Kościół Świętego Andrzeja Boboli w Rawiczu

Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli
w Rawiczu

biały kościół

nr rej. 375/Wlkp/A z dnia 1 czerwca 1968[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Rawicz
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Andrzeja Boboli w Rawiczu
Wezwanie	św. Andrzeja Boboli
Wspomnienie liturgiczne	16 maja
Historia Data rozpoczęcia budowy 1803 Data zakończenia budowy 1808 Data poświęcenia 16 maja 2003 Data zniszczenia • przez 1915 pożar Data odbudowy 1917 Poprzednie wyznanie Świętej Trójcy
Dane świątyni Styl klasycyzm Architekt Carl Gotthard Langhans Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 50 3+P Dzwonnica • nazwa dzwonu zwarty Andrzej, Maryja i Maksymilian
Położenie na mapie Rawicza Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli w Rawiczu
Położenie na mapie Polski Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli w Rawiczu
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli w Rawiczu
Położenie na mapie powiatu rawickiego Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli w Rawiczu
Położenie na mapie gminy Rawicz Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli w Rawiczu
51°36′27″N 16°51′31″E/51,607500 16,858611
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętego Andrzeja Boboli w Rawiczu – jeden z trzech rzymskokatolickich kościołów w Rawiczu (województwo wielkopolskie). Kościół parafialny w parafii pod tym samym wezwaniem, przynależącej do dekanatu rawickiego archidiecezji poznańskiej. Mieści się przy ulicy Ignacego Buszy w Rawiczu.

Jest to świątynia poewangelicka nosząca dawniej wezwanie św. Trójcy. Zbudowana w stylu późnoklasycystycznym w latach 1803-1808 przez budowniczego Krausego z Poznania, zaprojektowana w 1802 przez Carla Gottharda Langhansa. Budowla spłonęła w 1915, odbudowana w 1917 z wykorzystaniem murów obronnych. W okresie II Rzeczypospolitej należała do parafii znajdującej się w strukturach Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce. Od 1945 stała się świątynią katolicką. Od 1976 jest kościołem parafialnym^[2].

Świątynia wybudowana na planie prostokąta, posiada prostokątną wieżę, zakończoną kopułą podpartą przez konsolki. Na jej szczycie znajduje się wysoka kolumnowa latarnia. Wnętrze budowli zostało wybudowane na planie wpisanego w prostokąt owalu (elipsy) wyznaczonego przez 16 wysokich, podpartych przez kwadratowe słupy kolumn, posiadających głowice w stylu jońskim oraz dwie kondygnacje balkonów (empora). Kolumny podpierają potężny, owalny plafon, podparty przez profilowany gzyms, ozdobiony w centralnej części sztukaterią^[3]. Na wieży wiszą trzy dzwony o imionach Andrzej, Maryja i Maksymilian^[4].

Obecne organy tego kościoła zostały wykonane w 1917 r. w znanej firmie Schlag & Söhne ze Świdnicy. Mają 50 głosów i ponad 3000 piszczałek.

Po zniszczeniach i powojennej dewastacji, po II wojnie światowej kościół nie był zabezpieczony, w wyniku czego zginęło wtedy około 600 piszczałek. Była też wstępna decyzja o zabraniu instrumentu z miasta. Mimo dewastacji, był on przez cały czas czynny i ostatecznie nie został wywieziony z Rawicza. Organy zostały odrestaurowane w latach 1980-1981. Firma Józefa Cynara z Wrocławia odłączyła pneumatyczny kontuar, a na jego miejsce zainstalowała elektryczny stół gry.

Prospekt organowy odnowiany był w latach: 1966, 1981 oraz podczas prac konserwatorskich we wnętrzu świątyni w 1997 roku. Od 2016 roku instrument był remontowany przez firmę Władysława Cepki^[5][6].

Dyspozycja instrumentu: