Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1931 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 2017 |
Zawód, zajęcie |
inżynier |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Krzysztof Roman Łypacewicz (ur. 21 kwietnia 1931 w Warszawie, zm. 6 sierpnia 2017[1] tamże[2]) – polski inżynier, więzień polityczny, działacz opozycji w okresie PRL, były wicewojewoda warszawski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Stanisława i Anny[2]. W okresie II wojny światowej należał do Szarych Szeregów. W 1944 był łącznikiem w powstaniu warszawskim w Śródmieściu[3]. Od 1948 działał w grupach niepodległościowych. W 1951 został aresztowany, następnie skazany na karę sześciu lat pozbawienia wolności, zwolniono go warunkowo w 1954.
Absolwent Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie (matura 1948)[4]. W 1958 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, w 1975 obronił doktorat. W latach 1958–1989 pracował jako główny projektant w Centralnym Ośrodku Badawczo-Projektowym Konstrukcji Metalowych „Mostostal” w Warszawie. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, przewodniczył komisji zakładowej, zasiadał w zarządzie Regionu Mazowsze, był delegatem na I KZD w Gdańsku. W stanie wojennym został internowany na okres około trzech miesięcy. Działał potem w podziemnych strukturach związku.
W 1990 objął urząd wicewojewody warszawskiego. Bez powodzenia ubiegał się o mandat senatorski w wyborach z 1991 z ramienia KLD. W 1994 podał się do dymisji, przechodząc na emeryturę. Do 1998 zasiadał w radzie gminy Warszawa-Centrum. Należał do Związku Powstańców Warszawskich.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 315/5/20)[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1994 otrzymał Krzyż Oficerski tego orderu[6]. Wyróżniony także Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof Łypacewicz. wyborcza.pl, 8 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-08].
- ↑ a b Krzysztof Łypacewicz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Krzysztof Łypacewicz. 1944.pl. [dostęp 2017-08-08].
- ↑ „Pochodem idziemy…” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Edmund Kujawski, Witold Grabski (red.). Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 111. ISBN 83-06-02325-0.
- ↑ Łypacewicz Krzysztof. cmentarz.stare-powazki.pl. [dostęp 2025-03-05].
- ↑ M.P. z 1994 r. nr 46, poz. 369
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-08-08].