Język martwy
Język martwy – język, który nie jest używany przez zwartą grupę etniczną lub taki, który ma obecnie rozproszoną społeczną bazę osób posługujących się nim. W pierwszym przypadku taki język jest nazywany wymarłym, w drugim zaś – nieżywym. Często przywoływanym przykładem języka martwego jest łacina używana w Kościele katolickim, która spełnia oba powyższe warunki[1]. Języki zasadniczo martwe mogą być w określonych warunkach przywrócone do życia[2]. Tak się stało z językiem hebrajskim[2].
Przypisy
Zobacz kolekcję cytatów o języku martwym w Wikicytatach |