywa):
  • Treccani: curva-di-inseguimento