Uniwersytet Wrocławski | |
Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego | |
Data założenia |
luty 1956 |
---|---|
Państwo | |
Adres |
ul. Kopernika 11, 51-622 Wrocław |
Dyrektor |
prof. dr hab. Michał Tomczak |
Położenie na mapie Wrocławia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego (IA UWr) – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego[1]. Dzieli się na 2 zakłady, pracownie naukową, obserwatorium astronomiczne i bibliotekę instytutową[2]. Posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz wnioskowania o nadanie tytułu naukowego profesora[3]. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z heliofizyką, spektroskopowymi badaniami zjawisk aktywnych na Słońcu, analizą widm i obrazów rentgenowskich, badaniami statystycznymi i prognozowaniem aktywności rozbłyskowej Słońca, badaniami teoretycznymi nad zjawiskami aktywności słonecznej i gwiazdowej, astrofizyką, fotometrią i spektrofotometrią gwiazd zmiennych w zakresie promieniowania widzialnego, ultrafioletowego i rentgenowskiego, modelowaniem atmosfer[4]. Instytut oferuje studia na kierunku astronomia[5].
W 2011 w instytucie kształciło się 58 studentów, w tym wyłącznie w trybie dziennym[6]. Siedzibą instytutu jest budynek znajdujący się przy ulicy Mikołaja Kopernika 11 we Wrocławiu, na terenie Parku Szczytnickiego[7].
Instytut powstał w lutym 1956 roku z przekształcenia dotychczasowego Obserwatorium Uniwersytetu Wrocławskiego w samodzielny instytut. Jego twórcami byli naukowcy przybyli w znacznej części z Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[8]. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali też często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej, wielokrotnie obejmowali też funkcję dziekanów na swoich wydziałach. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, od 1995 roku przy Wydziale Matematyki i Fizyki, a od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1996 roku przy Wydziale Fizyki i Astronomii[9].
Władze (2020-2024)
[edytuj | edytuj kod]- Dyrektor: dr hab. Robert Falewicz
- Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych: prof. dr hab. Paweł Rudawy
- Zastępca Dyrektora ds. Dydaktycznych: dr hab. Grzegorz Kopacki
Poczet dyrektorów
[edytuj | edytuj kod]
- 1956-1958: prof. dr hab. Eugeniusz Rybka
- 1958-1971: prof. dr hab. Jan Mergentaler
- 1971-1978: prof. dr hab. Antoni Opolski
- 1978-1981: prof. dr hab. Jerzy Jakimiec
- 1981-1984: prof. dr hab. Mikołaj Jerzykiewicz
- 1984-1987: doc. dr Tadeusz Jarzębowski
- 1987-1993: prof. dr hab. Jerzy Jakimiec
- 1993-2002: prof. dr hab. Henryk Cugier
- 2002-2020: prof. dr hab. Michał Tomczak
- od 2020: dr hab. Robert Falewicz
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki wrocławskiego Obserwatorium Astronomicznego związane są z założeniem w 1791 roku obserwatorium na tzw. Wieży Matematycznej na Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego przez Antona Jungnitza. Pod koniec XIX wieku na Kępie Mieszczańskiej, naprzeciwko Gmachu Głównego wybudowano prowizoryczne obserwatorium, które wyposażono w przyrządy obserwacyjne zbyt duże, aby zainstalować je na Wieży Matematycznej[10][11]. Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku zbudowano nową siedzibę dla obserwatorium w Parku Szczytnickim we Wrocławiu (obecnie ul. Kopernika 11)[12].
Po zakończeniu II wojny światowej obserwatorium zostało przejęte przez polskich astronomów ze Lwowa, którzy zorganizowali polski Uniwersytet i Politechnikę Wrocławską. W 1956 roku Obserwatorium zostało przemianowane na Instytut Astronomiczny. W latach 70. XX wieku powstała idea budowy Obserwatorium na Wielkiej Sowie w Sudetach, jednak ze względu na brak funduszy została ona zarzucona. Dwa zakupione do planowanego Obserwatorium instrumenty, w tym 60-cm reflektor Zeissa (1976 rok) i 53-cm koronograf (1980 rok), zostały ulokowane w Białkowie i stanowią obecnie najważniejsze instrumenty obserwacyjne Instytutu[12].
