wieś | |
Pałac w Kłobukowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
227[2] |
Strefa numeracyjna |
34 |
Kod pocztowy |
42-244[3] |
Tablice rejestracyjne |
SCZ |
SIMC |
0138543 |
Położenie na mapie gminy Mstów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego ![]() | |
![]() |
Kłobukowice – wieś w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mstów.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wieś jest położona na granicy Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej z Wyżyną Wieluńską. W większości leży na wzniesieniu w pobliżu rzeki Warty, część wsi znajduje się jednak bezpośrednio nad jej brzegami. Historycznie miejscowość leży na terenie ziemi sieradzkiej.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka w dokumencie z 1220 roku wymienia wieś w staropolskiej formie jako Clobukowycze[4], później w papieskim dokumencie w 1250 roku notowano ją także w zlatynizowanej staropolskiej formie jako Clobucovice[5]. Nazwa miejscowości jest patronimiczna - pochodzi od nazwy osobowej Kłobuk lub Kłobukowicz[6].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prehistoria
[edytuj | edytuj kod]Na terenie miejscowości już w czasach epoki kamienia występowało osadnictwo, potwierdzają to badania archeologiczne, które doprowadziły do odkrycia min. narzędzi krzemiennych, pracowni krzemieniarskiej (stanowisko nr 9) oraz półsurowca krzemiennego[7].
Średniowiecze
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka historyczna o miejscowości pochodzi z 1220 roku, z dokumentu biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża[8] dot. pobierania dziesięcin przez klasztor we Mstowie[9]. Kolejna wzmianka o miejscowości znajduje się w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie.
W 1400 roku miejscowość znajdowała się w posiadaniu kilku braci będących dziedzicami Zębocina: Dziersława, Jaśka (plebana kościoła św. Jakuba w Kazimierzu) Dobka, Klemensa i Poznana. Bracia w imieniu Dziersława sprzedali część wsi siostrze Katarzynie i jej synowi Janowi z Barwałdu Górnego. Pomimo sprzedaży wieś pozostała w rękach Dziersława, świadczy o tym pisanie się jego syna lub wnuka o tym samym imieniu z tej miejscowości w 1440 i 1446 roku. W latach 1462-1463 dziedzicem Kłobukowic był Andrzej, współwłaściel Małus Starych (dziś Małusy Małe), a w latach 1471-1474 bracia Mikołaj i Stanisław[10]. W 1529 roku Jan Długosz wspomina o świadczeniu dziesięciny snopowej o wartości 3 grzywien przez Kłobukowice na rzecz klasztoru mstowskiego[11]. W latach 1552-1553 właścicielami wsi byli Mikołaj i Jakub Kłobukowscy[12]. Stan własnościowy wsi jako szlacheckiej utrzymywał się do XVIII wieku.
Okres zaborów
[edytuj | edytuj kod]W dniu 16 grudnia 1797 r. król pruski Fryderyk Wilhelm III nadał dobra z powiatu częstochowskiego i radomszczańskiego, w tym Kłobukowice z przyległością Kuchary księciowi Ludwikowi Wirtemberskiemu. Tenże wkrótce, bo już około 1799 r. sprzedał te dobra, wraz z Kłobukowicami, Aleksandrowi Schoenaich von Carolath. W następnych latach właścicielami dóbr, w których składzie pozostaje wieś zostają min. Julian Sosnowski, Ignacy Turkułł i Jan Nofok. W listopadzie 1844 roku Wincenty Majewski nabywa część dóbr min. Kłobukowice, Kuchary, Krasice i Zawadę od Jana Nofoka za 341 000 zł[13]. Przed 1883 rokiem na dobra Kłobukowic składały się wsie i folwarki w Kłobukowicach i Kucharach liczące 976 morgów[12]. W tym okresie we wsi istniał już pałac wraz z budynkami gospodarczymi oraz parkiem[12]. Do XIX wieku folwark zależny od Skrzydlowa.
