Henryk Konwiński

Henryk Konwiński

Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1936 Poznań
Zawód	reżyser operowy, choreograf, tancerz
Lata aktywności	1971-
Zespół artystyczny
Teatr Wielki w Poznaniu, Opera Śląska
Odznaczenia

Henryk Konwiński (ur. 19 listopada 1936 w Poznaniu) – polski reżyser operowy, choreograf i tancerz, kierownik zespołu baletowego Teatru Wielkiego w Poznaniu i Opery Śląskiej.

Wychodząc naprzeciw marzeniom ojca ukończył szkołę techniczną, uczęszczając jednocześnie w tajemnicy do ogniska baletowego przy Państwowej Szkole Baletowej. Zgodnie z nakazem pracy, jako absolwent technikum trafił do Kościerzyny. Wstąpił tam do Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Kaszubskiej. Gdy wrócił do Poznania, znalazł zatrudnienie w operowym zespole baletowym^[1].

Studiował w szkole baletowej przy Operze Warszawskiej. Został następnie wieloletnim solistą baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Pracował pod kierunkiem: Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Eugeniusza Paplińskiego, Jerzego Gogóła, Teresy Kujawy, Witolda Borkowskiego, Conrada Drzewieckiego. Jego pierwszym przedstawieniem jako choreografa była Operetka Witolda Gombrowicza w studenckim Teatrze Nurt^[2]. Jego pierwszym występem baletowym w Teatrze Wielkim w Poznaniu była rola w Fontannie Bachczysaraju Borysa Asafiewa (w roku 1958). Współpracował z Telewizją Poznańską i Operą Bałtycką. Od roku 1973 związany zawodowo z Operą Śląską w Bytomiu.

W roku 1978 zadebiutował w Bytomiu w roli reżysera operowego, wystawiając Salome Richarda Straussa. Przygotował kilkadziesiąt choreografii i układów tanecznych do oper i baletu. Był stypendystą Het Nationale Ballet w Amsterdamie, Nederlands Dans Theater w Hadze, Baletu XX wieku Maurice’a Béjarta w Brukseli oraz Alicji Alonso w Hawanie. Był też kierownikiem zespołu baletowego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, współpracował z Teatrem Rozrywki w Chorzowie i Teatrem Muzycznym w Gliwicach. W 2004 r., z okazji przyjęcia Polski do Unii Europejskiej, wziął udział razem z Emilem Wesołowskim, Teresą Kujawą i Conradem Drzewieckim w przygotowaniu choreograficznej wersji IX Symfonii Ludwiga van Beethovena.

W roku 1979 przygotował choreografię do filmu Stanisława Lenartowicza Strachy (o życiu tancerki rewiowej i pisarski – Marii Ukniewskiej), w r. 1983 do Szkoda twoich łez, a w r. 2006 do spektaklu TV Olgi Lipińskiej Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale^[3].

• 1978 – Kram z piosenkami (wodewil) Leona Schillera – Teatr Zagłębia w Sosnowcu
• 1978 – Salome Richarda Straussa – Opera Śląska
• 1980 – Traviata Giuseppe Verdiego – Opera Śląska
• 1980 – Kościej Nieśmiertelny Nikołaja Rimskiego-Korsakowa – Opera Śląska
• 1985 – Cyrulik sewilski Gioacchino Rossiniego – Opera Śląska
• 1988 – Madama Butterfly Giacomo Pucciniego – Opera Śląska
• 1989 – Juliusz Cezar G.F. Haendla – Opera Krakowska
• 1989 – Czarodziejski flet W.A. Mozarta – Opera Śląska
• 1990 – Hrabina Marica Emmericha Kálmána – Operetka Śląska w Gliwicach
• 1990 – Straszny dwór S. Moniuszki – Opera Śląska
• 1990 – Ernani G. Verdiego – Opera Śląska
• 1991 – Rigoletto G. Verdiego – Opera Śląska
• 1993 – Zemsta nietoperza Johanna Straussa – Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej w Gdyni
• 1994 – Ad Montes Wojciecha Kilara – Opera Śląska
• 1996 – Czarodziejski flet W.A. Mozarta – Teatr Muzyczny „Roma”
• 1996 – Czarodziejski flet W.A. Mozarta – Opera Nova w Bydgoszczy
• 2001 – Oklahoma! (musical) R. Rodgersa i O. Hammersteina II – Operetka Śląska w Gliwicach
• 2002 – Kram z piosenkami (wodewil) L. Schillera – Teatr Zagłębia w Sosnowcu
• 2005 – Wesoła wdówka Franza Lehara – Opera Śląska
• 2006 – Così fan tutte W.A. Mozarta – Opera Śląska
• 2007 – Orfeusz i Eurydyka Ch.W. Glucka – Opera Śląska
• 2012 – Baron cygański Johanna Straussa – Opera Śląska
• 2015 – Verbum nobile Stanisława Moniuszki – Opera Śląska

Źródło^[5]

• 1973 – Nagroda za III miejsce w I Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi
• 1975 – Złoty Krzyż zasługi
• 1976 – Nagroda Wojewody Śląskiego za wysokie osiągnięcia artystyczne w dziedzinie choreografii
• 1977 – Złota Odznaka Zasłużony dla Województwa Katowickiego
• 1990 – Złota Maska za reżyserię i choreografię przedstawienia „Hrabina Marica” w Operetce Śląskiej w Gliwicach
• 1992 – Złota Maska za choreografię do Monachomachii i Tańców Połowieckich
• 1994 – Specjalna Złota Maska im. red. Barbary Sośnierz za choreografię i współrealizację „Skrzypka na dachu”, „Sny i Zderzenia” oraz „Historii Żołnierza”.
• 1995 – Złota Maska za choreografię i inscenizację „Szkoły Błaznów”
• 1995 – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Zielonego Gila” i „Ad Montes”
• 1995 – Medal Pamiątkowy 50-lecia Państwowej Opery Śląskiej
• 2000 – Teatralna Kurtynka za wkład pracy włożony w życie artystyczne Teatru Dzieci Zagłębia
• 2004 – Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego
• 2005 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 2005 – Nagroda Stowarzyszenia Autorów ZAiKS za całokształt twórczości w dziedzinie choreografii^[6]
• 2009 – Nagroda za szczególne zaangażowanie w pracach Jury ogólnopolskich konkursów tańca w 50-lecie ich istnienia
• 2010 – Złota Maska za inscenizację i choreografię „Romeo i Julia” Berlioza
• 2010 – Teatralna Nagroda Muzyczna im. Jana Kiepury dla najlepszego choreografa
• 2010 – Perła Śląska, nagroda miesięcznika „Śląsk”
• 2011 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[7]
• 2014 – Nagroda ZASP „Terpsychora” za całokształt twórczości
• 2016 – Medal Miasta Bytomia w dziedzinie kultury
• 2016 – Nagroda Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie choreografii i tańca
• 2018 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[8]
• 2021 – Nagroda 100-lecia ZAiKS-u^[6]
• 2023 – Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii Taniec^[9][10]

• Henryk Konwiński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-09] . [dostęp 2017-05-08].
• Pół wieku Opery Śląskiej. Księga jubileuszowa Teatru z lat 1945–2000, oprac. i red. Tadeusz Kijonka, Bytom 2001.