Kościół Matki Boskiej Różańcowej w Czerwięcicach
kościół filialny | |||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | Czerwięcice | ||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | parafia św. Katarzyny w Rudniku | ||||||||||||
Wezwanie | Matki Boskiej Różańcowej | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Rudnik | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu raciborskiego | |||||||||||||
50°09′38,35″N 18°11′11,97″E/50,160653 18,186658 |
Kościół pw. Matki Boskiej Różańcowej – klasycystyczny kościół filialny z I połowy XIX w., znajdujący się w Czerwięcicach w województwie śląskim.
Historia
Dokładna data powstania obiektu nie jest znana, wiadomo jednak, że na początku XIX w. kościół został przebudowany w stylu klasycystycznym. Początkowo była to kaplica z kryptą grobową rodziny von Wrochem. W 1999 r. kaplica została rozbudowana i przekształcona na kościół filialny pw. Matki Boskiej Różańcowej. Sarkofagi rodziny von Wrochem z krypty zostały przeniesione na przykościelny cmentarz[1][2].
Opis
Kościół został przebudowany w stylu klasycystycznym, od frontu znajduje się wgłębny portyk[3][4]. W wydzielonym od frontu przedsionku oraz samej kaplicy znajdują się zaokrąglone naroża. W środku kaplicy sufit, a na zewnątrz ściany podzielone parami pilastrów w narożach, a także półkoliście zamkniętymi wnękami, które obejmują zamknięte okna. Na dachu znajduje się kwadratowa wieżyczka. Wejście do świątyni jest prostokątne w obramieniu kamiennym z gzymsem, w którym znajdują się klepkowe drzwi z klasycystycznymi wykładkami zamku. Portyk wsparty na dwóch kolumnach toskańskich, które dźwigają uproszczone belkowanie, a także niski trójkątny szczyt, który posiada półkolistą wnękę[5]. Nad trójkątnym szczytem znajduje się kwadratowa wieżyczka[3][5]. Kaplica posiada siodłowy dach, natomiast na wieżyczce namiotowy i pokryty blachą[5]. Wewnątrz umieszczone są trzy XIX-wieczne płyty nagrobne członków rodziny von Wrochem. W zewnętrznej ścianie świątyni wmurowano trzy płyty nagrobne z piaskowca rodziny von Wrochem. Pierwsza pochodzi z początku XVII w. i znajdują się na niej postać dziecka, inskrypcja (częściowo zatarta) oraz cztery kartusze herbowe. Druga pochodzi z 1745 r. i przedstawia Karola Joachima von Wrochem, pierwszego właściciela Czerwięcic z tej rodziny. Trzecia pochodziła z 1610 r. niestety zaginęła[1][2][5].
Kościół otacza cmentarz, na którym znajduje się najstarszy na ziemi raciborskiej, pochodzący z 1720 r. krzyż kamienny[1][2]. Na cmentarzu mieści się także lapidarium starych nagrobków, przede wszystkim właścicieli pobliskiego pałacu[1][2][3].
Przypisy
- ↑ a b c d Anna Bindacz: Gmina Rudnik – kraina pałaców i zieleni. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Wydawnicza WAW Grzegorz Wawoczny, 2005, s. 7. ISBN 83-89802-09-0.
- ↑ a b c d Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Wydawnicza WAW Grzegorz Wawoczny, 2007, s. 100. ISBN 978-83-89802-36-1.
- ↑ a b c Subregion Zachodni Województwa Śląskiego: Kaplica cmentarna MB Różańcowej w Czerwięcicach. [dostęp 2008-11-28]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. VII: Województwo opolskie. Cz. 13: Powiat raciborski. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1967, s. 9.
- ↑ a b c d Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. VII: Województwo opolskie. Cz. 13: Powiat raciborski. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1967, s. 10.
Bibliografia
- Anna Bindacz: Gmina Rudnik – kraina pałaców i zieleni. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Wydawnicza WAW Grzegorz Wawoczny, 2005, s. 7. ISBN 83-89802-09-0.
- Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Wydawnicza WAW Grzegorz Wawoczny, 2007, s. 100. ISBN 978-83-89802-36-1.
- Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. VII: Województwo opolskie. Cz. 13: Powiat raciborski. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1967, s. 9-10.