Jerzy Służewski

Ten artykuł dotyczy profesora i prawnika. Zobacz też: żołnierza Polskiej Organizacji Wojskowej „Jerzego Służewskiego”.
Jerzy Służewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1923
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 marca 1995
Warszawa

profesor nauk prawnych
Specjalność: nauki administracji i prawa administracyjnego
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1959

Habilitacja

1966

Profesura

1971 – nadzwyczajny
1983 – zwyczajny

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Jerzy Jakub Służewski (ur. 25 lipca 1923 w Warszawie, zm. 8 marca 1995 tamże)[1] – polski prawnik, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie nauki administracji i prawa administracyjnego.

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Stefana Łukasza (zm. 1948)[1][2]. Ukończył tam gimnazjum uzyskując maturę na tajnych kompletach w 1943. W tym samym roku rozpoczął studia na tajnym Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1944 wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim. następnie służył w 1 Armii Wojska Polskiego, w 20 pułku artylerii przeciwpancernej. Z jednostką tą walczył o wyzwolenie Warszawy w 1945, Wał Pomorski, Kołobrzeg, forsował Odrę i brał udział w szturmie Berlina.

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim w 1948. W 1959 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy Udział mas ludowych w kontroli administracji państwowej (promotorem był prof. Maurycy Jaroszyński). W 1966 uzyskał habilitację po przedstawieniu rozprawy Działalność organów państwowych na obszarze aglomeracji miejskiej. Od 1971 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1983 profesorem zwyczajnym. Od 1969 do 1993 był kierownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i Nauki Administracji UW. Przez kilka lat był także dyrektorem Instytutu Nauk Prawno-Administracyjnych UW.

Pracę naukową łączył z praktyką działania w administracji. Od 1947 do 1950 był zatrudniony w Biurze Rad Narodowych w Kancelarii Cywilnej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz w Kancelarii Rady Państwa. Od 1951 do 1953 był pracownikiem Państwowej Komisji Etatów w Urzędzie Rady Ministrów, a od 1953 do 1962 był naczelnikiem Wydziału Prawnego w Komitecie Budownictwa.

Zmarł w Warszawie, pochowany 13 marca 1995 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 90B-4-18)[2].

Wybrane publikacje

  • Nauka administracji (1969)
  • Zagadnienia postępowania administracyjnego (1970)
  • Zasady postępowania administracyjnego (1971)
  • Postępowanie administracyjne (1974)
  • Zarys nauki administracji (1979)
  • Wojewoda w systemie administracji państwowej (1982)
  • Polskie prawo administracyjne (red., 1985)
  • Rady narodowe i terenowe organy administracji państwowej (1987)

Przypisy

  1. a b Jerzy Jakub Służewski M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-03-16].
  2. a b Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-03-16] .

Bibliografia

  • Jacek Jagielski. Profesor Jerzy Służewski 1923–1995. „Studia Iuridica”. 1996. XXXI. s. 233–237. 
  • Hubert Izdebski: Jerzy Służewski. W: Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Grażyna Bałtruszajtys (red.). Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 230–231. ISBN 978-83-7334-905-6.
  • ISNI: 0000000385157164
  • VIAF: 47180823
  • LCCN: n82037784
  • GND: 119128349
  • NKC: mub2014806942
  • NTA: 068953283
  • CiNii: DA01417583
  • PLWABN: 9810660435505606
  • NUKAT: n94301329
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (dawnej): 57878