Frederic Forrest

Frederic Forrest

Frederic Forrest (1993)
Imię i nazwisko	Frederic Fenimore Forrest
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1936 Waxahachie
Data i miejsce śmierci	23 czerwca 2023 Santa Monica
Zawód	aktor
Współmałżonek	Nancy Ann Whittaker (1960–1963; rozwód) Marilu Henner (1980–1983; rozwód) Nina Dean (1985–; rozwód)
Lata aktywności	1966–2006
Multimedia w Wikimedia Commons

Frederic Fenimore Forrest Jr., bardziej znany jako Frederic Forrest (ur. 23 grudnia 1936 w Waxahachie, zm. 23 czerwca 2023 w Santa Monica^[1]) – amerykański aktor.

Laureat Złotego Globu dla najbardziej obiecującego nowicjusza za rolę Toma Blacka Bulla w westernie Kiedy legendy umierają (1973)^[2], nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego i Złotego Globu za rolę Hustona Dyera w dramacie muzycznym Róża (1979)^[3].

Urodził się i wychowywał w Waxahachie w Teksasie jako syn Virginii Allie (z domu McSpadden), nauczycielki, Frederica Fenimore’a Forresta^[4], który prowadził firmę szklarniową^[5]. Miał młodszą siostrę Ginger^[5]. Wakacje w dzieciństwie spędzał na zbieraniu bawełny i prasowaniu siana. Uczęszczał do Waxahachie High School, gdzie uprawiał cztery dyscypliny sportowe i został wybrany najprzystojniejszym chłopcem w klasie maturalnej^[5]. Naukę kontynuował na University of Oklahoma. Służył w United States Army^[5]. Zaczął pracować w lokalnej grupie teatralnej w Teksasie^[6]. W 1960 ukończył Texas Christian University^[7] na wydziale radiowym, telewizyjnym i teatralnym^[5]. Zainspirowany rolami Jamesa Deana w Buntowniku bez powodu Nicholasa Raya, Na Wschodzie Edenu Elii Kazana i Olbrzymie George’a Stevensa, Forrest wyjechał do Nowego Jorku, gdzie uczył się aktorstwa w Actors Studio Stanforda Meisnera i u Lee Strasberga^[8].

W 1966 zadebiutował na scenie off-Broadwayu w antywojennym musicalu Viet Rock^[5] z eksperymentalnym zespołem teatralnym La MaMa Experimental Theatre Club, z którym grał potem jeszcze w spektaklach: Futz (1968) o rolniku, który zakochuje się w swojej świni, Massachusetts Trust (1968) i Tom Paine (1968)^[9]. Po gościnnym udziale w jednym z odcinków opery mydlanej ABC Cienie o zmroku (Dark Shadows, 1967), zagrał postać młodego boksera Johnny’ego Longo, rozdartego między dwiema kobietami, w dramacie Brudna piątka (The Filthy Five, 1968). Pojawił się potem w komedii Futz! (1969) z Sally Kirkland. Kiedy off-broadwayowska produkcja Sylwetka (Silhouettes) w 1970 została przeniesiona do Los Angeles^[9], Forrest zdecydował się skorzystać z okazji i poszukać pracy w filmie i telewizji. Musiał jednak utrzymywać się z pieczenia pizzy i prowadzenia ciężarówki z browarem. Zdeterminowany doskonalił swoje rzemiosło na zajęciach w Actors Studio West, gdzie zauważył go producent i reżyser Stuart Millar, który obsadził go w roli młodego Indianina Toma Blacka Bulla w hollywoodzkim westernie Kiedy legendy umierają (When the Legends Die, 1972) u boku Richarda Widmarka, za którą otrzymał nominację do Złotego Globu.

Drugoplanowa rola szofera limuzyny/kochanka głównej bohaterki (granej przez Bette Midler) w melodramacie muzycznym Marka Rydella Róża (The Rose, 1979) przyniosła mu nominację do Oscara, Złotego Globu i Nagrody Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych. Za tę postać i kreację Jaya „Szefa” Hicksa w dramacie wojennym Czas apokalipsy (Apocalypse Now, 1979) w reżyserii Francisa Forda Coppoli zdobył nagrodę National Society of Film Critics.

Był jednym z pierwszych aktorów, którzy podpisali umowę z Zoetrope Studios Francisa Forda Coppoli^[10]. U reżysera tego zagrał Marka w filmie kryminalnym Rozmowa (The Conversation, 1974), Hanka w romansie Ten od serca (One from the Heart, 1981) oraz Eddiego Deana w filmie biograficznym Tucker. Konstruktor marzeń (Tucker: The Man and His Dream, 1988) o Prestonie Tuckerze.

Wcielił się potem w rolę powieściopisarza oficera śledczego Dashiella Hammetta w filmie Hammett (1982). Grał również dużo w telewizji, w tym jako Gajusz Petroniusz w miniserialu Franco Rossiego Quo vadis? (1985)^[11], jako detektyw Bob Keppel dramacie biograficznym NBC Rozważny nieznajomy (The Deliberate Stranger, 1986) z Markiem Harmonem, jako kapitan Richard Jenko w serialu Fox Network 21 Jump Street (1987), jako Blue Duck w miniserialu CBS/Hallmark Na południe od Brazos (Lonesome Dove, 1989), Erskine Caldwell w telefilmie TNT Margaret Bourke-White (The Margaret Bourke-White Story, 1989) z Farrah Fawcett, serialu ABC Młodzi jeźdźcy (The Young Riders, 1992) czy filmie Sajgon: Rok Kota (Saigon, Year of the Cat, 1994). Grał role drugoplanowe w filmach: Dwóch Jake’ów (The Two Jakes, 1990), Upadek (Falling Down, 1993) i Odważny (The Brave, 1996).

