Hyloscirtus
| Hyloscirtus[1] | |||
| Peters, 1882[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – H. palmeri | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | płazy | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | rzekotkowate | ||
| Podrodzina | Hylinae | ||
| Rodzaj | Hyloscirtus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Hylonomus bogotensis Peters, 1882 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Hyloscirtus – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Hylinae w rodzinie rzekotkowatych (Hylidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od wilgotnych lasów środkowej Kostaryki do wschodnich i zachodnich zboczy Andów w Kolumbii i Ekwadorze, w dolinach międzygórskich i na zboczach zachodnich Andów oraz w dorzeczu Amazonki w Wenezueli, Kolumbii, Ekwadorze, Peru i Boliwii[5].
Systematyka
Etymologia
- Hylonomus: rodzaj Hyla Laurenti, 1768; νομος nomos „mieszkanie, rezydencja”[3]. Nazwa zajęta przez Hylonomus Dawson, 1860 (Amphibia).
- Hyloscirtus: rodzaj Hyla Laurenti, 1768; σκιρταω skirtaō „skakać”[2]. Nazwa zastępcza dla Hylonomus Peters, 1882.
- Colomascirtus: Luis A. Coloma, ekwadorski herpetolog; gr. σκιρταω skirtaō „skakać”[4].
Podział systematyczny
Rojas-Runjaic i współpracownicy w 2018 roku uznali rodzaj Colomascirtus za młodszy synonim rodzaju Hyloscirtus i przenieśli do tego ostatniego rodzaju gatunki zaliczane we wcześniejszych publikacjach do rodzaju Colomascirtus[6].
Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:
- Hyloscirtus albopunctulatus (Boulenger, 1882)
- Hyloscirtus alytolylax (Duellman, 1972)
- Hyloscirtus antioquia Rivera-Correa & Faivovich, 2013
- Hyloscirtus armatus (Boulenger, 1902)
- Hyloscirtus bogotensis Peters, 1882
- Hyloscirtus callipeza (Duellman, 1989)
- Hyloscirtus caucanus (Ardila-Robayo, Ruiz-Carranza & Roa-Trujillo, 1993)
- Hyloscirtus charazani (Vellard, 1970)
- Hyloscirtus chlorosteus (Reynolds & Foster, 1992)
- Hyloscirtus colymba (Dunn, 1931)
- Hyloscirtus condor Almendáriz, Brito-M., Batallas-R. & Ron, 2014
- Hyloscirtus conscientia Yánez-Muñoz, Reyes-Puig, Batallas-R., Broaddus, Urgilés-Merchán, Cisneros-Heredia & Guayasamin, 2021
- Hyloscirtus criptico Coloma, Carvajal-Endara, Dueñas, Paredes-Recalde, Morales-Mite, Almeida-Reinoso, Tapia, Hutter, Toral-Contreras & Guayasamin, 2012
- Hyloscirtus denticulentus (Duellman, 1972)
- Hyloscirtus diabolus Rivera-Correa, García-Burneo & Grant, 2016
- Hyloscirtus hillisi Ron, Caminer, Varela-Jaramillo & Almeida-Reinoso, 2018
- Hyloscirtus jahni (Rivero, 1961)
- Hyloscirtus japreria Rojas-Runjaic, Infante-Rivero, Salerno & Meza-Joya, 2018
- Hyloscirtus larinopygion (Duellman, 1973)
- Hyloscirtus lascinius (Rivero, 1970)
- Hyloscirtus lindae (Duellman & Altig, 1978)
- Hyloscirtus lynchi (Ruiz-Carranza & Ardila-Robayo, 1991)
- Hyloscirtus mashpi Guayasamin, Rivera-Correa, Arteaga-Navarro, Culebras, Bustamante, Pyron, Peñafiel, Morochz & Hutter, 2015
- Hyloscirtus pacha (Duellman & Hillis, 1990)
- Hyloscirtus palmeri (Boulenger, 1908)
- Hyloscirtus pantostictus (Duellman & Berger, 1982)
- Hyloscirtus phyllognathus (Melin, 1941)
- Hyloscirtus piceigularis (Ruiz-Carranza & Lynch, 1982)
- Hyloscirtus platydactylus (Boulenger, 1905)
- Hyloscirtus princecharlesi Coloma, Carvajal-Endara, Dueñas, Paredes-Recalde, Morales-Mite, Almeida-Reinoso, Tapia, Hutter, Toral-Contreras & Guayasamin, 2012
- Hyloscirtus psarolaimus (Duellman & Hillis, 1990)
- Hyloscirtus ptychodactylus (Duellman & Hillis, 1990)
- Hyloscirtus sarampiona (Ruiz-Carranza & Lynch, 1982)
- Hyloscirtus sethmacfarlanei Reyes-Puig, Recalde, Recalde, Koch, Guayasamin, Cisneros-Heredia, Jost & Yánez-Muñoz, 2022
- Hyloscirtus simmonsi (Duellman, 1989)
- Hyloscirtus staufferorum (Duellman & Coloma, 1993)
- Hyloscirtus tapichalaca (Kizirian, Coloma & Paredes-Recalde, 2003)
- Hyloscirtus tigrinus Mueses-Cisneros & Anganoy-Criollo, 2008
- Hyloscirtus tolkieni Sánchez-Nivicela, Falcón-Reibán & Cisneros-Heredia, 2023
- Hyloscirtus torrenticola (Duellman & Altig, 1978)
Przypisy
- ↑ Hyloscirtus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b W. Peters. Der namen der Batrachiergattung Hylonomus in Hyloscirtus zu Ändern und legte zwei neue Arten von Schlangen, Microsoma notatum und Liophis Ygraecum. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Aus dem Jahre 1882, s. 127, 1882. (niem.).
- ↑ a b W. Peters. Eine neue Gattung von Batrachiern, Hylonomus, von Bogota. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Aus dem Jahre 1882, s. 107, 1882. (niem.).
- ↑ a b W.E. Duellman, A.B. Marion & S.B. Hedges. Phylogenetics, classification, and biogeography of the treefrogs (Amphibia: Anura: Arboranae). „Zootaxa”. 4104 (1), s. 30, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4104.1.1. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Hyloscirtus Peters, 1882. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-05-28]. (ang.).
- ↑ F.J.M. Rojas-Runjaic, E.E. Infante-Rivero, P.E. Salerno & F.L. Meza-Joya. A new species of Hyloscirtus (Anura, Hylidae) from the Colombian and Venezuelan slopes of Sierra de Perijá, and the phylogenetic position of Hyloscirtus jahni (Rivero, 1961). „Zootaxa”. 4382 (1), s. 121–146, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4382.1.4. PMID: 29689940. (ang.).