Kierunki kształcenia
[edytuj | edytuj kod]Instytut kształci studentów na kierunku astronomia na studiach pierwszego stopnia (licencjackie, 3-letnie), a następnie studenci mogą kontynuować studia drugiego stopnia (magisterskich uzupełniających, 2-letnich)[5].
Istnieje możliwość dalszego kształcenia w ramach Doktoranckiego Studium Astronomii (dyscyplina naukowa astronomia w zakresie następujących specjalności: heliofizyka, astrofizyka i astronomia klasyczna)[5].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Zakład Astrofizyki i Astronomii Klasycznej
- Kierownik: prof. dr hab. Andrzej Pigulski
- Zakład Heliofizyki i Fizyki Kosmicznej
- Kierownik: prof. dr hab. Arkadiusz Berlicki
- Biblioteka Instytutu Astronomicznego
- Pracownia Dydaktyki i Popularyzacji Astronomii „Planetarium”
- Obserwatorium Astronomiczne
Baza lokalowo-dydaktyczna
[edytuj | edytuj kod]
Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego znajduje się we wschodniej części Wrocławia w dzielnicy Sępolno, na skraju Parku Szczytnickiego, w bliskim sąsiedztwie Ogrodu Zoologicznego, Hali Stulecia i Stadionu Olimpijskiego[7].
Część pracowni, sala wykładowa, biblioteka instytutowa, a także gabinety pracowników mieszczą się w trzech budynkach od strony ul. Kopernika. Najwyższy, dwupiętrowy budynek jest zwieńczony kopułą mieszcząca 203-mm refraktor Clarka-Repsolda. W głębi terenu znajdują się: budynek nowego warsztatu wraz z przyległym pawilonem dydaktycznym, pawilon małego koronografu oraz pawilon instrumentu przejściowego i koła wertykalnego. Na terenie Instytutu, bliżej ulicy Mickiewicza, znajduje się także pawilon wrocławskiego oddziału Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, czyli Zakładu Fizyki Słońca[7].
Ponadto niektóre zajęcia praktyczne oraz praktyki wakacyjne prowadzone są w Obserwatorium Uniwersytetu Wrocławskiego w Białkowie koło Wińska. Z kolei wykłady i część ćwiczeń z przedmiotów fizycznych i matematycznych prowadzonych przez pracowników Instytutów Fizyki odbywają się w pomieszczeniach znajdujących się przy placu Maxa Borna 9. Lektoraty językowe odbywają się natomiast w Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych (SPNJO) na pl. Biskupa Nankiera 2/3[7].
Doktoraty honoris causa UWr przyznane z inicjatywy pracowników instytutu
[edytuj | edytuj kod]- 1 października 1975: Cornelis de Jager
- 1 października 1975: Andrej Borysowicz Sewernyj
- 15 listopada 1993: Daniel Beauvois
- 25 czerwca 2004: Bohdan Paczyński
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ organizacyjna WFiA UWr [dostęp: 12.11.2012].
- ↑ Struktura organizacyjna IA UWr [dostęp: 12.11.2012].
- ↑ Wydział Fizyki i Astronomii w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Instytut Astronomiczny w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-11-12].
- ↑ a b c Kierunki studiów oferowanych przez IA UWr [dostęp: 15.11.2012].
- ↑ Liczna studentów na UWr według wydziałów i kierunków, stan na 30 XI 2011 roku [dostęp: 11.11.2012].
- ↑ a b c d Historia budynku IA UWr [dostęp: 15.11.2012].
- ↑ Historia IA UWr [dostęp: 14.11.2012].
- ↑ Historia WFA UWr [dostęp: 7.02.2012].
- ↑ Astronomia we Wrocławiu, [w:] Multimedialna Baza Danych Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego [online], mbd.muzeum.uni.wroc.pl [dostęp 2025-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2024-11-05] .
- ↑ Obserwatorium wrocławskie. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, Polskie Towarzystwo Astronomiczne, Telewizja Polska. Astronomia niepodległa. 2019-04-06. 3:28-3:56 minuta. [dostęp 2025-08-22].
- ↑ a b Instytut Astronomiczny U.Wr. [online], Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, 27 marca 2022 [dostęp 2022-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-01] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego
- Instytut Astronomiczny w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).