WikiMini

Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach

Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach
Zabytek: nr rej. A/1911/805/WŁ z 25.05.1981
Ilustracja
Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Czerwieńczyce

Typ budynku

kościół

Ukończenie budowy

XV w.

Ważniejsze przebudowy

1686

Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda
Mapa konturowa gminy wiejskiej Nowa Ruda, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach”
Ziemia50°31′50″N 16°36′21″E/50,530556 16,605833

Kościół św. Bartłomieja w Czerwieńczycach – zabytkowy[1] kościół we wsi Czerwieńczyce.

Kościół filialny parafii w Bożkowie wybudowany w XV w., przebudowany w 1686[1].

W kruchcie pod wieżą znajduje się płycina z kartuszem zawierającym herb radcy dworskiego Johanna Lorenza Degnera von Degenheimba z inicjałami I. L. D. V. D.H, oraz z cyframi na rogach dającymi rok jego przebudowy – 1668[2][3][4]. Ten sam herb znajduje się w portalu dworu w Wojborzu.

Johann Lorenz (Jan Wawrzyniec) Degner von Degenheimb, rotmistrz wojsk cesarskich był synem Henryka (zm. przed 1668), pułkownika wojsk cesarskich, który od Katarzyny baronowej von Traun w 1653 kupił majątki Wojbórz i Stary Waliszów[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 czerwca 2025.
  2. Dwór Wojbórz
  3. Dokumenty NID 1. [dostęp 2025-03-04].
  4. Herb w kruchcie pod wieżą. [dostęp 2025-03-04].
  5. Roman Sękowski (1931-2023): Herbarz szlachty śląskiej : informator genealogiczno-heraldyczny.. T. T. 2 D-G. Opole: Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2003, s. 19.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]