WikiMini

Katastrofa lotu LAN Chile 1069

Katastrofa lotu LAN Chile 1069
Ilustracja
BAe 146 linii LAN Chile, podobny do tego, który uległ wypadkowi.
Państwo

 Chile

Miejsce

Port lotniczy Guardiamarina Zañartu

Data

20 lutego 1991

Rodzaj

Wyjechanie poza pas startowy

Przyczyna

Błąd pilota

Ofiary śmiertelne

20 osób

Ranni

47 osób

Statek powietrzny
Typ

BAe 146

Użytkownik

LAN Chile

Numer

CC-CET

Start

Chile Punta Arenas

Cel lotu

Chile Puerto Williams

Numer lotu

1069

Liczba pasażerów

66 osób

Liczba załogi

6 osób

Położenie na mapie Chile
Mapa konturowa Chile, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
54°55′51,9960″S 67°37′35,0040″W/-54,931110 -67,626390

Katastrofa lotu LAN Chile 1069[potrzebny przypis]katastrofa lotnicza[potrzebny przypis], która wydarzyła się 20 lutego 1991 roku w porcie lotniczym Guardiamarina Zañartu w miejscowości Puerto Williams w Chile. BAe 146 linii LAN Chile wypadł z pasa startowego po lądowaniu i wpadł do morza. W wypadku zginęło 20 osób.

Przebieg wypadku

[edytuj | edytuj kod]

Samolotem, który brał udział w wypadku był wyprodukowany w 1986 roku BAe 146 należący do chilijskich linii lotniczych LAN Chile, posiadający numery rejestracyjne CC-CET. Samolot odbywał regularny lot krajowy na trasie Punta Arenas-Puerto Williams. Maszyna wystartowała o godzinie 14:51 czasu lokalnego, a zezwolenie na lądowanie z podejściem VOR na pasie startowym nr 26 o godzinie 15:15. Kapitan w ostatniej chwili przed lądowaniem zmienił decyzję na podejście do pasa nr 08. Odrzutowiec przyziemił 427 metrów za progiem pasa z prędkością 112 węzłów. Piloci próbowali zatrzymać samolot, jednak wyjechał on poza drogę startową, a następnie wpadł do kanału Beagle zatrzymując się około 20 metrów od brzegu. W wypadku zginęło 20 osób spośród 72 znajdujących się na pokładzie[1].

Przyczyny

[edytuj | edytuj kod]

Śledztwo przeprowadziła Generalna Dyrekcja Lotnictwa Cywilnego (DGAC). Ustaliła ona, że przyczyną wypadku było złe planowanie lądowania przez załogę samolotu, między innymi późna decyzja o zmianie procedur oraz kierunku podejścia. Przyczyniły się również warunki atmosferyczne, podejście poniżej oczekiwanej ścieżki schodzenia oraz mokra nawierzchnia drogi startowej[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]