WikiMini

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu
Zabytek: nr rej. A/402 z 13 lipca 1936 (wraz z klasztorem)[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Klasztor widziany od strony wschodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu

Wezwanie

świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu”
Ziemia52°59′38,9″N 18°35′53,7″E/52,994139 18,598250

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniubarokowy kościół i klasztor poreformacki w Toruniu – ufundowany w 1644 przez Stanisława Sokołowskiego, starostę dybowskiego i kasztelana bydgoskiego[2]. Świątynia została konsekrowana 22 czerwca 1659 roku, w następnych miesiącach kontynuowano pojedyncze prace wykończeniowe[3]. Klasztor uległ kasacie w 1832, franciszkanie powrócili tu w 1987[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Barokowy, murowany i tynkowany kościół składa się z dwuprzęsłowego, wielobocznie zamkniętego prezbiterium zwróconego na wschód i szerszej trójprzęsłowej nawy, krytych sklepieniem kolebkowo-krzyżowym[5]. Od północy do nawy została dobudowana nieco późniejsza kwadratowa kaplica NMP[6]. Piętrowy, trójskrzydłowy klasztor przylega do kościoła od południa, na parterze sklepione krużganki z cztery stron otaczają kwadratowy wirydarz[7].

Długość nawy kościelnej wynosi 17,6 m, szerokość 10,3 m, wysokość 9 m; prezbiterium (o takiej samej wysokości) ma 9,2 m długości i 6,2 m szerokości[8].

Skromny wygląd budowli ściśle odpowiada zakonnym przepisom[9]. Jedynym bardziej efektownym akcentem jest wolutowy zachodni szczyt kościoła, ozdobiony wnękami[10]. Działał tu warsztat budowlany, zatrudniony na potrzeby zakonu także we Włocławku i w Pułtusku[11]. Wolnostojąca dzwonnica została zbudowana w 1925 r[12].

Wnętrze

[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie wnętrza jest jednolite, rokokowe, z lat 60. XVIII w[13]. Zgodnie z zakonnymi przepisami pozbawione jest złoceń i polichromii, a wyglądem nawiązuje do wyposażenia świątyni reformackiej w Boćkach[14]. Składa się na nie: sześć ołtarzy, ambona, konfesjonały i ławki[13]. Są one dziełem warsztatu snycerskiego o wielkopolskiej proweniencji, działającego na potrzeby zakonu m.in. również w Brodnicy, Grudziądzu, Płocku i w Pułtusku[15]. Wykonał on również figury tworzące grupę Grobu Świętego[16]. Ołtarz główny pierwotnie był ustawiony w połowie prezbiterium[13]. Starsze od reszty wyposażenia są dwa obrazy: „Wręczenie św. Piotrowi kluczy Królestwa Niebios” z 1668 r. (zapewne z pierwszego ołtarza głównego)[17] i „Zaślubiny Najświętszej Marii Panny” – prawdopodobnie dzieło toruńskie z pierwszej połowy XVIII w[18]. Obrazy w ołtarzu Niepokalanego Poczęcia NMP w kaplicy i stacje drogi krzyżowej malował w latach 1788-1794 Kazimierz Łukaszewicz z Włocławka[19]. Główny obraz w kaplicy jest naśladownictwem dzieła Carlo Maratty w kościele św. Izydora w Rzymie z 1653 r[20]. Bogata dekoracja malarska sklepień z lat 1957-1958 jest dziełem Leonarda i Anny Torwirtów – wcześniej zgodnie z zasadami reformackimi, kościół był pozbawiony dekoracji malarskiej[21]. Spośród niegdyś licznych portretów i epitafiów dobrodziejów klasztoru, m.in. Dąmbskich i Kościelskich, zachowało się tylko parę[22]. Obraz ołtarzowy „Św. Piotr z Alkantary” znajduje się w zbiorach Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej[23].

W 1979 roku we wnęce, na zewnętrznej, wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto tablicę upamiętniającą podgórzan, zamordowanych przez Niemców w 1939 roku[24].

Sanktuarium MB Podgórskiej Niepokalanej Królowej Rodzin

[edytuj | edytuj kod]

W bocznym ołtarzu od II połowy XVIII wieku znajduje się obraz Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem, namalowany przez Kazimierza Łukaszewicza. 2 lutego 2015 r. biskup toruński Andrzej Suski ustanowił kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Toruniu sanktuarium diecezjalnym[25].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zabytki nieruchome wpisane do rejestru zabytków [online], torun.wkz.gov.pl, s. 2 [dostęp 2025-03-01].
  2. Domasłowski 2007 ↓, s. 23.
  3. Domasłowski 2007 ↓, s. 26.
  4. Domasłowski 2007 ↓, s. 28, 33.
  5. Domasłowski 2007 ↓, s. 35, 37–38.
  6. Domasłowski 2007 ↓, s. 43.
  7. Domasłowski 2007 ↓, s. 39–40.
  8. Domasłowski 2007 ↓, s. 38.
  9. Domasłowski 2007 ↓, s. 41.
  10. Domasłowski 2007 ↓, s. 35.
  11. Domasłowski 2007 ↓, s. 43–44, 46.
  12. Domasłowski 2007 ↓, s. 48.
  13. a b c Domasłowski 2007 ↓, s. 49.
  14. Domasłowski 2007 ↓, s. 52–53, 60, 76–77.
  15. Domasłowski 2007 ↓, s. 54–55.
  16. Domasłowski 2007 ↓, s. 79, 81.
  17. Domasłowski 2007 ↓, s. 82, 84.
  18. Domasłowski 2007 ↓, s. 65, 67.
  19. Domasłowski 2007 ↓, s. 84, 86.
  20. Domasłowski 2007 ↓, s. 75.
  21. Domasłowski 2007 ↓, s. 95.
  22. Domasłowski 2007 ↓, s. 102, 104–105.
  23. Domasłowski 2007 ↓, s. 68, 71.
  24. Ziółkiewicz 2009 ↓, s. 56.
  25. Sanktuarium MB Podgórskiej Niepokalanej Królowej Rodzin w Toruniu [online], www.diecezja-torun.pl [dostęp 2025-04-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]