WikiMini

Kłobukowice

Kłobukowice
wieś
Ilustracja
Pałac w Kłobukowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

częstochowski

Gmina

Mstów

Liczba ludności (2023)

227[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-244[3]

Tablice rejestracyjne

SCZ

SIMC

0138543

Położenie na mapie gminy Mstów
Mapa konturowa gminy Mstów, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kłobukowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kłobukowice”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kłobukowice”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kłobukowice”
Ziemia50°50′34″N 19°19′34″E/50,842778 19,326111[1]

Kłobukowicewieś w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mstów.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Wieś jest położona na granicy Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej z Wyżyną Wieluńską. W większości leży na wzniesieniu w pobliżu rzeki Warty, część wsi znajduje się jednak bezpośrednio nad jej brzegami. Historycznie miejscowość leży na terenie ziemi sieradzkiej.

Pierwsza wzmianka w dokumencie z 1220 roku wymienia wieś w staropolskiej formie jako Clobukowycze[4], później w papieskim dokumencie w 1250 roku notowano ją także w zlatynizowanej staropolskiej formie jako Clobucovice[5]. Nazwa miejscowości jest patronimiczna - pochodzi od nazwy osobowej Kłobuk lub Kłobukowicz[6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prehistoria

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie miejscowości już w czasach epoki kamienia występowało osadnictwo, potwierdzają to badania archeologiczne, które doprowadziły do odkrycia min. narzędzi krzemiennych, pracowni krzemieniarskiej (stanowisko nr 9) oraz półsurowca krzemiennego[7].

Średniowiecze

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka historyczna o miejscowości pochodzi z 1220 roku, z dokumentu biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża[8] dot. pobierania dziesięcin przez klasztor we Mstowie[9]. Kolejna wzmianka o miejscowości znajduje się w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie.

W 1400 roku miejscowość znajdowała się w posiadaniu kilku braci będących dziedzicami Zębocina: Dziersława, Jaśka (plebana kościoła św. Jakuba w Kazimierzu) Dobka, Klemensa i Poznana. Bracia w imieniu Dziersława sprzedali część wsi siostrze Katarzynie i jej synowi Janowi z Barwałdu Górnego. Pomimo sprzedaży wieś pozostała w rękach Dziersława, świadczy o tym pisanie się jego syna lub wnuka o tym samym imieniu z tej miejscowości w 1440 i 1446 roku. W latach 1462-1463 dziedzicem Kłobukowic był Andrzej, współwłaściel Małus Starych (dziś Małusy Małe), a w latach 1471-1474 bracia Mikołaj i Stanisław[10]. W 1529 roku Jan Długosz wspomina o świadczeniu dziesięciny snopowej o wartości 3 grzywien przez Kłobukowice na rzecz klasztoru mstowskiego[11]. W latach 1552-1553 właścicielami wsi byli Mikołaj i Jakub Kłobukowscy[12]. Stan własnościowy wsi jako szlacheckiej utrzymywał się do XVIII wieku.

Okres zaborów

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 16 grudnia 1797 r. król pruski Fryderyk Wilhelm III nadał dobra z powiatu częstochowskiego i radomszczańskiego, w tym Kłobukowice z przyległością Kuchary księciowi Ludwikowi Wirtemberskiemu. Tenże wkrótce, bo już około 1799 r. sprzedał te dobra, wraz z Kłobukowicami, Aleksandrowi Schoenaich von Carolath. W następnych latach właścicielami dóbr, w których składzie pozostaje wieś zostają min. Julian Sosnowski, Ignacy Turkułł i Jan Nofok. W listopadzie 1844 roku Wincenty Majewski nabywa część dóbr min. Kłobukowice, Kuchary, Krasice i Zawadę od Jana Nofoka za 341 000 zł[13]. Przed 1883 rokiem na dobra Kłobukowic składały się wsie i folwarki w Kłobukowicach i Kucharach liczące 976 morgów[12]. W tym okresie we wsi istniał już pałac wraz z budynkami gospodarczymi oraz parkiem[12]. Do XIX wieku folwark zależny od Skrzydlowa.

