Jules Michelet
Portret pędzla Thomasa Couture (między 1850 a 1879) | |||
Data i miejsce urodzenia | 21 sierpnia 1798 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 lutego 1874 | ||
Zawód, zajęcie | pisarz, historyk, filozof | ||
| |||
|
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Jules Michelet (ur. 21 sierpnia 1798 w Paryżu, zm. 9 lutego 1874 w Hyères) – historyk, pisarz i filozof francuski okresu romantyzmu.
Życiorys
Od 1830 dyrektor archiwów państwowych. Pracował będąc profesorem w École Normale Supérieure od 1827 roku, później objął stanowisko profesora na Sorbonie (1834-35). Będąc profesorem Collège de France (1838-1848), cieszył się już ogromną popularnością. Wykorzystywał wykłady w Collège de France do głoszenia poglądów antyklerykalnych i liberalnych, co przypłacił utratą swego stanowiska po zamachu stanu Napoleona III w 1851. Za odmowę przysięgi rządowi Napoleona III został usunięty z dyrekcji archiwum w 1852. Był członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych (franc. Académie des sciences morales et politiques) przy Instytucie Francji.
W dziełach swych, pisanych znakomitym stylem, niezwykle barwnie i obrazowo, dążył do pełnej syntezy, za którą uważał ukazanie przeszłości we wszystkich jej przejawach. W swych pracach kierował się zasadą: „Trzeba wziąć źródło na łoże tortur, zmuszając je, by wykrztusiło informację”. Występował w obronie Polski, opublikował m.in. Kościuszko, legenda demokratyczna w 1851. Napisał też inne dzieła o Polsce, m.in. Pologne et Russie (1854), La Pologne martyre (1863). W czasie Komuny Paryskiej napisał patriotyczną broszurę o jej obronie La France devant l'Europe (1871).
Jest też autorem 17-tomowej historii Francji pisanej w latach 1855–1867 i twórcą „białej” legendy Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Historię rewolucji francuskiej napisał w latach (1847–1853). Obejmowała ona 7 tomów. W 1855 roku napisał Historię Francji, w której po raz pierwszy zostało użyte pojęcie Odrodzenie (Renesans). Napisał też eseje poświęcone przyrodzie, np.: Ptak (1856). Inne dzieła to: L'insecte (1857), Czarownica (1862) oraz La Bible de l'humanité (1864). W dziele pt: Nos fils (1869), nawiązał do teorii: Komenskiego, Rousseau, Pestalozziego i Fröbla.
Michelet ma także swój wkład w formułowaniu idei integracji europejskiej. Próbował on przeciwstawić Europie gwałcącej prawa narodów koncepcję „wspólnej ojczyzny europejskiej”, do której wszystkie narody kontynentu wnosiłyby własny wkład, tworząc bardziej sprawiedliwą Europę. Wiodącą rolę w realizacji tego projektu Michelet przyznawał Francji. Zasłynął jako radykalny demokrata i sympatyk Polski.
Cyprian Kamil Norwid poświęcił mu wiersz Fraszka (Dewocja krzyczy...).
Linki zewnętrzne
- Prace Jules'a Micheleta w Projekt Gutenberg
- Jules Michelet – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121296398
- VIAF: 41844048
- ULAN: 500107272
- LCCN: n80046324
- GND: 118582151
- NDL: 00449954
- LIBRIS: gdsvqtg048gl3lm
- BnF: 11916021g
- SUDOC: 027397106
- SBN: CFIV070087
- NLA: 35350163
- NKC: jn19990005699
- BNE: XX959806
- NTA: 067874924
- CiNii: DA00587384
- Open Library: OL127519A
- PLWABN: 9810552825005606
- NUKAT: n97033170
- J9U: 987007265471005171
- PTBNP: 44028
- CANTIC: a10485284
- BNA: 000046767
- CONOR: 34857827
- ΕΒΕ: 63628
- KRNLK: KAC199618755
- PWN: 3940528
- Britannica: biography/Jules-Michelet
- Treccani: jules-michelet
- Universalis: jules-michelet
- БРЭ: 2219740
- NE.se: jules-michelet
- SNL: Jules_Michelet
- VLE: jules-michelet
- Catalana: 0042363
- DSDE: Jules_Michelet
- Hrvatska enciklopedija: 40552