Herman II (palatyn Lotaryngii)
" | |
palatyn Lotaryngii | |
Okres | od 1061 |
---|---|
Poprzednik | Henryk I |
Następca | Henryk II |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Ezzonidzi |
Data urodzenia | ok. 1049 |
Data śmierci | 1085 |
Ojciec | Henryk I |
Matka | Matylda z Lotaryngii |
Żona | Adelajda z Weimaru |
Herman II (ur. ok. 1049, zm. w 1085) – palatyn Lotaryngii od 1061 z dynastii Ezzonidów.
Życiorys
Herman był najprawdopodobniej synem palatyna lotaryńskiego Henryka I i Matyldy, córki księcia Dolnej Lotaryngii Gozelona II. W 1060 r. jego matka została zamordowana przez ojca. Przeciwnik ojca, arcybiskup Kolonii Anno II wziął młodego Hermana na wychowanie, a gdy po uwięzieniu ojca Herman odziedziczył tytuł palatyna lotaryńskiego, sprawował także rządy opiekuńcze w jego imieniu. Samodzielne rządy Herman objął nie później niż w 1064[1].
Herman podczas swoich rządów pozostawał w pokojowych stosunkach z Annonem, był także wiernym stronnikiem króla Henryka IV Salickiego. W 1084 był z Henrykiem IV w Rzymie. Utracił Cochem na rzecz antykróla Hermana z Salm. Toczył spory o wpływy w rejonie Mozeli[1].
Żoną Hermana był Adelajda, córka margrabiego Weimaru Ottona I. Zmarł nie pozostawiwszy potomków[1].
Przypisy
- p
- d
- e
Hrabiowie palatyni Lotaryngii (945–1356) |
| ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hrabiowie palatyni Reńscy (1085–1356) |
| ||||||||||||||
Elektorzy Palatynatu (1356–1777) |
|