Joanis Dzunis

Joanis Dzunis
Ιωάννης Τζούνης
Data i miejsce urodzenia

13 października 1920
Bukareszt

Data śmierci

2007

Zawód, zajęcie

polityk, dyplomata, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet Narodowy im. Kapodistriasa w Atenach

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji (1984–1989)

Partia

Nowa Demokracja

Odznaczenia
Komandor Orderu Feniksa (Grecja) Komandor Orderu Jerzego I (Grecja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Komandor Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)

Joanis Dzunis, gr. Ιωάννης Τζούνης (ur. 13 października 1920 w Bukareszcie, zm. 2007[1]) – grecki polityk, dyplomata i prawnik, poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji, ambasador Grecji w Turcji i Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytet Narodowy im. Kapodistriasa w Atenach, następnie rozpoczął karierę w dyplomacji. Zajmował stanowisko attaché w ministerstwie spraw zagranicznych, od 1963 do 1964 pozostawał chargé d'affaires ambasady w ZSRR[2]. Pełnił funkcję ambasadora Grecji w Turcji (ok. 1976[3]) i Stanach Zjednoczonych[4]. W 1974 przejściowo zrezygnował z funkcji w proteście przeciwko polityce czarnych pułkowników wobec Cypru[5].

W 1984 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego z listy Nowej Demokracji. Przystąpił do Europejskiej Partii Ludowej, od 1985 do 1986 zasiadał w jej prezydium. Został wiceprzewodniczącym Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich (1986–1987), należał także m.in. do Komisji ds. Kwestii Politycznych oraz Komisji ds. Rozwoju i Współpracy[6]. W 1992 pełnił funkcję wiceministra spraw zagranicznych[1].

Odznaczony licznymi wyróżnieniami państwowymi: komandor Orderu Feniksa, Orderu Jerzego I, Legii Honorowej, Orderu Narodowy Zasługi (francuskiego), Orderu Zasługi Republiki Włoskiej oraz Order Korony Dębowej; wyróżniony także odznaczeniami rumuńskimi, jugosłowiańskimi i bułgarskimi[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Dimitrios Siufas: Κράτος και κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης 1974–2011. Ateny: 2012, s. 382. ISBN 978-960-93-3752-6.
  2. ↑ Καταλογος Ελληνων Πρεσβεων Και Επιτετραμμενων Στην Ρωσικη Αυτοκρατορια, Τη Σοβιετικη Ενωση Και Την Ρωσικη Ομοσπονδια. mfa.gr. [dostęp 2020-08-27]. (gr.).
  3. ↑ Κυπριακή ΑΟΖ: Το Φατίχ και το Γιαβούζ θα οδηγήσουν στη… Βέρνη;. cnn.gr, 20 lipca 2019. [dostęp 2020-08-27]. (gr.).
  4. ↑ a b Ioannis Tzounis. parltrack.org. [dostęp 2020-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 sierpnia 2020)]. (ang.).
  5. ↑ 43 χρόνια μετά ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. tanea.gr, 21 lipca 2017. [dostęp 2020-08-27]. (gr.).
  6. ↑ Ioannis Tzounis. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-08-27].