Kłobukowice w posiadaniu Reszków
[edytuj | edytuj kod]Od przełomu XIX i XX wieku samodzielny majątek ziemski w kluczu dóbr skrzydlowskich należący do Jana Reszke, dalsze losy wsi są opisywane w dwóch sprzecznych wersjach, wg. pierwszej - od 1920 roku wieś należy do jego bratanicy Emilii, która w 1928 roku dokonuje parcelacji majątku[12]. Druga wersja mówi o posiadaniu wsi od 1922 roku przez bratanicę Janinę i jej męża Adama Nieniewskiego[14].
Ośrodek kolonijny i II wojna światowa
[edytuj | edytuj kod]Od momentu przekazania pałacu w dzierżawę, a następnie na własność Zarządowi Miejskiemu w Częstochowie w zespole pałacowym w latach 30. XX wieku utworzony zostaje ośrodek kolonii letnich dla chłopców[15]. Zarząd Miejski powierzył obiekty ośrodka Spółdzielni Spożywców "Społem". Placówka mogła pomieścić 500 dzieci, w trakcie trwania II wojny światowej (od 1941 roku) z powodu trudności ośrodek przyjmował rocznie 100 dzieci na dwa turnusy[16]. We wrześniu 1944 roku w budynkach ośrodka kolonijnego, a także w okolicznych domach i gospodarstwach udzielono schronienia rodzinom i sierotom uciekającym z burzonej Warszawy (min. Zbigniew Pawlicki ps. „Żbik”) oraz profesorom stołecznych uczelni[17][18]. Akcją kwaterowania kierowali przedstawiciele Rady Głównej Opiekuńczej.
16 stycznia 1945 roku, pluton zwiadu 54 Gwardyjskiej Brygady Pancernej, którym dowodził major Konoplickij zmierzając w kierunku Częstochowy zastosował manewr oskrzydlający, trasą Zawada - Kłobukowice - Cegielnia. Manewr poskutkował przejęciem mostu na rzece Warcie we Mstowie, i utorowania drogi dla czołgów nadciągających ze strony Koniecpola[19].
Okres Powojenny i Współczesność
[edytuj | edytuj kod]Po 1945 roku w miejscowości (w budynku pałacu) funkcjonowała jednostka wojskowa, następnie w latach 50. Dom Starców[20] i Zespół Uprawy Ziemi. W latach 1960-1974 we wsi istniał Państwowy Dom Dziecka[12]. Od 1974 w Kłobukowicach działa Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, następnie tereny zespołu pałacowego przejmuje PGR z Małus Wielkich. W 1989 roku Związek Młodzieży Wiejskiej po skomunalizowaniu pałacu odkupuje teren od gminy i starał się urządzić w miejscowości reprezentacyjny kompleks wypoczynkowy i Uniwersytet Ludowy[12]. W 1991 roku prace prowadzone przez ZMW załamują się i nigdy nie zostają ukończone. Współcześnie (2024) trwają prace nad przywróceniem czasów świetności Kłobukowic poprzez prace remontowe prowadzone przez nowego właściciela na terenie zespołu pałacowego[21].
Badania archeologiczne
[edytuj | edytuj kod]W 1992 roku w miejscowości mgr Iwona Młodkowska oraz mgr Zygmunt Firek przeprowadzili badania archeologiczne prowadzone na 9 stanowiskach. W poniższej tabeli znajdują się informacje o ilości i szacowanym wieku materiałów i przedmiotów odnalezionych w trakcie wykopalisk, z podziałem na stanowiska. Dane pochodzą z Kart Ewidencji Stanowiska Archeologicznego[22].
