Federico Marcello Lante
Kardynał biskup | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1695 | ||
Data i miejsce śmierci | 3 marca 1773 | ||
Subdziekan Kolegium Kardynalskiego | |||
Okres sprawowania | 1763–1773 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Nominacja biskupia | 1 października 1732 | ||
Sakra biskupia | 19 października 1732 | ||
Kreacja kardynalska | 9 września 1743 | ||
Kościół tytularny | Biskup Porto-Santa Rufina | ||
|
Data konsekracji | 19 października 1732 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Annibale Albani | ||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Eustachio Palma | ||||||||||||||
|
Federico Marcello Lante (ur. 18 kwietnia 1695 w Rzymie – zm. 3 marca 1773 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w Rzymie w rodzinie książąt Bomarzo, spokrewnionej z rodem della Rovere. Studiował prawo na uniwersytecie La Sapienza, uzyskując tytuł doktora (1719). W 1728 przyjął święcenia kapłańskie, a cztery lata później konsekrowano go na arcybiskupa tytularnego Petry w Palestynie. Gubernator terytorium Balneario od 1737 roku. Na konsystorzu we wrześniu 1743 uzyskał nominację kardynalską z tytułem prezbitera San Pancrazio. Opat komendatoryjny Farfa od 1746. Prefekt Św. Kongregacji Dobrego Rządu od 1759. Biskup Palestriny (1759-63) i Porto e Santa Rufina (od 1763). Uczestniczył w konklawe 1769 i konsekrował wybranego wówczas papieża Klemensa XIV. Zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice Dwunastu Apostołów.
Bibliografia
- Federico Marcello Lante