Eparchia kirowohradzka
Sobór Narodzenia Matki Bożej w Kropywnyckim | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Siedziba | Kropywnycki | ||
Data powołania | 1947 | ||
Wyznanie | prawosławne | ||
Kościół | |||
Sobór | |||
Biskup diecezjalny | metropolita kirowohradzki i nowomyrhorodzki Joazaf (Hubeń) | ||
Dane statystyczne (2008) | |||
Liczba dekanatów | 14 | ||
Liczba parafii | 197 | ||
Liczba klasztorów | 1 | ||
Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
48°30′15,0″N 32°15′39,0″E/48,504167 32,260833 | |||
| |||
Strona internetowa |
Eparchia kirowohradzka – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, z siedzibą w Kropywnickim. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita kirowohradzki i nowomyrhorodzki Joazaf (Hubeń)[1], zaś funkcje katedry pełni sobór Narodzenia Matki Bożej w Kropywnyckim[2].
Eparchia została erygowana w 1947 i objęła terytorium obwodu kirowogradzkiego. W 1948 dołączono do niej także obwód mikołajowski. W 1992 decyzja ta została cofnięta; powstała wówczas odrębna eparchia mikołajowska. W 2008 eparchia liczyła 197 parafii zgrupowanych w 14 dekanatach[3]. Jedynym klasztorem na jej terenie jest męski monaster św. Elżbiety w Kropywnyckim[4].
Biskupi kirowohradzcy[3]
- Michał (Rubinski), 1947[5]
- Teodozjusz (Kowernynski), 1948–1949
- Eustraty (Podolski), 1949–1951
- Hilarion (Prochorow), 1951–1953
- Innocenty (Leofierow), 1953–1958
- Nestor (Anisimow), 1958–1962
- Ignacy (Demczenko), 1962–1965
- Bogolep (Ancuch), 1965–1977
- Sebastian (Pyłypczuk), 1977–1989
- Bazyli (Wasylcew), 1989–1998
- Pantelejmon (Romanowski), 1998–2011
- Joazaf (Hubeń), od 2011[1].