Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: teoria filmu | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1983 |
Habilitacja |
1994 |
Profesura |
2003 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członkini Komitetu Nauk o Sztuce |
nauczycielka akademicka | |
Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Okres zatrudn. |
1974–2020 |
Grażyna Hanna Stach (ur. 1951[1]) – polska teoretyczka i historyczka filmu, profesorka nauk humanistycznych. Jej obszarem zainteresowań była historia filmu powszechnego oraz polskiego, a także kultura popularna[2].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1983 doktoryzowała się, a w 1994 w Instytucie Filologii Polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskała stopień doktorki habilitowanej na podstawie rozprawy Roman Polański i jego filmy. W 2003 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych[3].
W latach 1974–2020 związana zawodowo z Uniwersytetem Jagiellońskim. W Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego[3] wykładała historię filmu powszechnego, analizę dzieła filmowego oraz krytykę filmową, prowadziła seminaria magisterskie i doktoranckie. Była także opiekunką naukową Studenckiego Koła Naukowego Filmoznawców, a od 1994 roku przyznawała wyróżniającym się studentom prywatną nagrodę[2]. Pisze dla magazynu „EKRANy”[4]. Była członkinią Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk[3].
Wśród wypromowanych przez nią doktorów znalazła się Olga Katafiasz[3].
W roku akademickim 2019/2020 otrzymała Nagrodę Rektora UJ za wybitne osiągnięcia dydaktyczne Pro Arte Docendi[5]. W 2024 została uhonorowana Nagrodą im. Krzysztofa T. Toeplitza za działalność publicystyczną[6].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Książki
[edytuj | edytuj kod]- 1994: Roman Polański i jego filmy
- 1995: Wstydliwe przyjemności, czyli po co – tak naprawdę – chodzimy do kina (redakcja)
- 1997: Niedyskretny urok kiczu: problemy filmowej kultury popularnej (redakcja)
- 1998: Kobieta z kamerą (redakcja)
- 1999: I film stworzył kobietę (redakcja)
- 2000: Leksykon "100 melodramatów"
- 2001: Niedole miłowania: ideologia i perswazja w melodramatach filmowych
- 2002: Polański od A do Z
- 2003: Autorzy kina europejskiego
- 2004: Autorzy kina polskiego Tom 1 (współpraca z Joanną Wojnicką)
- 2006: Władcy wyobraźni: sławni bohaterowie filmowi
- 2007: Autorzy kina polskiego Tom 2 (współpraca z Bogusławem Zmudzińskim)
- 2007: Autorzy kina polskiego Tom 3 (współpraca z Bogusławem Zmudzińskim)
- 2009: Nie tylko Bollywood (współpraca z Przemysławem Piekarskim)
- 2011: Bollywood − prawdy i mity (współpraca z Katarzyną Magierą)
- 2021: Jańcioland i okolice. Filmowe światy Jana Jakuba Kolskiego
- 2023: Piekła innego. Filmowe adaptacje "Upiora Opery" Gastona Leroux
- 2025: Trzy dwory. O "Pannach z Wilka" – prawdziwych, literackich i filmowych
Artykuły
[edytuj | edytuj kod]- Człowiek zamaskowany, czyli tajemnice Upiora Opery, „Studia Filmoznawcze Uniwersytetu Wrocławskiego" 2005, nr 26
- W stylu punk. Pedro Almodóvar – wstęp do kariery, „Dialog" 2007, nr 2
- Życie piosenkami pisane. Hollywoodzkie biografie Cole Portera [w:] Biografistyka filmowa. Ekranowe interpretacje losów i faktów (2007)
- Socjalistyczne romanse, czyli gorzko-słodkie losy melodramatu w PRL-u [w:] Kino polskie: reinterpretacje. Historia – ideologia – polityka (2008)
- Claude Sautet – Lino, Michel, Yves i inni [w:] Autorzy kina europejskiego Tom 4 (2008)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stachówna, Grażyna, 1951- [online], viaf.org [dostęp 2025-03-30] .
- ↑ a b prof. dr hab. Grażyna Stachówna [online] [dostęp 2020-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-19] .
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Grażyna Hanna Stach, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-27] .
- ↑ „EKRANy” – nowe czasopismo o filmie w serwisie Culture.pl
- ↑ Nagroda Pro Arte Docendi. UJ. [dostęp 2020-12-26].
- ↑ Grażyna Stachówna [online], zaiks.org.pl [dostęp 2024-04-21] .