Kłobukowice w posiadaniu Reszków

[edytuj | edytuj kod]

Od przełomu XIX i XX wieku samodzielny majątek ziemski w kluczu dóbr skrzydlowskich należący do Jana Reszke, dalsze losy wsi są opisywane w dwóch sprzecznych wersjach, wg. pierwszej - od 1920 roku wieś należy do jego bratanicy Emilii, która w 1928 roku dokonuje parcelacji majątku[12]. Druga wersja mówi o posiadaniu wsi od 1922 roku przez bratanicę Janinę i jej męża Adama Nieniewskiego[14].

Ośrodek kolonijny i II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Od momentu przekazania pałacu w dzierżawę, a następnie na własność Zarządowi Miejskiemu w Częstochowie w zespole pałacowym w latach 30. XX wieku utworzony zostaje ośrodek kolonii letnich dla chłopców[15]. Zarząd Miejski powierzył obiekty ośrodka Spółdzielni Spożywców "Społem". Placówka mogła pomieścić 500 dzieci, w trakcie trwania II wojny światowej (od 1941 roku) z powodu trudności ośrodek przyjmował rocznie 100 dzieci na dwa turnusy[16]. We wrześniu 1944 roku w budynkach ośrodka kolonijnego, a także w okolicznych domach i gospodarstwach udzielono schronienia rodzinom i sierotom uciekającym z burzonej Warszawy (min. Zbigniew Pawlicki ps. „Żbik”) oraz profesorom stołecznych uczelni[17][18]. Akcją kwaterowania kierowali przedstawiciele Rady Głównej Opiekuńczej.

16 stycznia 1945 roku, pluton zwiadu 54 Gwardyjskiej Brygady Pancernej, którym dowodził major Konoplickij zmierzając w kierunku Częstochowy zastosował manewr oskrzydlający, trasą Zawada - Kłobukowice - Cegielnia. Manewr poskutkował przejęciem mostu na rzece Warcie we Mstowie, i utorowania drogi dla czołgów nadciągających ze strony Koniecpola[19].

Okres Powojenny i Współczesność

[edytuj | edytuj kod]

Po 1945 roku w miejscowości (w budynku pałacu) funkcjonowała jednostka wojskowa, następnie w latach 50. Dom Starców[20] i Zespół Uprawy Ziemi. W latach 1960-1974 we wsi istniał Państwowy Dom Dziecka[12]. Od 1974 w Kłobukowicach działa Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, następnie tereny zespołu pałacowego przejmuje PGR z Małus Wielkich. W 1989 roku Związek Młodzieży Wiejskiej po skomunalizowaniu pałacu odkupuje teren od gminy i starał się urządzić w miejscowości reprezentacyjny kompleks wypoczynkowy i Uniwersytet Ludowy[12]. W 1991 roku prace prowadzone przez ZMW załamują się i nigdy nie zostają ukończone. Współcześnie (2024) trwają prace nad przywróceniem czasów świetności Kłobukowic poprzez prace remontowe prowadzone przez nowego właściciela na terenie zespołu pałacowego[21].

Badania archeologiczne

[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku w miejscowości mgr Iwona Młodkowska oraz mgr Zygmunt Firek przeprowadzili badania archeologiczne prowadzone na 9 stanowiskach. W poniższej tabeli znajdują się informacje o ilości i szacowanym wieku materiałów i przedmiotów odnalezionych w trakcie wykopalisk, z podziałem na stanowiska. Dane pochodzą z Kart Ewidencji Stanowiska Archeologicznego[22].

