Kerolit

Kerolit – minerał z gromady krzemianów, sklasyfikowany w grupie minerałów ilastych.

Kerolit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	uwodniony glinokrzemian magnezu
Twardość w skali Mohsa	1,5
Przełam	muszlowy, gładki
Pokrój kryształu	łuskowy, włóknisty, masywny, drobnokrystaliczny
Układ krystalograficzny	jednokośny
Właściwości mechaniczne	kruchy
Gęstość minerału	2,2-2,7
Właściwości optyczne
Barwa	śnieżnobiała, kremowożółta, cielistoróżowa, zależy od składu, zielony (tlenki niklu), rdzawożółty (tlenki żelaza), czarny (związki manganu)
Rysa	biała
Połysk	tłusty, czasem woskowy

Rzadki. Znajdowany tylko w niektórych rejonach Ziemi. Największe skupiska znajdują się w Nowej Kaledonii i na Dolnym Śląsku. W Polsce głównie znajdowany w masywach serpentynitowych w okolicy Szklarach koło Ząbkowic Śląskich i w Wirach koło Sobótki (rejon Ślęży). Jest składnikiem wietrzenia skał ultrazasadowych, czasem jest produktem wietrzenia bazaltu. Zdarza się, że współwystępuje z magnetytem, syderytem, chalcedonem i minerałami z grupy serpentytów.

W wodzie nie pęcznieje, ale się rozpada, nadal jest kruchy.

Razem z magnezytem, czasem stanowi źródło powstawania magnezu, natomiast odmiana pimelit, stanowi ważny składnik rud niklu.

• Jerzy Żaba, Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów, str. 215, Wydanie I, Chorzów 2014, ISBN 978-83-7835-297-6