Język lawangan
Obszar | Borneo Środkowe, Borneo Południowe (Indonezja) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 100 tys. (1981)[1] | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | lbx | ||
IETF | lbx | ||
Glottolog | nort2888 | ||
Ethnologue | lbx | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język lawangan, także luwangan[1] – język austronezyjski używany w indonezyjskich prowincjach Borneo Środkowe i Borneo Południowe[1]. Posługuje się nim lud Lawangan, jedna z grup Dajaków[2]. Według danych z 1981 roku mówi nim 100 tys. osób[1].
Lawangan jest blisko spokrewniony z językiem tawoyan, tworząc z nim wspólną grupę w ramach języków barito wschodnich[3][4].
Powszechna jest wielojęzyczność (w użyciu są też lokalne języki ma’anyan, paku karau, ngaju i banjar). Sam język lawangan nie jest natomiast znany innym grupom etnicznym[5].
Cechuje się dużym zróżnicowaniem wewnętrznym, ma przynajmniej siedemnaście dialektów. Dialekt benua jest do tego stopnia odrębny, że przypuszczalnie może być klasyfikowany jako samodzielny język[1].
Został opisany w postaci opracowań z końca XX wieku (1985, 1992)[6][7] . Nie rozwinął piśmiennictwa. Istnieje tradycja przekazu ustnego[8].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Lawangan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Andriastuti i in. 1992 ↓, s. 1.
- ↑ C. YusC.Y. Ngabut C. YusC.Y., MaxM. Turangan MaxM., SamuelS. Mihing SamuelS., Struktur bahasa Tawoyan, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1992, s. 2, ISBN 979-459-202-1, OCLC 27858109 [dostęp 2023-10-07] (indonez.).
- ↑ C. YusC.Y. Ngabut C. YusC.Y., MaxM. Turangan MaxM., PetrusP. Poerwadi PetrusP., Morfologi dan sintaksis bahasa Tawoyan, Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1989, s. 2, ISBN 979-459-045-2, OCLC 22461462 [dostęp 2023-10-07] (indonez.).
- ↑ Suryadikara, Darmansyah i Lambut 1985 ↓, s. 12.
- ↑ Suryadikara, Darmansyah i Lambut 1985 ↓.
- ↑ Andriastuti i in. 1992 ↓.
- ↑ Suryadikara, Darmansyah i Lambut 1985 ↓, s. 14.
Bibliografia
- FudiatF. Suryadikara FudiatF., Darmansyah, M.P.M.P. Lambut M.P.M.P., Struktur bahasa Lawangan, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1985, OCLC 14576701 [dostęp 2023-10-07] (indonez.).
- Andriastuti i inni, Morfologi dan sintaksis bahasa Lawangan, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1992, ISBN 979-459-186-6, OCLC 27821433 [dostęp 2023-10-07] (indonez.).
- J9U: 987007561062405171