Badania Archeologiczne w Kłobukowicach
Numer stanowiska Funkcja obiektu Kultura Bliższa chronologia Materiał masowy Wyodrębnione znaleziska
1 ślad osadniczy nieokreślona epoka kamienia 1 wiór krzemienny
osada przeworska okres wpływów rzymskich 7 ułamków ceramicznych
nowożytna okres nowożytny 3 ułamki ceramiczne
2 ślad osadniczy nieokreślona okres prehistoryczny 1 ułamek ceramiczny
osada nowożytna okres nowożytny 7 ułamków ceramicznych
3 osada nieokreślona okres prehistoryczny 6 ułamków ceramicznych
średniowieczna okres średniowiecza 23 ułamki ceramiczne 1 denar koronny Jana Olbrachta
nowożytna okres nowożytny 11 ułamków ceramicznych
4 ślad osadniczy nieokreślona epoka kamienia 1 odłupek krzemienny
osada okres prehistoryczny 8 ułamków ceramicznych
średniowieczna okres średniowiecza 6 ułamków ceramicznych
ślad osadniczy nowożytna okres nowożytny 2 ułamków ceramiczne
5 nieokreślona epoka kamienia 1 wiór krzemienny
osada średniowieczna okres średniowiecza 16 ułamków ceramicznych
nowożytna okres nowożytny 5 ułamków ceramicznych
6 ślad osadniczy nieokreślona epoka kamienia 1 fr. wióra, 1 odłupek krzemienny 1 narzędzie wnękowe
osada średniowieczna okres średniowiecza 14 ułamków ceramicznych
7 nieokreślona nieokreślona 7 ułamków ceramicznych
8 średniowieczna okres średniowiecza 17 ułamków ceramicznych
9 nieokreślona epoka kamienia 1 rdzeń wielopiętowy, 1 drapacz na wiórze, 10 wiórów i odłupków krzem.
ślad osadniczy łużycka epoka brązu 4 ułamki ceramiczne
osada średniowieczna okres średniowiecza 43 ułamki ceramiczne

Przynależność administracyjna

[edytuj | edytuj kod]
Przynależność administracyjna wsi Kłobukowice
Okres Państwo Zwierzchność Jednostka administracyjna
?-1220 Polska Królestwo Polskie województwo sieradzkie
1220-1569
1569-1717 Rzeczpospolita Obojga Narodów
1717-1793 Rzeczpospolita Obojga Narodów Imperium Rosyjskie
1793 Królestwo Prus departament łęczycki
1793-1798 departament piotrkowski
1798-1807 departament kaliski
1807-1815 Polska Księstwo Warszawskie Cesarstwo Francuskie departament kaliski
1815-1816 Królestwo Polskie Królestwo Polskie Imperium Rosyjskie
1816-1837 województwo kaliskie
1837-1842 gubernia kaliska
1842-1844
1845-1867
1867-1916 Rosja Kraj Nadwiślański gubernia piotrkowska
1916-1918 Polska Królestwo Polskie Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry
1918 Królestwo Polskie
1918-1939 Polska Rzeczpospolita Polska województwo kieleckie
1939-1945 III Rzesza Generalne Gubernatorstwo dystrykt radomski
1939-1945 Polskie Państwo Podziemne Okręg Radom-Kielce
1945-1950 Polska Rzeczpospolita Polska województwo kieleckie
1950-1952 województwo katowickie
1952-1975 Polska Rzeczpospolita Ludowa
1975-1989 województwo częstochowskie
1989-1998 Rzeczpospolita Polska
od 1999 województwo śląskie


Ludność

[edytuj | edytuj kod]

W 1827 roku na terenie miejscowości znajdowało się 19 domów, ponad 50 lat później w 1880 roku było to już tylko 9 domów (4 należące do folwarku)[23]. W czasach współczesnych, w 2002 roku na terenie wsi znajdowało się 47 domów[24].

Największą populację zarejestrowano w 2021 r. wyniosła ona 236 osób.
Źródło: GUS, UG Mstów, AP w Częstochowie

Pałac

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Pałac w Kłobukowicach.

Na terenie wsi zachował się zespół pałacowy z eklektycznym dworkiem i ruinami XVIII-wiecznego spichlerza, parkiem w stylu angielskim oraz aleją drzew w kierunku Skrzydlowa. Od 2024 roku pałac ma nowego właściciela, który rozpoczął zabezpieczanie i odbudowę zniszczonego terenu[21]. Pałac wraz ze spichlerzem i parkiem wpisano do rejestru zabytków 23 maja 2025 (nr rej. A/1577/25)[25].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Mstów słynie z malowniczych terenów przełomu Warty, co sprzyja rozwojowi turystyki kajakowej. W Kłobukowicach funkcjonują dwie duże wypożyczalnie z własnymi przystaniami, są to: tyrolki.pl oraz Jura Kajaki[26]. Nad rzeką Wartą znajduje się obszerna strefa rekreacyjna (miejsca piknikowe, plac zabaw i boisko do siatkówki plażowej) oraz kąpielisko wraz z plażą[27].

