WikiMini

Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1989 – bieg na 400 m mężczyzn

Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1989
Bieg na 400 m mężczyzn
1987 1991
Złoty medal Złoty medal

Stany Zjednoczone Antonio McKay

Srebrny medal Srebrny medal

Trynidad i Tobago Ian Morris

Brązowy medal Brązowy medal

Hiszpania Cayetano Cornet

Antonio McKay

Bieg na 400 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych mistrzostw świata w hali Sport Csárnok w Budapeszcie. Eliminacje zostały rozegrane 4 marca, a półfinały i bieg finałowy 5 marca 1989. Zwyciężył reprezentant Stanów Zjednoczonych Antonio McKay, który tym samym obronił tytuł zdobyty dwa lata wcześniej w Indianapolis. W finale ustanowił rekord mistrzostw z czasem 45,59 s.

Rezultaty

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano 5 biegów eliminacyjnych do których przystąpiło 26 biegaczy. Awans do półfinałów wywalczyli zawodnicy, którzy zajęli dwa pierwsze miejsca w swoim biegu eliminacyjnym (Q) oraz dwóch zawodników z najlepszymi czasami wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2].

Bieg 1

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone Antonio McKay 46,86 Q
2 Trynidad i Tobago Ian Morris 47,09 Q
3 Holandia Arjen Visserman 47,11 q
4 Hiszpania Antonio Sánchez 47,60
5 Meksyk Luis Toledo 48,65 NR[1]

Bieg 2

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Jamajka Howard Burnett 46,91 Q
2 RFN Jörg Vaihinger 47,00 Q
3 Węgry Gusztáv Menczer 47,43
4 Filipiny Romeo Gido 47,63 NR[1]
5 Trynidad i Tobago Patrick Delice 47,86
6 Egipt Ahmed Ghanem 48,63

Bieg 3

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Hiszpania Cayetano Cornet 46,64 Q
2 Etiopia Alemayehu Gudeta 47,14 Q, NR[1]
3 Wielka Brytania Todd Bennett 47,35
4 Polska Tomasz Jędrusik 47,36
5 RFN Klaus Just 47,67

Bieg 4

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Wybrzeże Kości Słoniowej Gabriel Tiacoh 47,00 Q
2 Stany Zjednoczone Clarence Daniel 47,20 Q
3 Japonia Takahiro Watanabe 47,97
4 Bermudy Troy Douglas 48,46 NR[1]
5 Brazylia Gérson de Souza 49,04

Bieg 5

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Wielka Brytania Brian Whittle 46,69 Q
2 Jugosławia Slobodan Branković 46,69 Q
3 Jamajka Bert Cameron 46,93 q
4 Węgry Ervin Katona 47,33
5 Kanada Anton Skerritt 47,69

Półfinały

[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano 2 biegi półfinałowe, w których wystartowało 12 biegaczy. Awans do finału dawało zajęcie jednego z trzech pierwszych miejsc w swoim biegu (Q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[3][4].

Bieg 1

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone Antonio McKay 46,06 Q
2 Hiszpania Cayetano Cornet 46,30 Q
3 Trynidad i Tobago Ian Morris 46,52 Q, NR[3]
4 Etiopia Alemayehu Gudeta 46,96 NR[3]
5 RFN Jörg Vaihinger 47,01
6 Jamajka Howard Burnett 47,18

Bieg 2

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Jugosławia Slobodan Branković 46,49 Q
2 Wybrzeże Kości Słoniowej Gabriel Tiacoh 46,69 Q, NR[3]
3 Wielka Brytania Brian Whittle 46,71 Q
4 Holandia Arjen Visserman 46,94
5 Stany Zjednoczone Clarence Daniel 47,03
6 Jamajka Bert Cameron 47,78

Finał

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[5][6].

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1 Stany Zjednoczone Antonio McKay 45,59 CR[5]
2 Trynidad i Tobago Ian Morris 46,09 NR[5]
3 Hiszpania Cayetano Cornet 46,40
4 Jugosławia Slobodan Branković 46,48
5 Wielka Brytania Brian Whittle 46,78
6 Wybrzeże Kości Słoniowej Gabriel Tiacoh 47,35

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]