Numer stanowiska | Funkcja obiektu | Kultura | Bliższa chronologia | Materiał masowy | Wyodrębnione znaleziska |
---|---|---|---|---|---|
1 | ślad osadniczy | nieokreślona | epoka kamienia | 1 wiór krzemienny | |
osada | przeworska | okres wpływów rzymskich | 7 ułamków ceramicznych | ||
nowożytna | okres nowożytny | 3 ułamki ceramiczne | |||
2 | ślad osadniczy | nieokreślona | okres prehistoryczny | 1 ułamek ceramiczny | |
osada | nowożytna | okres nowożytny | 7 ułamków ceramicznych | ||
3 | osada | nieokreślona | okres prehistoryczny | 6 ułamków ceramicznych | |
średniowieczna | okres średniowiecza | 23 ułamki ceramiczne | 1 denar koronny Jana Olbrachta | ||
nowożytna | okres nowożytny | 11 ułamków ceramicznych | |||
4 | ślad osadniczy | nieokreślona | epoka kamienia | 1 odłupek krzemienny | |
osada | okres prehistoryczny | 8 ułamków ceramicznych | |||
średniowieczna | okres średniowiecza | 6 ułamków ceramicznych | |||
ślad osadniczy | nowożytna | okres nowożytny | 2 ułamków ceramiczne | ||
5 | nieokreślona | epoka kamienia | 1 wiór krzemienny | ||
osada | średniowieczna | okres średniowiecza | 16 ułamków ceramicznych | ||
nowożytna | okres nowożytny | 5 ułamków ceramicznych | |||
6 | ślad osadniczy | nieokreślona | epoka kamienia | 1 fr. wióra, 1 odłupek krzemienny | 1 narzędzie wnękowe |
osada | średniowieczna | okres średniowiecza | 14 ułamków ceramicznych | ||
7 | nieokreślona | nieokreślona | 7 ułamków ceramicznych | ||
8 | średniowieczna | okres średniowiecza | 17 ułamków ceramicznych | ||
9 | nieokreślona | epoka kamienia | 1 rdzeń wielopiętowy, 1 drapacz na wiórze, 10 wiórów i odłupków krzem. | ||
ślad osadniczy | łużycka | epoka brązu | 4 ułamki ceramiczne | ||
osada | średniowieczna | okres średniowiecza | 43 ułamki ceramiczne |
Przynależność administracyjna
[edytuj | edytuj kod]
Ludność
[edytuj | edytuj kod]W 1827 roku na terenie miejscowości znajdowało się 19 domów, ponad 50 lat później w 1880 roku było to już tylko 9 domów (4 należące do folwarku)[23]. W czasach współczesnych, w 2002 roku na terenie wsi znajdowało się 47 domów[24].

Źródło: GUS, UG Mstów, AP w Częstochowie
Pałac
[edytuj | edytuj kod]Na terenie wsi zachował się zespół pałacowy z eklektycznym dworkiem i ruinami XVIII-wiecznego spichlerza, parkiem w stylu angielskim oraz aleją drzew w kierunku Skrzydlowa. Od 2024 roku pałac ma nowego właściciela, który rozpoczął zabezpieczanie i odbudowę zniszczonego terenu[21]. Pałac wraz ze spichlerzem i parkiem wpisano do rejestru zabytków 23 maja 2025 (nr rej. A/1577/25)[25].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Gmina Mstów słynie z malowniczych terenów przełomu Warty, co sprzyja rozwojowi turystyki kajakowej. W Kłobukowicach funkcjonują dwie duże wypożyczalnie z własnymi przystaniami, są to: tyrolki.pl oraz Jura Kajaki[26]. Nad rzeką Wartą znajduje się obszerna strefa rekreacyjna (miejsca piknikowe, plac zabaw i boisko do siatkówki plażowej) oraz kąpielisko wraz z plażą[27].
Transport
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości znajduje się przystanek autobusowy obsługiwany przez:
- firmę PKS Częstochowa jako komunikację gminą na trasie Kuchary - Mstów (przesiadka na linię 30 MPK Częstochowa)[28],
- firmę Trans-Mech realizującą prywatne przewozy na trasie Garnek - Częstochowa[29].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54459
- ↑ Liczba ludności Polski i Gminy Mstów [online], UG Mstów, 9 stycznia 2024 [dostęp 2025-02-27] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 487 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Franciszek Kulczycki , Monumenta mediiaevi historica res gestas Poloniae illustrantia, t. IX, Kraków 1886, s. 27 .
