Krajobraz archeologiczny pierwszych plantacji kawy na południowym wschodzie Kuby
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Cafetal La Isabelica, zabytkowa plantacja kawy u podnóży Sierra Maestra w Santiago de Cuba. | |
Państwo | Kuba |
---|---|
Typ | kulturowy |
Spełniane kryterium | III, IV |
Numer ref. | 1008 |
Region[b] | Ameryka Łacińska i Karaiby |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 2000 |
Położenie na mapie Kuby | |
20°01′48″N 75°23′29″W/20,030000 -75,391389 | |
Krajobraz archeologiczny pierwszych plantacji kawy na południowym wschodzie Kuby – pozostałości XIX-wiecznych plantacji kawy znajdujących się u podnóża Sierra Maestra w prowincjach Santiago i Guantánamo. W XIX i na początku XX wieku, wschodnia Kuba była głównym ośrodkiem uprawy kawowców. Pozostałości plantacji ujawniają metody stosowane na trudnym terenie, a także gospodarcze i społeczne znaczenie systemu plantacji na Kubie i na całych Karaibach.
W 2000 roku krajobraz archeologiczny pierwszych plantacji kawy na południowym wschodzie Kuby został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1]. Jedną z najbardziej znanych plantacji jest Cafetal la Isabelica, dwupiętrowa rezydencja z trzema dużymi platformami do suszenia ziaren kawy[2]. Budynek został wzniesiony na początku XIX wieku przez francuskich uchodźców uciekających przed haitańską rewolucją[3]. Obecnie znajduje się tam muzeum plantacji kawy, z XIX-wiecznym wyposażeniem niezbędnym do jej uprawy[3]. Położone jest 2 km od innej kubańskiej atrakcji turystycznej, La Gran Piedra[2], ogromnej skały wulkanicznej, niedaleko Santiago de Cuba.
- Cafetal Isabelica, młyn do mielenia ziaren kawy
- Cafetal Isabelica, miejsce suszenia zwane secadero lub tendal
- Cafetal Isabelica, narzędzia i łańcuchy niewolników
- Cafetal Isabelica, wnętrze posiadłości