Karabin maszynowy MG 131
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Producent | Rheinmetall-Borsig i Zbrojovka Vsetín | ||
Rodzaj | wielkokalibrowy karabin maszynowy | ||
Historia | |||
Prototypy | 1938 | ||
Produkcja | 1940–1945 | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber | 13 mm | ||
Nabój | 13 X 64 mm | ||
Taśma nabojowa | taśma metalowa | ||
Wymiary | |||
Długość | 1170 mm | ||
Długość lufy | 550 mm | ||
Masa | |||
karabinu właściwego | 16,6 kg | ||
Inne | |||
Prędkość pocz. pocisku | ok. 750 m/s | ||
Szybkostrzelność teoretyczna | ok. 900 strz./min | ||
|
MG 131 – lotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy o kalibrze 13 mm opracowany w 1938 roku w zakładach Rheinmetall-Borsig i produkowany w latach 1940–1945 dla potrzeb Luftwaffe. Głównie używano go do wyposażenia samolotów myśliwskich, ale także były montowane w wieżyczkach ciężkich samolotów oraz w wieżach zdalnie sterowanych, często w formie karabinów podwójnie sprzężonych[1]. Używany był między innymi w samolotach Bf 109, Me 410, Fw 190, Ju 88, Ju 290[1], He 177 i innych.
MG 131 był zasilany z taśmy nabojowej ciągłej albo rozsypnej. Waga pocisku w zależności od rodzaju (przeciwpancerny, zapalający, smugowy) wahała się w granicach 34 – 38,5 g, masa naboju wynosiła około 74 g, a prędkość początkowa w zależności od rodzaju amunicji – od 710 m/s do 770 m/s[2].
Galeria
- Rheinmetall Borsig MG 131 (13 mm)
- MG 131 w Me 410
- Rheinmetall-Borsig MG 131 (13 mm)
- Rheinmetall Borsig MG 131
Przypisy
- p
- d
- e
Pistolety | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pistolety maszynowe | |||||||||||
Strzelby | |||||||||||
Karabiny i karabinki |
| ||||||||||
Karabiny maszynowe |
| ||||||||||
Karabiny przeciwpancerne | |||||||||||
Granaty ręczne | |||||||||||
Granatniki i przenośne wyrzutnie przeciwlotnicze | |||||||||||
Miotacze ognia |
| ||||||||||
Konstrukcje prototypowe i eksperymentalne |
|