- ↑ Grünhagen, Regesten zur schlesischen Geschichte, Wrocław 1866, s. 280 .
- ↑ Jacek Laberschek , Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 38, ISBN 978-83-61033-74-5 .
- ↑ Jadwiga Borowska-Antoniewicz , Gminny Program Opieki nad Zabytkami - Zarys historii gminy Mstów, 2013, s. 6 .
- ↑ Stefan Krakowski , Alfred Czarnota , Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych, Katowice 1964, s. 28-31 .
- ↑ Jacek Laberschek , Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 27, ISBN 978-83-61033-74-5 .
- ↑ Jacek Laberschek , Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 194, ISBN 978-83-61033-74-5 .
- ↑ Jacek Laberschek , Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 154, ISBN 978-83-61033-74-5 .
- ↑ a b c d e f Jarosław Perczak , ODZ - Karta Ewidencyjna, Pałac w Kłobukowicach [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, listopad 2000 [dostęp 2025-08-19] .
- ↑ Krzysztof Łągiewka , Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945 [online], Towarzystwo Genealogiczne Ziemi Częstochowskiej, czerwiec 2017 [dostęp 2025-08-19] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], czestochowa.wyborcza.pl [dostęp 2016-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-25] .
- ↑ Andrzej Siwiński , Zagubione dawne budowle w Kłobukowicach [online], 25 marca 2010 [dostęp 2025-08-19] .
- ↑ Zbigniew Grządzielski , Instytucjonalne formy opieki nad dziećmi polskimi w Częstochowie w latach 1939-1945 : zarys problemu [online], 1994 [dostęp 2025-08-20] .
- ↑ Zbigniew Pawlicki ps. „Żbik”, Relacja Zbigniewa Pawlickiego ps. „Żbik” [online], Muzeum Powstania Warszawskiego, 5 listopada 2008 [dostęp 2025-08-19] .
- ↑ Zbigniew Pawlicki (1929-2017) [online] [dostęp 2025-08-19] .
- ↑ Robert Primke , Częstochowa 1945, s. 9-10, ISBN 978-83-8384-787-0 .
- ↑ Budżet Domu Starców w Kłobukowicach na rok 1950, Archiwum Państwowe w Częstochowie, 1945 [dostęp 2025-08-19] .
- ↑ a b Tomasz Haładyj , Pałac w Kłobukowicach powstaje z ruiny [online], 3 września 2024 [dostęp 2025-02-27] .
- ↑ Iwona Młodkowska , Osada, st. 1-2 i 4-9, Ślad osadniczy, st. 3 [online] [dostęp 2025-08-25] .
- ↑ Jadwiga Borowska-Antoniewicz , Gminny Program Opieki nad Zabytkami - Zarys historii gminy Mstów, 2013, s. 40 .
- ↑ Miejscowość statystyczna - Kłobukowice [online], GUS [dostęp 2025-02-27] .
- ↑ Spis obiektów wpisanych do rejestru (tabela) - stan na 5 sierpnia 2025 (pol.) bip.katowice.wkz.gov.pl [dostęp 2025-08-07]
- ↑ Spływy kajakowe - UG Mstów [online] [dostęp 2025-08-20] .
- ↑ Strefa rekreacji w Kłobukowicach - UG Mstów [online], 11 sierpnia 2025 [dostęp 2025-08-20] .
- ↑ Komunikacja powiatowa [online], UG Mstów, 8 lipca 2024 [dostęp 2025-02-07] .
- ↑ Trans-Mech [online] [dostęp 2025-02-27] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kłobukowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 178 .
- Kłobukowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 89 .