| Biskup tytularny Cavaillonu | |||
 Krzysztof Zadarko (2024) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1960 | ||
| Administrator diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej | |||
| Okres sprawowania |
od 2025 | ||
| Biskup pomocniczy koszalińsko-kołobrzeski | |||
| Okres sprawowania |
od 2009 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
25 maja 1986 | ||
| Nominacja biskupia |
16 lutego 2009 | ||
| Sakra biskupia |
25 kwietnia 2009 | ||
| Data konsekracji |
25 kwietnia 2009 |
|---|---|
| Miejscowość |
Koszalin |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Krzysztof Zadarko (ur. 2 września 1960 w Słupsku) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy koszalińsko-kołobrzeski od 2009, administrator diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej od 2025.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 2 września 1960 w Słupsku. W 1980 zdał egzamin dojrzałości w tamtejszym Technikum Elektrycznym. W latach 1980–1982 studiował filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu, następnie od 1982 do 1986 teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 25 maja 1986 w kościele św. Maksymiliana Kolbego w Słupsku[2] biskup pomocniczy koszalińsko-kołobrzeski Tadeusz Werno[3]. Inkardynowany został do diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej[3]. W latach 1987–1990 odbył studia w zakresie homiletyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[1]. Doktorat z nauk teologicznych uzyskał w 2008 na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie na podstawie dysertacji Przypowieści Jezusa (Mt 13) we współczesnym kaznodziejstwie polskim. Studium biblijno-homiletyczne na podstawie kazań drukowanych w periodykach homiletycznych w latach 1945–2005[4].
W latach 1986–1987 i 1990–1991 pracował jako wikariusz w parafii katedralnej w Koszalinie. Jednocześnie był katechetą w miejscowym liceum plastycznym[1]. W latach 1992–1994 zajmował stanowisko dyrektora diecezjalnej koszalińskiej rozgłośni radiowej. Od 1995 do 2007 był dyrektorem wydziału duszpasterskiego kurii biskupiej w Koszalinie. W latach 2005–2007 pełnił funkcję rzecznika prasowego kurii biskupiej[5]. Redagował „Koszalińsko-Kołobrzeskie Wiadomości Diecezjalne”[6]. Wszedł w skład rady kapłańskiej i rady konsultorów. W latach 2007–2009 był duszpasterzem Polskiej Misji Katolickiej w Szwajcarii[5]. Otrzymał godność kanonika Kapituły Kolegiackiej Pilskiej oraz kapelana Jego Świątobliwości[1].
Od 1990 do 2007 wykładał homiletykę i zastosowania mass mediów w duszpasterstwie w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie, a w latach 1991–1994 był prefektem seminarium. W 2009 ponownie objął wykłady z homiletyki w koszalińskim seminarium[5]. W 1992 został wykładowcą teologii środków społecznego przekazu w Wyższym Instytucie Wiedzy Religijnej w Koszalinie[6].
16 lutego 2009 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej ze stolicą tytularną Cavaillon[7][8]. Święcenia biskupie otrzymał 25 kwietnia 2009 w katedrze Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Koszalinie. Udzielił mu ich Edward Dajczak, biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski, w asyście Kazimierza Nycza, arcybiskupa metropolity warszawskiego, i Tadeusza Werny, biskupa seniora diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej[9]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Amen Deo ad gloriam” (Amen Bogu na chwałę)[10]. W 2024 został mianowany prepozytem koszalińskiej kapituły katedralnej[11]. 5 maja 2025, po kanonicznym objęciu archidiecezji poznańskiej przez Zbigniewa Zielińskiego[12], został wybrany przez kolegium konsultorów na administratora diecezji[13].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Imigracji, przewodniczącym Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek[10], następnie przewodniczącym Rady ds. Migrantów i Uchodźców[14], a także wszedł w skład Komisji Wychowania Katolickiego i Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą[10], przekształconej w Zespół przy Delegacie KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kim jest nowy biskup pomocniczy diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej?. ekai.pl (arch.), 2009-02-16. [dostęp 2018-05-29].
- ↑ Nowy biskup pomocniczy naszej diecezji. kolbe.slupsk.pl (arch.). [dostęp 2018-11-18].
- ↑ a b Krzysztof Zadarko. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2023-12-20]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Zadarko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-05-29].
- ↑ a b c Nota biograficzna Krzysztofa Zadarki na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. diecezjakoszalin.pl. [dostęp 2024-12-20].
- ↑ a b G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 421. ISBN 83-911554-0-4.
- ↑ Nomina di Ausiliare di Koszalin-Kołobrzeg (Polonia). press.vatican.va, 2009-02-16. [dostęp 2016-01-23]. (wł.).
- ↑ Diecezja koszalińsko-kołobrzeska ma nowego biskupa pomocniczego. ekai.pl (arch.), 2009-02-16. [dostęp 2018-05-29].
- ↑ Koszalin: święcenia biskupie ks. Krzysztofa Zadarki. ekai.pl (arch.), 2009-04-25. [dostęp 2018-05-29].
- ↑ a b c Krzysztof Zadarko na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-12-20].
- ↑ A. Wilman: Powrót do korzeni i wołanie o kapłańską jedność. diecezjakoszalin.pl, 2024-03-28. [dostęp 2024-12-18].
- ↑ A. Czerny-Marecka: Administratorem diecezjalnym został wybrany bp Krzysztof Zadarko. gp24.pl, 2025-05-05. [dostęp 2025-05-06].
- ↑ W. Parfianowicz: Administratorem diecezjalnym został wybrany bp Krzysztof Zadarko. diecezjakoszalin.pl, 2025-05-05. [dostęp 2025-05-05].
- ↑ Biskupi ustanowili Radę KEP ds. Migrantów i Uchodźców. deon.pl. [dostęp 2024-12-20].
- ↑ Wybory 390. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2021-11-18. [dostęp 2024-12-20].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Krzysztofa Zadarki na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. [dostęp 2024-12-20].
- Krzysztof Zadarko na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2024-09-08].
- Krzysztof Zadarko [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-09] (ang.).