Był trzykrotnie żonaty. 27 marca 1960 zawarł związek małżeński z Nancy Ann Whittaker. 28 września 1963 doszło do rozwodu. 28 września 1980 poślubił aktorkę Marilu Henner, małżeństwo przetrwało trzy lata do 1983^[12][13]. W 1985 ożenił się z modelką Niną Dean, u której zdiagnozowano schizofrenię paranoidalną i w 2003 w wieku 41 lat popełniła samobójstwo^[14]. Trzecie małżeństwo również zakończyło się rozwodem^[15].

Zmarł 23 czerwca 2023 w swoim domu w Santa Monica w Kalifornii w wieku 86 lat^[16].

• 1968: Brudna piątka (The Filthy Five) jako Johnny Longo
• 1969: Futz! jako Sugford
• 1972: Kiedy legendy umierają (When the Legends Die) jako Tom Black Bull
• 1973: Ojciec chrzestny nie żyje (The Don Is Dead) jako Tony Fargo
• 1974: Rozmowa (The Conversation) jako Mark
• 1974: Bracia Dionowie (The Gravy Train) jako Rut
• 1975: Spirala śmierci (Permission to Kill) jako Scott Allison
• 1976: Przełomy Missouri (The Missouri Breaks) jako Cary
• 1978: A jednak żyje 2 (It Lives Again) jako Eugene Scott
• 1979: Róża (The Rose) jako Huston Dyer
• 1979: Czas apokalipsy (Apocalypse Now) jako Jay Hicks
• 1981: Ten od serca (One from the Heart) jako Hank
• 1982: Hammett jako Dashiell Hammett
• 1983: Dziewczyna z doliny (Valley Girl) jako Steve Richman
• 1984: Kamienny chłopiec (The Stone Boy) jako Andy Jansen
• 1985: Return jako Brian Stoving
• 1986: Gdzie są dzieci? (Where Are the Children?) jako Courtney Parrish
• 1988: Tucker. Konstruktor marzeń (Tucker: The Man and His Dream) jako Eddie Dean
• 1989: Kocur (Cat Chaser) jako Nolen Tyner
• 1989: Valentino Returns jako Sonny Gibbs
• 1989: Pozytywka (Music Box) jako Jack Burke
• 1990: Dwóch Jake’ów (The Two Jakes) jako Chuck Newty
• 1993: Upadek (Falling Down) jako Nick, właściciel sklepu z bronią
• 1993: Uraz (Trauma) jako dr Judd
• 1994: Eskorta (Chasers) jako Duane
• 1994: Lassie jako Sam Garland
• 1996: Andersonville jako sierżant McSpadden
• 1996: Nuklearny szantaż (Crash Dive) jako admirał Pendleton
• 1997: Koniec przemocy (The End of Violence) jako Ranger MacDermot
• 1997: Odważny (The Brave) jako Lou, senior
• 1998: Pierwsze 9½ tygodnia (The First 9 1/2 Weeks) jako David Millman
• 1998: Spotkanie ze śmiercią (Point Blank) jako Mac Bradford
• 1998: Czarny grom (Black Thunder) jako admirał
• 2000: W mrokach nocy (Shadow Hours) jako Sean
• 2000: Wybawca (The Spreading Ground) jako detektyw Michael McGivern
• 2006: Wszyscy ludzie króla (All the King’s Men) jako ojciec Williego

• 1974: Larry jako Larry Herman
• 1975: Promise Him Anything jako Paul Hunter
• 1978: Ruby i Oswald (Ruby and Oswald) jako Lee Harvey Oswald
• 1979: Survival of Dana jako pan Davis
• 1983: Kto pokocha moje dzieci? (Who Will Love My Children?) jako Ivan Fray
• 1984: Sajgon: Rok Kota (Saigon: Year of the Cat) jako Bob Chesneau
• 1984: Ściśle tajne (Top Secret!) jako Blaise Dietz
• 1984: Parada (The Parade) jako Matt Kirby
• 1984: Calamity Jane jako Wild Bill Hickok
• 1985: Right to Kill? jako Richard Jahnke Sr.
• 1988: Zaginiona córeczka (Little Girl Lost) jako Tim Brady
• 1988: Pod niebem Afryki (Beryl Markham: A Shadow on the Sun) jako Raoul Schumacher
• 1989: Margaret Bourke-White (The Margaret Bourke-White Story) jako Erskine Caldwell
• 1992: Obywatel Cohn (Citizen Cohn) jako Dashiell Hammett
• 1994: Bunt (Against the Wall) jako Weisbad
• 2002: Na ścieżce wojennej (Path to War) jako Earle Wheeler

• 1967: Cienie o zmroku (Dark Shadows) jako klient Blue Whale
• 1979: $weepstake$
• 1979: Pani Columbo (Mrs. Columbo) jako Martin
• 1985: Quo vadis? jako Gajusz Petroniusz
• 1986: American Playhouse jako Pap Finn
• 1987: 21 Jump Street jako kpt. Richard Jenko
• 1987: American Playhouse jako Buster McGuire
• 1989: Na południe od Brazos (Lonesome Dove) jako Blue Duck
• 1990: Die Kinder jako Lomax
• 1998: Murphy Brown jako Kenny
• 1992: Młodzi jeźdźcy (The Young Riders)

• Wojciech T. Jurewicz. Telegwiazda: Frederic Forrest „Bez łatwych efektów”. „Film”. nr 25 (2188/XLVI), s. 15, 23 czerwca 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

• Frederic Forrest (1936–2023) w bazie IMDb (ang.)
• Frederic Forrest w bazie Filmweb
• Frederic Forrest w bazie Notable Names Database (ang.)