Transport

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się przystanek autobusowy obsługiwany przez:

  • firmę PKS Częstochowa jako komunikację gminą na trasie Kuchary - Mstów (przesiadka na linię 30 MPK Częstochowa)[28],
  • firmę Trans-Mech realizującą prywatne przewozy na trasie Garnek - Częstochowa[29].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54459
  2. Liczba ludności Polski i Gminy Mstów [online], UG Mstów, 9 stycznia 2024 [dostęp 2025-02-27].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 487 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Franciszek Kulczycki, Monumenta mediiaevi historica res gestas Poloniae illustrantia, t. IX, Kraków 1886, s. 27.
  5. Grünhagen, Regesten zur schlesischen Geschichte, Wrocław 1866, s. 280.
  6. Jacek Laberschek, Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 38, ISBN 978-83-61033-74-5.
  7. Jadwiga Borowska-Antoniewicz, Gminny Program Opieki nad Zabytkami - Zarys historii gminy Mstów, 2013, s. 6.
  8. Stefan Krakowski, Alfred Czarnota, Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych, Katowice 1964, s. 28-31.
  9. Jacek Laberschek, Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 27, ISBN 978-83-61033-74-5.
  10. Jacek Laberschek, Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 194, ISBN 978-83-61033-74-5.
  11. Jacek Laberschek, Średniowieczne dzieje nadwarciańskiego Mstowa, Kraków 2014, s. 154, ISBN 978-83-61033-74-5.
  12. a b c d e f Jarosław Perczak, ODZ - Karta Ewidencyjna, Pałac w Kłobukowicach [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, listopad 2000 [dostęp 2025-08-19].
  13. Krzysztof Łągiewka, Ziemiaństwo z okolic Częstochowy 1793 – 1945 [online], Towarzystwo Genealogiczne Ziemi Częstochowskiej, czerwiec 2017 [dostęp 2025-08-19].
  14. Wyborcza.pl [online], czestochowa.wyborcza.pl [dostęp 2016-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-25].
  15. Andrzej Siwiński, Zagubione dawne budowle w Kłobukowicach [online], 25 marca 2010 [dostęp 2025-08-19].
  16. Zbigniew Grządzielski, Instytucjonalne formy opieki nad dziećmi polskimi w Częstochowie w latach 1939-1945 : zarys problemu [online], 1994 [dostęp 2025-08-20].
  17. Zbigniew Pawlicki ps. „Żbik”, Relacja Zbigniewa Pawlickiego ps. „Żbik” [online], Muzeum Powstania Warszawskiego, 5 listopada 2008 [dostęp 2025-08-19].
  18. Zbigniew Pawlicki (1929-2017) [online] [dostęp 2025-08-19].
  19. Robert Primke, Częstochowa 1945, s. 9-10, ISBN 978-83-8384-787-0.
  20. Budżet Domu Starców w Kłobukowicach na rok 1950, Archiwum Państwowe w Częstochowie, 1945 [dostęp 2025-08-19].
  21. a b Tomasz Haładyj, Pałac w Kłobukowicach powstaje z ruiny [online], 3 września 2024 [dostęp 2025-02-27].
  22. Iwona Młodkowska, Osada, st. 1-2 i 4-9, Ślad osadniczy, st. 3 [online] [dostęp 2025-08-25].
  23. Jadwiga Borowska-Antoniewicz, Gminny Program Opieki nad Zabytkami - Zarys historii gminy Mstów, 2013, s. 40.
  24. Miejscowość statystyczna - Kłobukowice [online], GUS [dostęp 2025-02-27].
  25. Spis obiektów wpisanych do rejestru (tabela) - stan na 5 sierpnia 2025 (pol.) bip.katowice.wkz.gov.pl [dostęp 2025-08-07]
  26. Spływy kajakowe - UG Mstów [online] [dostęp 2025-08-20].
  27. Strefa rekreacji w Kłobukowicach - UG Mstów [online], 11 sierpnia 2025 [dostęp 2025-08-20].
  28. Komunikacja powiatowa [online], UG Mstów, 8 lipca 2024 [dostęp 2025-02-07].
  29. Trans-Mech [online] [dostęp 2025-02-27].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]